Dünya Kadınlar Günü'ne Bir Mektup
Tarihin en suçlu bilinmeyeninden, daha çok ölümleriyle bilinene...
Ben, erkek. Bir çocuktum zamanında, öyle de kalmam gerekirdi. Sonraları artık büyümem gerektiği anlatıldı.
Masumluğumu kaybettiğim nokta işte tam da o kırılma noktasıydı.
Anlatılması gereken hikaye ise benim değil, unutulanlara ve anlatılmayanlara ait olan yarım kalmış
Bilinmeyen Bir Erkeğin Mektubu
Tarihin en suçlu bilinmeyeninden, daha çok ölümleriyle bilinene...
Ben, erkek. Bir çocuktum zamanında, öyle de kalmam gerekirdi. Sonraları artık büyümem gerektiği anlatıldı.
Masumluğumu kaybettiğim nokta işte tam da o kırılma noktasıydı.
Anlatılması gereken hikaye ise benim değil, unutulanlara ve anlatılmayanlara ait olan yarım kalmış
"O güne dek yazdığım tüm şiirleri yaktım."
Ah! Kalbime bir hançer saplanmıştı sanki. Saklamaya çalıştım ama..
Sayfa 134Kitabı okudu
Ser'hoş'tum,girdiğim hikayede;
Şehrayin saklardı gözlerinin şûle'sinde...
Döndüm yüzümü ateşe,
Verdim gönlü'm bağına;
İmkansızdı tek başıma yanmam,
İmkansızdı tek yaşımda arınmam!
Ahh,Mâi Nisan'dın;
Faş'eyledim bir tam gün'âh'a...
Geliş
Annenin rahminde çırpınan bir beden... boğulacak eğer öbür tarafa geçemezse, onu sarıp sarmalamış plesanta hava kaçırıyor... İçinde yüzdüğü uçsuz bucaksız sıvı sızdırıyor... boğulacak eğer nefes almayı öğrenemezse. Haykırıyor beden... yuttuğu amniyon sıvısı dolduruyor midesini. Uyukla! Uyukla ki bir ırmak gibi ak uterustan bu tarafa. Uyukla ufak
İnceliklerin şairinden... "Üç gün akıllıysam beş gün deliyim."
Bazı şairler vardır, kalemlerine öyle tutulursun ki senin için bir yaşam tarzı haline gelir dönüp dönüp onu okumak. Sanki hiç bitmeyeceği düşünülen sevdalar gibi bitmeyeceğini düşünürsün ondan okuyacağın dizelerin.
Geçtiğimiz günlerde kitap alışverişine çıkmıştım. Gözüm hemen şiir bölümüne gitti. Ve Tabii Şükrü Erbaş'lara. 
Bütün Şiirleri 4...
Umutsuzluğa Mektup
Son umudum sende anlıyor musun ?
Uzun yıllardır görüşmüyoruz ama kalbimin en derinliklerinde hep sen vardın Füsun. Belki geç gelen bir itiraf ama bunca yılımı sana daha fazla zarar vermemek için böylesine suskun, böylesine perişan geçirdim. Senden hiç bir şey istemedim ya da isteyemedim bugüne kadar, başka çarem kalmadı beni anlayabilir misin ?
Mektupları yırtıp attın diyelim
Resimleri bir bir yaktım diyelim
Bir mazi var onu nasıl silelim
Sen beni ömrünce unutamazsın...
(AH) edip adını her anışımda
Bir kerem misali her yanışımda
Bir hayal olurum yanı başında
sen beni ömrünce unutamazsın... 🎶🎶
Ben o gemiyi limanla beraber yaktım.
Belki içinde ben de yandım, ama yaktım...
Tren/ Hayat
Upuzun bir yol boyunca ilerliyorum. Gece tüm karanlık ruhuyla beni avucuna almış, soğuk ayazıyla bu şehrin içine hapsetmişti sanki. Derin düşünceler içinde yolda ilerlerken çevreme göz atıyorum. Soğuktan, henüz yapraklarını dökememiş ağaçlar büzülmüşlerdi sanki birbirlerine. Yerlerin kayganlığı ile düşmemek için pür dikkat yürümeye çalışırken
Saatlerce deneyip yapamadığımda, koşup nefes alamadığımda, bir şeyleri yapmak istemediğim için çocuk gibi ağladığımda, kaldıramıyorum derken kaldırmak zorunda kaldığımda, ordan oraya savrulup yok olmaya başladığımda kendi elimden tutarım. Bir şeyi anlatamadığımda sinirden ağlarım, sonra susayım diye kendime kendim sarılırım. Bir gün cümle kuramam, oturur çay yaparım, iletişim kurmam aynadakinden başkasıyla. Bir gün yine çok konuşmak istediğimde anlaşılmazsam, gider yazı yazarım en vakur tavrımla. Yalnızsam, yıkılmışsam, öyle bakakalmışsam, kendimi yüz sokakta dolaşırken yakalarım. Müziksiz 1 saat bile geçirmediğimi farkettiğimde, hep aynı şaşkınlığı yaşarım. Üzüntülere koşaradım, mutluluklara sendeleyerek varırım. Yeniliğe açığım ama eskiler her daim baştacım. Annem bu dünyadaki en güzel yanım, halam, kardeşim, ablalarım.. bu dünyada ne olacaksam olayım, onlar için varım. En yakın arkadaşım, uğruna bir şeyler feda edilebilecek en güzel kadın. Bir adam için çok köy yaktım, bir canım daha olsa yine aynı şeyleri yaparım. Ama dedik ya kendine yaslanan dik yürür, bizim yalnızca umut vadetmemiz lazım. Bizim, ah bizim, herkes için umuttan bahsetmemiz lazım..