"Vıcık vıcık insanlar kaynıyor caddelerde."
Gelişinle ışıklar yandı. Yepyeni bir zamanı yaşıyorum seninle. Yepyeni bir ömrü sürdürmeye başlıyorum. İnsanlar yine aynı insanlar biliyorum. Bu şehir aynı şehir. Yıl 1964... Mevsim yaz bitimi. Yine türlü bayağılıklarla çalkanıyor dünya. Yine şerefler ayaklar altında çiğneniyor, yine çarşılarda gramla satılıyor fazilet. Kişiler yine durmadan bir şey arıyor ve bu arayış içinde birbirlerine her türlü kötülüğü yapmadan edemiyorlar. Vıcık vıcık insanlar kaynıyor caddelerde.
Kötüler, iyiler bu pazarda aynı fiyatla alıcı bulabiliyorlar. Aklar gitgide yitiriyor aklığını ve karalar her zamankinden daha kara. Sadece ben eski yerimde değilim artık. Beni bulduğun yerde değilim. Elbisemi çamurlardan, içimi kötülüklerden temizledim. Sana ve senin engin sevgine layık olabilmenin çabası içindeyim. Geç de olsa, güç de olsa adım adım yaklaşıyorum sana.
Sayfa 254 - Mihriban'a Mektuplar - Uzak YalnızlıkKitabı okudu
Ruhum bir yerde durabilseydi, kendimi denemekle kalmaz, bir karara varırdım: Ruhum sürekli bir arayış ve oluş içinde. Anlattığım hayat basit ve gösterişsiz; zararı yok.
Sayfa 4Kitabı okuyor
bir hakikat vizyonuyla sonlanan büyük arayış, sayısız oyalanmayla, yan yola sapmayla, anımsamayla, zihinsel ve maddi engellerle ve hem tehlikeli hatalarla hem de ne kadar yanlış görünseler de doğru olan hatalarla doludur.
Sayfa 43
Jolan Chang
"Sevişme alanında başarıya ulaşmanın tek sihirli anahtarı her çiftin hiçbir baskı ya da utangaçlık duygusuna izin vermeyen bir arayış içinde denemelerini sürdürmeleridir."
Sabit görüşlülük kötüdür. Belirli bir düşünceye sahip olduktan sonra, daha fazlasını geliştirmeyi gerekli görmeyenler çabuk hata yaparlar. İnsan var gücüyle kendini verip çekirdeği yakalamalı, sonra da onu geliştirmek için ömrü boyunca kendini eğitmekten vazgeçmemelidir. Böylelikle ulaşacağı şeyler akla hayale sığmaz. Yalnızca “bunu da mutlaka edinmeliyim” düşüncesiyle ve “ne yaparsam, Savaş Yolu’nda yararıma olur” endişesiyle bütün yaşam boyunca arayış içerisinde olunmalı, düşünceler sabit kalmamalı, insan kendini eğitmeyi sürdürmelidir.
Sayfa 22Kitabı okudu
o yürek hiçbir arayış içinde değil kırılgan zarfının az güvenilir koruyuculuğunda unutmuş diğerlerini ve belki kendini de.
Dünya, Ben arayışına saygı duymuyor, hatta böylesi bir arayış içinde olanları cezalandırmak için çaba sarf ediyordu. Dünya düzeneği, Ben’ini arayanlara acı vermek üzere kurulmuştu.
Ayna transferansında hasta sürekli terapistinin onayını ve beğenisini arar. Bu arayış, çocuğun, ilgi çekme gösterilerine karşılık annesinin gözlerinde bir pırıltı aramasını andırır. Kohut'a göre, anneden gelen onaylayıcı tepkiler normal bir gelişim için büyük önem taşır ve çocuğun kendisine değer verebilmesini sağlar. Anne mirroring tepkileri vermediğinde, çocuk, bütünlük duyusunu sürdürmede ve kendine olan saygısını korumada güçlük çeker. Bütünlüğünü koruyamayan çocuk umutsuzluk içinde kusursuz olmaya ve "performansı" ile ebeveynini etkilemeye çalışır. Tedaviye gelen bir yetişkin de ayna transferansı geliştirdiğinde, "terapisti için performans" göstererek ondan onay alabilme çabalarına girebilir.
