Bir yerlerden duyduğu, bilge birinin insanın içini bir nebze de olsa huzurla dolduran sözleri geldi aklına. Bir başkasının acısı karşısında irkilmek empati duygusunun varlığını ortaya koyar Bu da en değerli insani niteliklerden biridir.
***
Şu yeryüzünde, sağırlar, körler ya da deliller varken, insanda nasıl idealler olabilir? Bir başkasının göremediği günışığına ya da duyamadığı sese nasıl sevinebilirim?
***
Başkalarının ölümüne karar verenlerin, başkasının acısı üzerinden kendilerine politik kariyer biçenlerin, ölü bebek gövdeleri üzerinden güvenlik vaat edenlerin insan değil bir makine olduklarını sanıyorum. Yüzlerini sıyırsak altlarından robotik aksam görünecek.
Buna inanmazsınız ama onunla mutsuzluğunun içinde olmak istediğimi hissettim bir an için. Gerçek aşk bir yaradır. Onu sadece başkasının acısı sizi kendinizinmiş gibi acıttığında içinizde bulabilirsiniz.
"En sevdiklerimizin bize verdikleri sözleri unutması, belki de bizim Allah'a verdiğimiz sözü unutmamızın bedelidir."
...
"Asıl yâr Yaradan'dır, gerisi yaralayandır..."
"Suya düşen değil, sudan çıkamayan boğulur.."
-Mevlana
...
"Hayatta daimi bir his olarak kendimi yalnız hissettim. Kalabalık bir yalnızlık içinde.. İnsanlarla beraber ama yine de yalnız..."
...
"Hayat acımasız değil insanlar acımasız... Öyle şeyler yaşayabiliyor veya yaşatılabiliyorsunuz ki pes etmek istiyorsunuz bazen. Herkesin acısı kendisine göre çok büyük ve herkes başkasının acısına aynı büyüklükte duyarsız..."