#PeyamiSafa kaleminden #FatihHarbiye romanı çok klasik batılılaşma konusunu ele alsa da bir çırpıda okunan ve etkileyici bir kitap. Neriman, annesinin ölümünden sonra daha mütevezi bir yaşam için babası ve hizmetlileri Gülter ile Fatih’e yerleşirler. Aynı semtte oturduğu ve aynı konservatuarda eğitim aldığı Şinasi ile 7 yıldır nişanlıdır. Bu nişanlılık süresi fazla uzamış olsa da herkes onların evleneceği düşüncesinde hemfikirler. Derken aynı okulda tanıştığı Macit, Neriman’ın içinde yer etmiş batılı hayat yaşama isteğini uyandırmış. Öyle ki yaşan söylemeler, Beyoğlu’nda gezmeler, gece yarısı eve otomobille bırakılmalar, giyim kuşamın değişmesi, balolar vs. Herkes, Neriman’daki bu değişimin farkına varmış ve endişeye kapılmış. Babası Faiz Bey evliliği hızlandırmak istemiş hatta. Velhasıl Neriman, doğup büyüdüğü kültürle hayalini kurduğu kültürün kilit noktası Macit’in aslında hayallerindeki gibi olmadığını fark ettiğinde var olan yaşamını kabullenmiş ve asiliğini bırakmış. Belki Macit farklı olsaydı Neriman bir şeylerin değişmesi için mücadele edecek gücü kendinde bulabilirdi. Ben açıkçası o tercihin neticesini okumayı isterdim. Yine de doğu-batı kültür çatışması için okunulabilir bir örnek olmuş.
