23 Nisan
Gelelim 23 Nisan'in milli egemenligin kutlanmasi yaninda cocuklar için de bir bayram halini almasina... Harbin sonunda bir sürü çocuk yetim kalmisti. Onlara daha iyi sartlar
saglamak için pek fazla imkân da yoktu. Halbuki onlar ülkenin
gelecegiydi. Yeni ülke onlarin omuzlarinda yükselecekti. Bu
yuzden Milli Egemenlik Bayramini Atatürk cocuklara armagan etti.
23 Nisan 1927’de ise ilk kez çocuk bayramı olarak kutlamaya başlandı
Sayfa 346Kitabı okudu
"Büyüyemediği, gerçek dünyaya karışmadığı için üzülüyordu. 'Gerçekten bucak bucak kaçıyorum,' diyordu. 'Birini sıkıntıda görünce çocuk gibi ortadan kaybolmak istiyorum. Korkaklıktan değil; kendimi onun yerine koymaktan. İnsanların karşısında bazen de o eski aptalca utangaçlığım yüzünden dikilip kalıyorum. Gitmek gerektiği halde bir türlü uzaklaşamıyorum. Her zaman gerekenin tersini yapıyorum, çocuklar gibi. Kitaplarla, yani bir çeşit masal dünyası ile hayatı karıştırıyorum eskisi gibi. Galiba gittikçe düzelmez oluyorum bu konuda. Masalın nerede bittiğini, hayatın nerede başladığını farkedemiyorum. Bazen, suratıma bir garip bakıyorlar; o zaman uyanır gibi oluyorum.
Gece Yarısında Yalnız Bir Adam
Efkârını dağıtmıyor şimdi her gece,
Ardarda içtiğim sigara
Ve başıboş akan ırmaklar gibi,
Dalıp dalıp gidiyorsun yollara.
Bütün sevdiklerin bırakıp gitti.
Yapayalnız kaldın artık.
Dokunsalar, ağlarsın çocuklar gibi
Büyüdü gözlerinde yalnızlık.
Biliyorum böyle değildin önceleri
Türküler söylerdin sıcak.
Bir bekâr evin var şimdi karanlık
Bir odan var ağlayacak.
Sayfa 81 - Yakın Plan
O uzak gece boyunca hayatımda ilk defa ölümü düşündüğümü hatırlıyorum.
O zamanlar ölüm benim gibi çocuklar için görünmezdi, çıkıyorduk, o büyülü geçitlerde korkusuzca koşturuyorduk, tarihten muaftık. Deprem gecesi, her şeyin tepetaklak olabileceğini ilk kez düşündüğüm geceydi. Şimdi bunun farkında olmanın iyi olduğunu düşünüyorum. Her an bunu hatırlamanın gerekli olduğunu.
Sayfa 144Kitabı okudu
Şimdi biz neyiz biliyor musun?
Yıkıntılar arasında yakınlarını arayan öksüz savaş çocukları gibiyiz. Umut ve korkunun hiçbir anlam taşımadığı bir dünyada bir şey bulduğunda neyi, ne yapacağını bilemeyen çocuklar gibi.
Artık hiçbir duygusunu anlayamayan çocuklar gibi.
Uyumadığım gecelerin sabahında
Gözaltlarımdan mor çocuklar doğardı
Sayfa 48
Ebeveynlerinin acısını paylaşan çocuklar bunu bilinçsizce,farkında olmadan yaparlar. Ebeveynlerini kurtarmak gibi körü körüne bir hayalleri vardır.İçgüdüsel olarak sadık olan çocuklar genellikle ebeveynlerinin acılarını tekrar ederler ve yaşadıkları talihsizlikleri yeniden yaşarlar.Hellinger’in sadakat bağı olarak belirttiği bu bağ sonra gelen birkaç nesle taşınabilir ve aile mirasını mutsuzluk bağına çevirebilir.”
Sayfa 101Kitabı okuyor
Şu sözü hiç unutmayacağım:
Ebeveynler sahte arkadaşları tespit eder. 08
Çocuklar sahte akrabalanı tespit eder.
Arkadaşlar sahte aşkı tespit eder.
Küçükken arkadaşlarım araba markaları hakkında konuşurken onları hayranlıkla izlerdim. Çünkü tek bildiğim araba babamın çöp arabasıydı. (Gurur duyuyorum onunla) Diğer çocuklar babalarından öğreniyorlardı sanırım. Belkide ailelerinde ki en çok konuşulan konulardan birisi buydu. Benimse öğrendiğim: çalışmak zorunda olduğum, babamdan fazla harçlık istememek, derslerine çalışıp kurtulmak ve ailemi kurtarmak. Ve büyüdük o arkadaşlar araba sahibi oldu bende hala kurtulmaya ve kurtarmaya çalışan sıradan birisi. Kısmet :)
"Çocuklar büyükler gibi konuşur sefaletten" Edip Cansever
Sayfa 41Kitabı okudu
"Tüm hayatını nefret ettiğin birine adamak, sonunda seni terk edip giden çocuklar yetiştirmek, yüreğinizi parçaladıklarında, onlara, 'Teşekkürler!' demek; işte kadınlardan beklediğiniz erdemler bunlar; dahası özverisini mükafatlandırmak, onu daha fazla kullanabilmek için ona daha büyük acılar çektiriyorsunuz, karşı koyarsa, onu tehdit ediyorsunuz. Mümkün olduğunca özgür yaşamak ve hoşlandığın kişiyi sevmek ve genç ölmek, işte benim için mutlu bir yaşamın anlamı bu!"
Sayfa 70 - İş Bankası Yayınları, IX. BasımKitabı okuyor
Kazanmamak, kaybetmek demek değildir.
Bana kucağını açan biri olsaydı, çocuklar gibi ağlayabilirdim.
Biraz daha oynayayım anne.....
Diyen çocuklar gibi....
Hayat elimizden en kırıntı sevgileri çekti götürdü...
Öksüz kaldık sevgiye....
Cafer Aksoy