“İnsanın en büyük marifetidir unutmak.”
İki kişinin aynı anda gördüğü, uyandıktan sonra altlarına ıslattığı, kasvetli bir rüya. Rüyanın içinde iki bebek. Biri kız biri erkek. İkizler. Üç gün üst üste görülen aynı rüya ve ıslatılan yataklar, çarşaflar. Davut ve Çiğdem bu rüyayı gören kişiler. Sorguluyorlar haliyle. Birbirlerini hiç tanımayan kardeşler. Birbirlerinden bir şekilde ayrılmışlardır ya ayırılmışlardır. Ama hayatta gerçeklerin ortaya çıkması gibi bir özelliği olduğunu biliriz. Davut ve Çiğdem hayatta çok farklı rollerde birbirleriyle karşılaşacaklardır. Geceleri üst üste gördükleri rüya ise belki de gerçeğin ta kendisidir.
Değerli bir arkadaşımın yoğun ısrarlarıyla okumaya başladığım, konusunu bir hayli ilginç bulduğum, film izliyormuş gibi akıp giden, kabak çiçeği gibi daha başlarından itibaren açılan roman. Yazarını daha önce hiç duymamıştım, biraz da önyargı vardı içimde haliyle. Fakat bitirdiğim an kitabı, “ne okudum ben yaa” dedim :) yazarın okuyucuya tokat gibi verdiği son dersi de uzun süre unutamadım. Detaylar var, dikkat etmiyorsunuz okurken, ama yazar size onları öyle bir sonsözle anlatıyor ki, okuyucu kendini biraz da sersemlemiş hissediyor. Bana biraz “inception” filmini anımsattı. Yürekten tavsiye ediyorum, okuyunca pişman olmayacağınız bir eser. Arkadaşıma o yüzden bir teşekkürü borç bilirim. Var ol @shndemirer :)
Okuyalım, okutalım, tez elden yayalım dostlar. Sevgiler
#alıntı
“Öyledir insan. İlk ve en çok istediği şeydir sevilmek, ama ilk ve en çok suistimal ettiği şeydir sevgi. Kolaydır çünkü.”
Zindankale, Sezgin Kaymaz
İnsan Tabiatını Tanıma
Alfred Adler
𝐊𝐨𝐥𝐭𝐮𝐠̆𝐚 𝐑𝐚𝐡𝐚𝐭𝐜̧𝐚 𝐎𝐭𝐮𝐫, 𝐆𝐞𝐯𝐬̧𝐞 𝐯𝐞 𝐃𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐁𝐢𝐫 𝐍𝐞𝐟𝐞𝐬 𝐀𝐥. . .
𝐒̧𝐢𝐦𝐝𝐢 𝐂̧𝐨𝐜𝐮𝐤𝐥𝐮𝐠̆𝐮𝐧𝐚 𝐈̇𝐧𝐞𝐥𝐢𝐦 . . .
Sen bizim çocukluğumuza inmeden önce biz senin çocukluğuna inelim. Bakalım sende neler var 
Titus Maccius Plautus'un İngilizceye çevrilen 
İkizler (Menaechmus Kardeşler) adlı eseri. Amphitruo
