Tıkandık. Konuştuk. Konuşmadık. Sustuk. Düşündük. Çoğaldık. Taşıyamadık. Azaldık. Acıttılar. Acıdık. Bittik. Bitmedik. Bitmeyeceğiz. Bitireceğiz. İnanmıyoruz. İnanmayacağız. Lanetleyeceğiz. Lanetledik. Lanetliyorum. Delirdim. Sakinleştirdi. Sakinleşmeyeceğim. Yorulmuşum. Gerindim. Esnedim. Ağırlaştım. Ağırlaşmayacağım. Ağırlaştırmayacağım. Kalkacağım. Güçleneceğim. Göreceğim. Göstereceğim. Bağıracağım. Bağıracağım. Uyumayacağım. Uyutmayacağım. Uyutmayacağız.Başaramayacaklar. Öldüremeyecekler. Ölmeyeceğiz. Susmayacağız. Susmayacağız. Susmayacağız. Susmayacağız.
Sayfa 60 - Hayır!Kitabı okudu
Tıkandık. Konuştuk. Konuşmadık. Sustuk. Düşündük. Çoğaldık. Taşıyamadık. Azaldık. Acıttılar. Acıdık. Bittik. Bitmedik. Bitmeyeceğiz. Bitireceğiz. İnanmıyoruz. İnanmayacağız. Lanetleyeceğiz. Lanetledik. Lanetliyorum. Delirdim. Sakinleştirdi. Sakinleşmeyeceğim. Yorulmuşum. Gerindim. Esnedim. Ağırlaştım. Ağırlaşmayacağım. Ağırlaştırmayacağım. Kalkacağım. Güçleneceğim. Göreceğim. Göstereceğim. Bağıracağım. Bağıracağım. Uyumayacağım. Uyutmayacağım. Uyutmayacağız. Başaramayacaklar. Öldüremeyecekler. Ölmeyeceğiz. Susmayacağız. Susmayacağız. Susmayacağız. Susmayacağız.
"-Bugün de ölü gömülecek gün mü? dedim.
- Neden?
- Neden olacak, kar, çamur ... (Esnedim)."
Sayfa 110Kitabı okudu
-Doğrusu bugün cenaze çıkacak gün değil!
-Niye?
-Kar... çamur... (Esnedim.)
Okurken esnedim :D
"Öyleyse esnemeni buyuruyorum. Yıllardır esneyen birini görmedim. Bayağı merak ediyorum şu esneme denen şeyi. Hadi, bir daha esne. Bu bir buyruktur."
Sayfa 44 - CanKitabı okudu
O sırada esnedim, ihtiyar da, artik kalkayım, dedi. Daha oturabileceğini, köpeğinin başına gelenlere üzüldüğümü söyledim.
Sayfa 47Kitabı okudu
Ağzımı öyle bir açıp esnedim ki bana ağzımı neredeyse kitabı yutacak kadar açmakla ne anlatmaya çalıştığımı sordu.
“ Keşke yutabilseydim, tamamen kurtulurdum’” dedim küstahlık etmemeye çalışarak.
Sayfa 59Kitabı okudu
Değişiyor.
Uyumlıyorum.
Acıyor.
Esnedim esnedim ve çaaaat diye kırıldım, ilkokul cetveli gibi.
Sayfa 25Kitabı okudu
yetişkinlerin böyle garip huyları var mesela anneannem esniyor. esnerken '' ayyy esnedim'' diyor.E gördük zaten esnediğinini niye tekrar söylüyorsun ki? dedem kendi sırtını kaşırken '' sırtım kaşındı''diyor annem tuvalete gideceği zaman kendi kendine '' dur bi tuvalete gideyim''diyor .E git yani bize neden haber veriyorsun? Biz de mi gelelim?
Sayfa 76Kitabı okudu
bu sapadan yakın uzak taze hayat herkesi
bu rast geliş korunaklı kapsa incinmeyenlerin
bu sarı bir bez üzerimde ne yapıyor
bu ışıl ışıl ışıldıyorum pistlerde dans ederken
bu en çok köpekten, en az kaplandan, biraz
bu ağzı köpüklü hayvanlardan korkuyorum
bu düşersem beni tutacak kimsem yok masalı
bu yokuşunda tıkandığım, takıldığım, tattığım
bu yüzümde patlayan görgü kuralları
bu salsa, rumba ve diyarbakır yöresi
bu hav, bu hava, bu havsala, bu hevenkler
ama çarpılmış, süzülmüş, yuvarlanmış herkesim ben
ama kalbinin izini dilimle islatarak lezzetlendirdim
ama uyandımda çıtayı hep yükseğe koyarak esnedim
ama belime kadar bu insanlar, su çok güzel gelsenem benim
ama elim sevgilime pansuman yaparak ne kast ediyor
ama çarp şu kapıları, yere tükür, ağzım şapırtarak konuş
ama bahsini açtığım sen değilsin dost meclislerinde
ama her şeyim de ben aynı zamanda, yüzülüp çıplak ve güzel
ama dilimle kalbini kalp olduğuna ikna eden benim
ama uyanmanın insandan eski olduğunu anlattım sana
ama bu belim belki insanlar kadar, durma öyle, boğuluyorum
bu dökülen benden hiçbir şey eksiltmiyor
ama yine de topla istiyorum
°
–Doğrusu bugün cenaze çıkacak gün değil!
– Niye?
– Kar... çamur... (Esnedim.)
°
Sayfa 97 - İş bankasıKitabı okudu
Esnemek
Dün sabah erken evimden çıktım. Derme çatma bir kır bahçesinde, genç bir dut ağacının gölgesinde oturdum. Bir hafta evvel uzaklardan gelen bir dostun hediye ettiği hakiki bir Havana sigarasını yaktım. Kahvemi içtim. Buğulu bir soğuk su bardağı karşısında, başım her türlü düşünme eyleminden kurtulmuş, uzakta, tepelerin arasından çizilen denizin koyu lacivert hattına daldım. Birden çenelerim gerildi. Uzun uzun esnedim. Bu rahat esneyiş, bana, şu tatlı yaz sabahında, bir mutluluk dakikasının sonsuzluğu içinde yüzdüğümün haberini verdi.
Sayfa 71 - alkim yayınlarıKitabı okudu
Sinema salonlarından çıkıp gerçeğe alışabilmek için gözlerini kırpıştırdıklarını gördüm,dünyada neler olup bittiğini öğrenmek için sendeleyerek evlerine Times okumaya gidişlerini izledim.
Onların gazetelerine kustum ben,
edebiyatlarını okudum,
örf ve adetlerine uydum,
yemeklerini yedim,
sanatlarına esnedim.
Ama ben yoksulum,soyadımın sonu ünlü bir harfle bitiyor ve benden nefret ediyorlar,babamdan ve babamın babasından da,ellerinden gelse kanımı içerler ama yaşlanmışlar artık,güneşin altında ölüyorlar....
