-Ne biçim dünya bu be! İnsanlar aya gidiyor. Elektriğin çevresinde dönen tatarcıklar gibi dünyanın çevresinde vızır vızır dönüyor uydular ama, burada, şu garipler köşesinde ne yasa var ne de zavallıyı koruyan, onu düşünen biri... Eliniz den geleni ardınıza koymayın. Gebertin beni.
Sayfa 13Kitabı okudu
bazı garipler var uzaktan seviyorlar
Bazı ahmaklar, sevilmeyi bile bilmiyorlar
Öcüüü! Hah ha!
Bazı korku tüccarları da bundan faydalanmaya çalışıyorlar: Modernleşmezseniz böyle olursunuz diyorlar çamurlu kaldırım, dolmuşta arabesk, kaçak elektrik, kirli sakallı işsiz adamlar ve yalınayak çocuklar... Öcüüü! Sosyoekonomik sebepleri olan bu durumu İslam'la özdeşleştirmeye çalışıyorlar. İslam'la ne alâkası var kardeşim? Müslüman, bir kere okumuş adamdır, temiz adamdır! (İslam'ın ilk iki emri: 'oku' ve 'temizlen'.) Tek suçumuz şu: senin 'modernleşmek' dediğin şeye ben 'batılılaşmak' diyorum ve ayak diriyorum. Bu yüzden, ben yobaz oluyorum, sen uygar oluyorsun. Beni bu medeniyetsiz adamlarla bir tutma, rica ederim. Böyle yaparsan, bu yoz gecekondu kültünün de modernizmin marifeti olduğunu söylerim, apışır kalırsın. Bu sınıfsal farklılığı da sen ürettin, bilmiyor muyuz sanıyorsun. Kendini modern olarak tanımlayabilmen için, birilerinin azgelişmiş kalması şarttı zaten. Kendini 'öteki'ne göre tanımlamak zorunda olduğun için; çağdaşlaşmanın getirilerinden yararlanamamış bir güruha zaten ihtiyacın vardı. Yani cumhuriyetin ilk yıllarında CHP'ye yanaşıp da memur olamamış, köşeyi dönmesini sağlayacak bir iş bulamamış, yani burjuvalaşmamış, fakir kalmış, eğitimsiz, öcü diye gösterebileceğin taşralı bir gecekondu sınıfı ürettin. Kim bunlar? Bir iki kuşak önce geleneksel enstrümanları bırakmış; fakat modern kostümleri de üzerlerine tam uyduramamış ara dönem ucubeleri. Kentlileşememiş garipler. Kızdırma beni, çıkartırım ipliğini pazara.
"Ne biçim dünya bu be! İnsanlar aya gidiyor. Elektriğin çevresinde dönen tatarcıklar gibi dünyanın çevresinde vızır vızır dönüyor uydular ama, burada, şu garipler köşesinde ne yasa var nede zavallıyı koruyan, onu düşünen biri..."
Sayfa 13Kitabı okudu
- Son -
Dünyayı yakarsa garipler yakar.
Dünyayı kurtarırsa merhametliler kurtarır...
Sayfa 156Kitabı okudu
Ah yurdumun kimsesiz ve yoksul çocukları
Anladım farkınız yok koparılmış başaktan!
Alın bu gözleri benden,alın bu yüreği artık
Utanıyorum yaşamaktan.
Sivas'ta Yoksul ÇocuklarKitabı okudu
Bu zihniyetler yüzünden kaç nesil kaybettik..
—Mektepte erkek çocuk da var mı?
—E, var, iki, üç tane. Büyücekleri Garipler köyündeki erkek mektebine gönderiyoruz.
—Garipler köyü nerede?
—Şu karşıki ağaran kayaların ardında.
—Yazık değil mi çocuklara, karda, kışta oraya kadar nasıl gidip geliyorlar?
—Onlar yola alışıktır, Çamursuz havalarda bir saate bile kalmadan giderler. Sadece yağmurlu, çamurlu, karlı havalarda biraz zorluk çekiyorlar.
—Peki, niçin onları da burada okutmuyoruz?
—Kadın erkek bir arada okur mu?
—Onları erkekten mi sayacağız?
—Elbette kızım, on ikişer, on üçer yaşında koca delikanlılar.
...
—Hele şimdi hiç caiz olmaz!
—Neden?
—Sen pek gencecik bir hocanımsın da ondan, kızım.
Sayfa 226Kitabı okudu
bilse idim karanlığın içini
işler miydim bu garipler suçunu
..
“Şehri bırakıp gitmeliydi. Nereye olursa olsun… Bu şehri bırakmalıydı. Dağlarda yatmalı, su başlarında garipler gibi su içmeli, köylerden ekmek dilenmeli, şehirli görünce yol değiştirip koşa koşa kaçmalı, samanlıklarda yatmalı, dağlardan üzüm çalmalıydı..”
Kaçıp gidelim, yoruldum kendimden...
Şehri bırakıp gitmeliydi. Nereye olursa olsun... Bu şehri bırakmalıydı. Dağlarda yatmalı, su başlarında garipler gibi su içmeli, köylerden ekmek dilenmeli, şehirli görünce yol değiştirip koşa koşa kaçmalı, samanlıklarda yatmalı, dağlardan üzüm çalmalıydı.
Âsî kâlbim sana geldi; görmedin.
Eşiğinde boyun büküp lâl oldu;
İnâd ettin, kapısından girmedin.
Billse idim karanlığın içini,
İşler miydim bu garipler suçunu,
Hâinlere tarattığın saçını,
Benim için bir kez bile örmedin..
