Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Düşler gerçeküstü yalanlara dolanmış, Bugünler aşklarını arayan gözlere bakıyor, Yarınlar belirsiz güzellikte, Habersizce harekete geçiyor. Geçmiş ve gelecek, Gerçek hissetmezsen, Yaşadığın her anı öldürürsün.
Ne kadar değerli, Ne kadar lanet bir şey bu AŞK!
Sahi bu aşk ne şaşılası bir şeydi. İnsan âşık olunca akıl hükmünü yitiriyordu. Zira otuz dokuz yıl boyunca varlığından habersizce yaşadığı birinin, artık o olmadan yaşayamazmış gibi hissettirmesi akıl alır şey değildi. Her şey onunla ilişkilendiğinde vardı, onunla bir bağlantısı varsa anlamlıydı. Sokaklarda yürürken etrafa dikkatlice bakmak, bir yerde rastlarsam heyecanıyla dolaşmak... Zihninde sürekli onun sesini duymak, o sesin büyüsüyle başka dünyalara dalmak... Her sevinci onunla bağdaştırmak, her sıkıntıyı ondan sakınmak... Aylarca, bıkmadan usanmadan aynı şarkıyı dinlemek, uykusuzluktan harap olmak, yastığın boş kısmına onu varsayarak sarılmak... Rüyalarında onu görmek, sabahları yataktan aklında onunla çıkmak... Bazen kendi kendine konuşup onunla konuştuğunu hayal etmek, tanıdığı tanımadığı herkese yerli yersiz ondan bahsedebilmek için can atmak...
Reklam
Ölmek ne bilmiyorum. Merak da etmedim hiç. yani iyi kötü bir fikrin var aslında, tam olarak ayrıntısını bilmiyorum ama. Tatil gibi bir şey sanıyorum onu, taşınmak gibi, kesin bir şey. Onu bir daha göremeyeceğim biliyorum yine de fakat. Bu kadar ani olmasına, böyle habersizce kaçar gibi olmasına üzülüyorum sonra, bozuluyorum biraz çağırsaydı ben de gelirdim belki?
İlk yıldız doğdu bile, sonra karşı tepede üç ışık; birdenbire, habersizce inivermiş gece, arkamdaki çalılarda bir mırıltı ve bir meltem, gün bende tatlılığını bırakarak kaçıp gitmiş.
Felç inmiş ağaçlar kadar hürüm şimdi Sonbahar başlayacak parmaklarımı oynatabilsem ya da habersizce yanıma sokulan bir hayal gibi sesime kulak veren hatıralar var gibi içim yüzlerle tıkalı mazgal
düşen kirpikler gibi dökülüyor parçalarım habersizce her yere
Sayfa 135Kitabı okudu
Reklam
Yoksa bağışlanmak böyle mi tomurcuklanıyordu? Gürültülü patırtılı bir veda töreniyle değil de, eşyalarını sessizce toplayıp bir gece yarısı, habersizce sıkışarak mı?
Sayfa 362
Bitki olmak istiyorum
Bitkilerin sessizliği hoşuma gider. Görmeden görür gibidirler, bakmadan bakar gibi; dokunuşa boyun eğerler ama yine de asla teslim olmazlar. Onları ezebilirsin ama gelecek yıl yeniden çıkarlar. Sanki mucizevi bir kimyasallık taşırlar. Habersizce oradadırlar. Geceleyin uyurlar ama zamandan haberleri yoktur. Hafif hafif so­luk alıp verirler ama duyulmazlar.
Sayfa 251Kitabı okudu
"Aşkı taşımakla yükümlü olan kalplerimize habersizce kaldıramayacağından fazla acı yüklemiştik."
Acı çekmek özgürlükse, özgürüz ikimiz de...
Habersizce ölmek, kimseye farkettirmeden yeryüzünden yokolup gitmek büyük bir özgürlüktü. Ölümün bütün ürkütücülüğünü yok ediyor, ölümün vahşetini silip atıyordu. Onun öldüğünü kimse bilmeyeceği için, ölmemiş gibi olacaktı. Ölmekten kurtuluyordu bir bakıma.
Sayfa 166Kitabı okudu
Reklam
SON.
...aşk hayatımdan ve bir kadın olarak hayatımdan çıkıp gittiğini kavradım. Sonra birden içime habersizce ve sımsıcak, çocuksu bir özlem doldu; yeniden anneme ve bir daha geri gelmeyecek İlk gençliğime dönme özlemi.
"Elbette, acıyı ve hüznü mesken tutmuş biz fanilerin, gökyüzünde ikisinden de habersizce dolanan kuşları kıskanması doğaldır !"
Hiç bilmem, sıra kimin? Aramızda gezer ölüm Halkı bahçeye çevirmiş, dilediğini keser ölüm. Nicelerin belini büker, nicelerin mülkünü yıkar Nicelerin yaşını döker, var gücüyle kırar ölüm. Birinin alır kardeşini, hemen döker gözyaşını Hiç iyileştirmez bağır yarasını, habersizce gelir ölüm. Yiğidi yaşlı olunca, bırakmaz kendini bilmeye Birini bırakıp gülünce, gözlerini süzer ölüm. Miskîn Yûnus niye durur? Ejderhaları yutar ölüm.
Sayfa 167
Saraybosna, 1992-1996 arasında, tam 1425 gün boyunca kuşatma altında tutulmuştu. "Modern dünya" nın tam da böyle bir yer olduğundan habersizce, "Bu nasıl olabildi?" diye merak edenler, 2020'nin Suriye'sine veya Doğu Türkistan'ına bakabilir. Mahiyet itibariyle, değişen bir şey yok zira.
İzin verilmeyen duygular, yaşanan olayı hatırlatan en ufak bir sökük bulsunlar hele. Senin içinden habersizce, hatta sinsice dışarı çıkıyorlardı. Oysa suçlarken bulduğun karşındakini, senin bir yansımandan başka bir şey değildi.
Sayfa 185Kitabı okudu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.