Kalbi patlayacak gibi çarpıyordu. Çocuğun dirseklerinin iç tarafında
küçük iğne izleri vardı. Odanın içinde dönen yıldızların ışığı altıda izler görünüp kayboluyordu. Passan iki büklüm oldu, başını ellerinin arasına
aldı, bağırmamak için dişlerini sıktı. Hiroki’nin yatağına gitti, beyni sorularla karıncalanıyordu. Pijamasının kollarını sıvadı, iğne izlerini gördü ve tüm vücudunun bir anda buz kestiğini
hissetti. Çocuklarının kanını almak için buraya gelen kimdi? Ne zaman?
Nasıl? Ne o ne de Naoko neden bu ziyaretlerin farkına varmamıştı?
Binlerce insan sizden daha iyi bir yaşam sürebilecekken, sığır gibi yaşıyor; üstelik bunun farkında olmadıkları gibi, 'ne iyi yaşamımız var' diye övünüyorlar bir de. Oysa nesi var yaşamlarının övünecek? Bugün çalışıp karnını doyurdun, yarın yine çalışıp karnını doyurdun... yıllar hep böyle, çalışıp karnını doyurmakla mı geçecek? Arada bir çocuk yaparlar, başlangıçta bir eğlence olur bu onlara; ama çocuklar daha çok yemek yemeye başladıklarında, kızar, küfrederler onlara: 'Ne bu pisboğazlar, doymak bilmiyorsunuz! Bir an önce büyüyüp çalışmaya başlayın!' derler. Çocuklarını yük hayvanlarına dönüştürmek isterler, ama onlar da kendi mideleri için çalışmaya başladıkları için her iki taraf da kürek mahkumunun prangasını sürümesi gibi, yaşam yükünün altında iki büklüm olurlar. Ancak gerçek insan dediğimiz insanlar, aklı dizginleyen bukağıları parçalayıp atarlar. İşte siz de şu anda öz gücünüzle böyle bir işe kalkışmış bulunuyorsunuz."
Sayfa 116 - Kor KitapKitabı okudu
Bugün hâlâ eziyet çekiyorsun çoğunluktan, sen tek olan: cesaretini ve umudunu yitirmedin henüz bugün.
Oysa günün birinde yalnızlık yoracak seni, günün birinde gururun iki büklüm olacak ve cesaretin kırılacak. "Yalnızım!" diye haykıracaksın günün birinde.
Sayfa 57
Muhsin Çelebi her türlü alçaklığı hazmederek makam mevki tepelerine iki büklüm tırmanan hırslı soytarılardan, onursuz kölelerden, sürüngenler gibi yerlerde sürünen pis esirlerden nefret ederdi. Hatta bunları görmemek için insanlardan kaçar olmuştu.
Sayfa 27 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Belki bir gün, tam şu anı, trene binme zamanının gelmesini iki büklüm beklediğim şu kasvetli anı düşününce, yüreğimin hızla çarptığını duyacak ve “Her şey o gün, o anda başlamıştı,” diyeceğim. Ve kendimi (geçmişte, yalnız geçmişte) kabul etmek elimden gelecek belki.
Sayfa 260Kitabı okudu
Onun kaybının neden olduğu hissizliğin yerini, hiç beklemediğim anlarda yüzüme çarparak beni hıçkırıklar içinden iki büklüm bırakan acı dalgalar almıştı. Neredesin?
Sayfa 36Kitabı okudu
"Güneş, bak gökyüzünde güneş var."
"Hemen sevinme." Gad şüpheliydi. Camın kenarında iki büklüm duruşuyla, insan sevinmemeli, insan güvenmemeli, insan bildiğimiz her şeyden daha zor olabilecek yarından korkmalı, diyordu.
Sayfa 75Kitabı okudu
iki büklüm yaşamak herkesin ortak sefaletiymiş gibi hiç yakınmıyordu.
Sayfa 55Kitabı okudu
Bloch, Saint-Loup'nun karşısında haykırıyordu: "Sırf Wilhelm desen olmaz mı? Tabii ya, ödün kopuyor, daha buradayken bile, önünde iki büklüm çöküyorsun! Ah! Cephede müthiş askerlerimiz olacak, Almanların postallarını yalayacaklar. Siz resmi geçitte caka satmaktan başka şey bilmeyen apoletleri sırmalılarsınız. İşte o kadar."
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yaşamanın Silinmez Lekesi
Rüyaların sonuna ulaştım; Şimdi uyuyanlar arasında ne yapacağım?
"Tüm kurgu bir akış üzerinedir, devam eden, durmayan, bazen şiddetlenen, bazen yavaşlayan ama hep ilerleyen bir akış. Durdurmanın, geri döndürmenin ve yok etmenin mümkün olmadığı bir akış. "Hayat devam ediyor" deriz en çaresiz anlarımızda
İYİLEŞTİR KENDİNİ /MUTLULUK
“Varsa sana yetecek kadar yiyeceğin
Bir de başını sokacak evin
İnsanoğluna kulluk etmiyorsan
Eğilmiyorsan iki büklüm karşısında
Sevin be iki gözüm zaten cennettesin.”
Ömer Hayyam
Sayfa 96 - İkinci Adam YayınlarıKitabı okudu
- Diyojen'in bir odaya da, sıcak bir eve de ihtiyacı yoktu. Bütün bunlar olmadan da orada hava sıcak zaten. Gidip bir fıçının içinde uzanıp portakal ve zeytin yiyordu. Eğer Rusya'da yaşamak zorunda kalsaydı bırakın aralık ayını, mayısta bile bir oda isterdi kendine. Muhtemelen soğuktan iki büklüm kalırdı.
Sayfa 37Kitabı okudu
Yetürdi başımı gerdûn ayağa bârı mihnetden ..
Hayâl-i halka-i gîsû-yı anber-bâr yetmez mi ..
~ Fuzuli ~
Felek, mihnet yükünden başını ayağına erdirip seni iki büklüm etti ..
Sevgilinin anber gibi koku saçan saçının halkasını daha ne kadar hayal edip duracaksın .. ?
(Sırtında ağır yük taşıyan kimsenin başı nerdeyse ayağına yaklaşır, vücudu bir halka biçimini alır ..
Felek Fuzûlî'ye öyle çok mihnet yüklemiştir ki onu taşımaktan beli bükülmüş, vücudu âdeta bir halkaya benzemiştir ..
Böyle olduğu halde hâlâ o güzelin saçının halkasının hayâli ile vakit geçirmektedir .. )