'uzunzamandırdinlediğimentatlıiğneleme
bir kız var gözü sürekli aynada
pek dert değil ne olduğu bu dünyada
altı milyarlık ıssız bir adada bin beşyüz arkadaş yapmış
kanatlarını satıp da aşk almış..
- son feci bisiklet
Çevrelerinde yaşayan insanlar için onların bu özgürlüğü rahatsızlık verici. Akıllarından her geçeni yapmak, her şeye tek başlarına karar vermek istiyorlarsa, gidip ıssız bir adada yaşamaları gerekir.
İnsanlar, gruplar, topluluklar halinde, köylerde, kentlerde ve ülkelerde bir arada yaşarlar.
Bir arada yaşayabilmek için de, kimi zaman başkalarının verdiği kararlara uymak ya da yapmak istediğimiz bazı şeyler zorunda kalırız.
Sayfa 17 - Günışığı Kitaplığı
Ergenlikten sonra, kızlar ve erkekler çok sert biçimde birbirlerinden ayrı tutulur ve o ıssız adada kiminle beraber olacaklarına sadece yaşlılar karar verir.
Pdf, Geoaktif YayınlarıKitabı okudu
Issız bir adada tek başına yaşamak sürekli hayalini kurduğu bir fanteziydi.
GONZALO
Ve şöyle demeli, tek bir seyahatle
Tunus'ta eşini buldu Claribel;
Öldü, boğuldu sanılan kardeşi Ferdinand'a
Dünyalar güzeli bir eş sunuldu;
Prospero ise ıssız bir adada dukalığına kavuştu,
Biz de aklımız başımızda değilken kendimizi bulduk.
Sayfa 99
"Robinson ıssız bir adada vahşi bir yamyamdan medeni bir arkadaş çıkardı. Sizlerse büyük şehirlerinizde yüksekokulların, yayınevlerinin, tiyatroların ve müzelerin ortasında halkınızın cahil, sarhoş, kaba hatta neredeyse ilkel vahşiler olduğuna yakınıyorsunuz."
BÜTÜN SORUNLAR, KİŞİLER ARASI İLİŞKİLERİLE İLGİLİ SORUNLARDIR
GENÇ: İnsan gerçekten de yalnız olsaydı, evrende yapayalnız olsaydı, bir birey olmaz ve yalnız hissetmez miydi? FiLOZOF: Sanırım, yalnızlık kavramı bile gündeme gelmezdi. Dile ihtiyacın olmazdı ve mantık ya da sağduyu kullanmaya da gerek kalmazdı. Ama bu mümkün değildir. Issız bir adada yaşasaydın, okyanusun ta ötesindeki bir kişiyi düşünürdün. Gecelerini yalnız geçirseydin, birinin nefes alıp verişini duymak için kulaklannı açardın. Dışarıda biri olduğu sürece, yalnızlık peşini bırakmaz.
Sayfa 68Kitabı okuyor
En müthiş dahiler, mümkün olduğunca fazla kişi üzerinde mümkün olduğunca yoğun bir etki bırakır ve bu etki mümkün olduğunca uzun bir zamana yayılır.
Tanımımda toplumu değiştirmek
ifadesinin altını çizmek istiyorum; çünkü deha yaratıcılıktır, yaratıcılık da değişim içerir.
Açıkçası bu oyunu oynamak için iki kişi gerekir:
Özgün bir düşünür ve algıları açık bir toplum.
Buna göre, eğer Einstein ıssız bir adada yaşasaydı ve başkalarıyla iletişim kurmamayı seçseydi bir dahi olmazdı.
Einstein iletişim kurmayı seçseydi ama diğerleri onu dinlemeseydi ya da değişmemeyi seçselerdi o zaman da bir dahi olamazdı.
Einstein değişimi etkilemediği sürece Einstein değildir.
İnsanlar, diğerlerinin hikayelerine karşı her zaman saygısız olmuşlardır. Dil ve kültür doğduğunda eğlencelerimizi ve acılarımızı paylaştık. Ama insanlar mükemmel bir şekilde eşitliğe ulaştığında ve bireysellik bir kenara atıldığında, sence gerçekten mutluluğu hissedebilir miyiz? "Hepimiz için eşitlik" demek, ırmaktaki bir çakıl taşı kadar değersizdir. Eğer biriyle yarışmak istemiyorlarsa, o zaman gidip ıssız bir adada yaşasınlar. Evet! Benim için kazanmak ve yenilmek yaşadığımın kanıtıdır. Tek olarak hareket eden ruhumun ve hücrelerimin ürünü! Bu yüzden oraya tüm gücümle çıkmak istiyorum! En büyük galibiyetin ya da yenilginin tadı için! Punpun... Huzur ve eşitlik hakkında bilgisi olmayan birisin. Yaşamanın gerçek anlamını bilmeden tüm yaşamını harcayacak mısın?
Everest'te yolunu şaşırmış donmak üzere olan bir dağcı olsaydım,
okyanusun ortasında dalgaların hızla çarptığı bir kayaya tutunmuş, gemisi batmış bir kazazede olsaydım,
Sahra Çölü'nde güneşin altında cayır cayır yanan bir kâşif olsaydım,
caddede karşıdan karşıya geçmek isteyen bir kör olsaydım, gecenin bir saatinde arabam bozulsaydı,
ıssız bir adada yaşasaydım,
sürücü kabininde yalnız bir hızlı tren makinisti olsaydım,
sigaramı yakmak üzereyken ateşimin olmadığını fark etseydim, merdivenlerin başında kalakalmış bir felçli olsaydım,
komik bir hikâye bilseydim ve bunu anlatacak kimsem olmasaydı,
sırtımın ortasında bir yer kaşınsaydı ve kolum oraya uzanamasaydı,
işte o zaman Jean-Paul Sartre bir cüret çıkıp bana "cehennem başkalarıdır" deseydi, ondan sırtımı kaşımasını isterdim.
Sayfa 38Kitabı okudu
Edebi açıdan çok iyi olsa da daha çok hayata dair.
"Sineklerin Tanrısı" 1911 doğumlu ve iki dünya savaşını görmüş, birinde savaşmış bir yazarın: 
William Golding 'in eseri. Yaşları 6 ila 12 arasında ÇOCUK denilen bir 14-15 kişilik grubun, ıssız bir adada yaşamlarına dair bir kitap. Çoğumuzun hem fikir olduğu; çocukların saf, iyi ve temiz olduğuna dair "Meran Adası" kitabına (1857'de yazılmış) bir anti tez. VE çok daha gerçekçi. Okumaya üşenecekler olduğu için, 1963 ve 1990 yıllarında çekilmiş iki filmi de var. O kadar da günahsız olmadığımızı bir kez daha anlamak isterseniz... :-)
