"Pencerelerimiz açıktı, güneş parlıyor, kuşlar cıvıldaşıyordu. Rüzgâr havaya bahar kokularını yayıyordu. Doğa uyanıyordu. Her şey bahara yakışır şekilde güzel ve düzenliydi..."
Zenginler yoksulların kötü talihlerinden sebep yakınmalarını pek sevmezler. Rahatsız eder onları bu, canlarını sıkar! Yoksulluk genellikle can sıkıcı bir şeydir onlar için zaten.
s. 156
İnsancıklar " adlı kitabında:
"Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu." diyor.
İnsanın içine atmasının, güçlü görünmeye çalışmasının en yorucu hâli bu olsa gerek...