General’i neyin bu kadar etkilediğini açıklamak güçtür; ama o birdenbire duygulanmıştı.
“Hatırlıyorum, hepsini hatırlıyorum,” diye bağırdı.
Ben, o zaman kurmay yüzbaşı idim. Siz de şöyle küçücük, güzel bir kızdınız. Nina Alaksandrovna…
Ganya… Siz beni eve kabul ediyordunuz, Ivan Feodoroviç..
General’in karısı:
“İşte görüyorsun ya, şimdi ne hale geldin,” diye söze karıştı. “Böyle etkilendiğine göre, soylu duygularını içki yüzünden hâlâ kaybetmemişsin demektir. Ama karını işkence ede ede bitirdin. Çocuklarına kılavuzluk edecek yerde borçlular bölümünde oturuyorsun. Haydi azizim, buradan git, bir yere git, kapı arkasında köşeye otur ve biraz ağla, eski temizliğini hatırla, belki Tanrı bağışlar. Git, git, ciddi söylüyorum. Yola gelmen için eskiyi pişmanlıkla hatırlamandan daha iyi bir şey yoktur.”