Bir kuş uçtuğu, yem topladığı ve yuva kurduğu sürece yaşamını sürdürür. Kuşların bu yaşam çabalarını görünce onların duyduğu sevinçten duyuyorum. Keçi, avşan, aslan; hepsi de beslenmek, çoğalmak ve yavrularını beslemek zorunda oluşlarına imkân veren yaşam şartlarının içinde bulunmaktalar. Biliyorum ki, eğer onlar bunu yapıyorlarsa mutludurlar ve yaşamları kendi kurguları içinde tutarlı ve mantıklıdır. Peki, insan ne yapmak zorunda? O da yaşamın içinde tıpkı hayvanlar gibi mücadele etmek zorunda. Aralarında yanlızca bir fark var, eğer insan yaşamı tek başına yaşamı alt etmek isterse mahvolur. İnsan, yaşamı sadece kendi için değil, herkes için alt etmek zorunda . Eğer bunu yapıyorsa mutludur, yaşamı da mantklıdır. Peki, ya ben bu güne kadar ki otuz yıllık bilinçli yaşamım süresinci ne yaptım? Bırakın başkaları için mücadele etmeyi, kendim için bile mücadele etmedim. Bir asalak olarak yaşadım. Kendime "Yaşamının amacı nedir?" diye her sorduğumda, şu cevabı alabilirim: "Benim yaşamım bir anlamsızlık ve bir belâdır!" İtiraflarım: Dünya edebiyatının en güçlü imzalarından biri olan Tolstoy'un, insanın dünyadaki varlığının sebebini ve yaşamın anlamını sorguladığı, her nsanın içine düştüğü çıkmazları önce kendi yaşamından, çocukluğundan başlayarak anılarını anlattığı kitabıdır.
(Arka Kapak)
Hazreti Muhammed kitabını okuduktan sonra itiraflarım kitabını da okumak istiyordum. Değerli bir arkadaşın hediyesi okumama vesile oldu. Allah ondan razı olsun.
Gelelim kitabın içeriğine:
Yazarın hayatının büyük bir döneminde arayış ve psikolojik boşlukta olduğunu çok net olarak anlayabiliriz. Yazar gençlik döneminden itibaren uzun bir süre
