"Mesela kelimeli susulur mu? Evet susulur. Homurdanmanın adını ben kelimeyle susmak koydum. Homurtu çok güzel bir şey. Hem diyeceklerim içimde kalmıyor hem de beni üzen kişiyi sinir ederek intikamımı almış oluyorum. Çocuk olsam da şunu öğrendim, sessiz söylenen her şey merak ediliyor (…) Kelimeler hep çocukları üzecek değil ya, sessizleri de büyüklere dert oluyor."
Yüzlerce binlerce kişi nasıl şaşırmadan doğru otobüslere binip istedikleri yere gidiyorlar? Neden oraya değil de şuraya gidiyorlar? Anlaşılmaz bir düzen bu. Ben nereye gideceğimi bilemiyorum mesela..
Bazı kayıplarımız, bizden başka şeyler de alır götürür. Terk edilince umudunun bir kısmı da yiter mesela.
Mağlubiyet; özgüven ve azimden pay kapar. Başarı ve ödül, tevazuyu tırtıklar...
Sayfa 75 - İletişim yayınlarıKitabı okudu
"Mesela bir sabah ansızın uyanırız ve birbirimize âşık olduğumuzu görürüz. En azından ikimizden biri. Tutalım ki ben sana âşık oldum, sana vuruldum. Peki ya sonra? Buna kimin ihtiyacı var? Senin mi, benim mi? Ayrıca... Hayatımızı neden daha da kötü bir hâle sokuyoruz? Bu hayat aşksız da karmakarışık zaten."
Sayfa 193 - Ketebe Yayınları, 1. Baskı, Mayıs 2023, İstanbul.Kitabı okudu
Şerefü'l-Mekân Bi'l-Mekin
"Ben düşünüyorum ki kişiler makamlar ile büyük ve şerefli olmazlar, bilakis makamlar kişiyle büyük ve şerefli hale gelebilir. Ben işimi şerefli hale getirmek için insaf ve adaleti elden bırakmıyorum!"
Sayfa 212 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
mesela ben önceki hayatımda
şişman bir kediydim ve doğrusu
memnundum kedi olmaktan
camın kenarına uzanır güneşte gerinirdim
sevgilim bahçede gülleri budardı
her parmağının ucundan
birer damla kan emerdim
dünyada ikimizden başka kimse yoktu
ve aşk dedikleri buydu
Sayfa 173 - Can YayınlarıKitabı okudu
E- Belki de henüz bu dünyanın neresine ait olduğunu bulamamışsındır Merih. Öyle değil mi? Her şey kendini tanımakla başlıyor. Korkularını, hayallerini bilmekle... En büyük korkun mesela, en büyük korkun ne senin?
M- Ben hiçbir şeyden korkmam.
E- Çocukken de mi hiçbir şeyden korkmazdın?
M- Çocukken karanlıktan korkardım.
E- Sonra ne oldu? Korkunu nasıl yendin?
M- Sonra büyüdüm ve ben de karanlık oldum. Korktuğum ne varsa ona dönüştüm. Korkunu ancak ona dönüşerek yenersin Eylül. Bunu sakın unutma.
Sayfa 138Kitabı okudu
Benim bu hayatta tek bir doğrum vardı,Maya.Kirletmek istemediğim Her zaman kenara sakladığım her zaman herkestan sakındığım tek bir doğrum vardı.Benim o tek doğrum,bütün yanlışlarımı götürecek sandım. Ben,koskoca adam bir hayal kurdum,Ben o hayale melek kanatları takıp ardına seni kondurdum.Ben ne zaman o kara deliğe düşsem bu hayale tutundum. Şimdi ilk defa,inandığım her şeyi kaybettiğimi iliklerime kadar hissediyorum.Sen artık uzaksın bana ve bunun mesafelerle ilgisi yok.Ben o masalları dinlemek zorunda kalmadım.Ben mesela hiç prensesi kurtarmadım oyunun sonunda.Ben her zaman kurtarmak için koştuğum ve daima orada olduğunu bildiğim tek kişi için,senin için giydim o pelerini. Ama olmadı benim hırçın sevgilim,olmadı.Söz konusu sen olunca ne o pelerin oldu benim üzerime ne de süper kahramanlık.
İlhan Berk / Bir Yeryüzü Tanığı
1919 - 11
Yanmış ve yakılmış şehrimize bir akşamüzeri askerlerimiz girdi
Kursaklarında bir parça ekmekle insanlar ayaktaydı
O gün dünyayı ve insanları tanıdım
O gün ayağımın dibindeki şehirden ağlamayı öğrendim.
Dünyada En Güzel Şehirler Uyanır - 12
Sevdiği adamla uyuyan kadının rüyaları büyük bir dünyada
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ben içeri düştüğümden beri
güneşin etrafında on kere döndü dünya.
Ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine,
ben içeri düştüğüm sene
ONLAR için yazdığımı:
"Onlar ki toprakta karınca
suda balık
havada kuş kadar
çokturlar,
korkak, cesur,
cahil, hakîm
ve çocukturlar,
ve kahreden
yaratan ki onlardır,
şarkılarımda yalnız onların mâceraları vardır."
Ve gayrısı,
meselâ benim on sene yatmam,
lâfü güzaf.
Sayfa 61 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
“- Peki bir kere elin orada iken ne çekiyorsun? Meselâ şimdi.”
“- Parmağım kayıyor da ondan…”
Çılgınca arzûların içinde kıvranan Nâciye:
“- Oh, sen beni söndürmeden yakıyorsun!”
Zânbak o zamân sırası geldiğini anlayarak:
“- Beni dinle güzelim,” dedi, “Başka türlü yapalım.”
“- Nasıl?”
“- Sen yatağa yat. Başını arkaya aynaya doğru yatır, ben önünde diz çökerek ağzımla yapayım!”
“- Nasıl istersen…”
Avrupalının,Türkiye'yi ya da Türk insanını nasıl gördüğü haliyle Türklerin görüş açısından çok farklıdır. Öyle ki "Anne Türkler" "Kurnaz Türkler", "Türk İşi", "Şark Kurnazı", "Hamamcı Türkler", Türk gibi sigara içmek", "Türk gibi küfür etmek", ya da ben Türkçe konuşuyorum?" gibi sözler, Avrupa insanı arasında varolan Türkler hakkındaki öngörüleri gösterecek deyimlerden sadece birkaçıdır.Mesela "Anne Türkler" Avrupalıların Türklerden nasıl korktuklarını,uzak ve anlaşılması güç olarak gördüklerini göstermesi bakımından önemlidir.
Bir hükümet olmalı, dedi birinci kör, Sanmıyorum ama olması durumunda körleri yönetmek isteyen bir körler hükümeti olacaktır, o kadar, yani hiçliği düzenlemeye niyetlenen hiçlik, Öyleyse gelecek yok demektir, dedi siyah göz bantlı ihtiyar, Gelecek var mı bilmiyorum, şimdi önemli olan bu şimdiki zamanda nasıl yaşayabileceğimizi bilmek, Gelecek olmadan şimdiki zaman bir işe yaramaz ki, hiç var olmamış gibi olur, İnsanlık gözleri olmadan yaşamayı başarabilir ama o zaman da insanlık olmaktan çıkacaktır, sonuç ortada, hangimiz hâlâ kendisini bir zamanlar olduğuna inandığı kadar insan görüyor olacak, ben mesela, bir adam öldürdüm, Bir adam mı öldürdün, şaşırmıştı birinci kör, Evet, öbür tarafı yöneten adamı, makasla gırtlağını deştim, İntikamımızı almak için öldürdün, kadınların intikamını bir kadının alması gerekiyordu, dedi koyu renk gözlüklü genç kız, ve intikam adil olduğunda insani bir şeydir, kurbanın cellat üzerinde hakkı yoksa o zaman adalet yok demektir, İnsanlık da, diye ekledi birinci körün karısı, eğer birlikte devam edersek belki hayatta kalmayı başarırız, eğer ayrılırsak yığınlar yığınlar tarafından yutuluruz ve yok oluruz.
Sayfa 250Kitabı okudu
