"İki çocuk arasındaki ideal yaş farkı sizce ne kadar olmalıdır?"
"İki çocuk arasındaki ideal yaş farkı sizce ne kadar olmalıdır?" diye bana sorarlar sık sık. "Çocukların doğumu kısa zaman arayla birbirini mi izlemeli, yoksa doğumları arasında birden çok yıl mı bulunmalıdır?" derler. Deneyimlerime dayanarak konuşmak istersem, iki çocuk arasındaki en ideal yaş farkı üç yıl olmalıdır
Fakat sonucun ne gibi bir hayır veya şer getireceğini bilmeden, tek bir şeyi bile, ne bir taşı ne bir kum tanesini dönüştürmemelisin. Dünya bir denge içindedir, Denge'dedir. Büyücülerin Dönüştürme ve Çağırma güçleri dünyanın dengesini bozabilir. Bu güç, tehlikeli bir güçtür. Korkunç bir güçtür. Bilgiyi izlemeli, gereksinime hizmet etmelidir. Bir mum yakan bir gölge yaratır...
Sayfa 50Kitabı okudu
BİR PERŞEMBE ŞEREFİNE
Vaktimiz dar,
Çabuk gelmeliyiz.
Birbirimizin dar gününe,
Birbirimizin ömrüne.
Saatleri dizdim hep bir köşeye,
Saniye başına hayallerime gizlendim.
Ben ruhuna eş olabilmek için,
Harry Potter ve Felsefe TaşıJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 202052,8bin okunma
Zavallı insan, ruhunun çevresine, yüksek ve aşılmaz bir çit örmüş, içinde günübirlik vücut ve ruh hayatçığına düzen ve güvenlik sağlamaya çalıştığı küçük bir harman yapmıştır. Bu harmanın içinde her şey çizilmiş yolları, kutsal göreneği izlemeli; basit, kolay anlaşılır yasalara uymalıdır. Böylece, ne olabileceğini ve nasıl davranmamız gerektiğini belirli bir güvenle önceden görmek isteriz. Korku istilalarının hükmü altındaki bu esrarengiz harmanın içinde, küçük, kırkayaklı kesinlikler hüküm sürer. Herkesin ve her şeyin binlerce yıldan beri kovmak için örgütlendiği utanç verici, öldüren düşman aynıdır: Büyük Kesinlik.
Sayfa 332 - Can Yayınları, 44. BaskıKitabı okudu
Zavallı insan, ruhunun çevresine, yüksek ve aşılmaz bir çit örmüş, içinde günübirlik vücut ve ruh hayatçığına düzen ve güvenlik sağlamaya çalıştığı küçük bir harman yapmıştır. Bu harmanın içinde her şey çizilmiş yolları, kutsal göreneği izlemeli; basit, kolay anlaşılır yasalara uymalıdır. Böylece, ne olabileceğini ve nasıl davranmamız gerektiğini belirli bir güvenle önceden görmeyi isteriz. Korku istilalarının hükmü altındaki bu esrarengiz harmanın içinde, küçük, kırkayaklı kesinlikler hüküm sürer. Herkesin ve her şeyin binlerce yıldan beri kovmak için örgütlendiği utanç verici, öldüren düşman aynıdır: Büyük Kesinlik. Bu Büyük Kesinlik de, şimdi çiti aşmış, benim üzerime saldırmıştı. Kıyıma varınca, biraz soluk aldım, sanki harmanın ikinci korunaklı hattına varmış da korugana girmiştim. “Bütün bunlar,” diye düşündüm, “bizim huzursuzluğumuzun çocuklarıdır ve uykuda simgenin en parlak süsüne bürünürler. Onları biz kendimiz yaratırız; bizi bulmak için uzaktan hareket etmezler; bunlar, sonsuz güçlü, karanlık bölgelerden bize gelen bakışlar değildir; bizim dışımızda hiçbir değerleri olmayan, bize ait yayımlardır. Ruhumuz alıcı değil, vericidir; onun için korkmamalıyız.”
İlber Ortaylı'nın harika tavsiyelerinden oluşan ve başucu olabilecek bir kitap.
Kitap soru - cevap şeklindedir.
Başlıkları
- Bir ömür nasıl yaşanır?
- Kimden ne öğrenilir?
- İnsan kendi kendini nasıl yetiştirir?
- Nasıl çalışmak gerekir?
- Nasıl seyahat edilir, nereleri görmek gerekir?
- Eğitimde hangi tercihleri yapmak gerekir?
- Ne izlemeli? / Ne dinlemeli? / Ne okumalı?
- İnsan yaşadığı şehirden nasıl yararlanır?
İnsan bazen bir adım geri çekilmeli. Ve kenarda durup olan biteni izlemeli. Tıpkı benim şu an yaptığım gibi. Sırf benim için koşuşturan bu insanları belki de başka hiçbir şey bir araya getiremezdi. Ne kadar da güzel insanlar varmış meğer benim çevremde. Şu an bu tepenin ucunda durup, şehre doğru açıp kollarımı "İyi ki varsınız ulan!" diye bağırasım var
Nasıl bir zamanlar öğretmen olmak istemiş ama çocukları kıpırdamadan oturmaya zorlayacak iradeyi kendimde bulamadığım için bu fikirden vazgeçmişsem şimdi de sürekli umutsuzluğa kapılıp havlu atıyor, düşüncelerimi asla uslu oturtamayacağıma, bahçede dolaşmalarına engel olamayacağıma inanıyordum. Ama artık, son bölümde de göstermeye çalıştığım gibi, konsantrasyonun anlamına dair fikrim değişiyordu, tıpkı eğitime dair fikrimin değiştiği gibi. Düşünceme bir Montessori öğretmeni gibi davranmalı, onu kendi büyüme kanunlarını takip etmekte özgür bırakmalı, faaliyetlerini uzaktan izlemeli, yönlendirmek için uygun malzeme sunmalı ama asla uysallığa zorlamamalıydım. Aslında bu benzetmeyi bulalı birkaç sene olmuştu ama o zaman ne manaya geldiğini anlayamamıştım; bir gezginin gideceği şehrin saat kulesini ta uzaklardan bir anlığına görmesi ama dolambaçlı yollar aşıp iyice yaklaşana kadar bir daha görememesi gibi.
Sayfa 91Kitabı okudu
