1982 Nobel ödülü almış ve yazarla tanışmamı sağlayan kitap.
Çeviriden mi bilmiyorum ama, cümlenin yapısının korunmasının ne kadar önemli olduğunu bir kez daha anlıyorum. Öznenin devamlı cümle sonlarında olmasıyla dikkat edilmezse anlam kargaşası tekrar okumaya neden oluyor. Okurken biraz dikkatli olmakta fayda var. Gerçi sonraları bu sisteme alışıp rahat ediyorsunuz.
Enteresan olan öldürülen de dahil, siz bile olayın sonunu bilerek okumaya başlıyorsunuz. Aklınıza zaten sonu belli diye gelsede nasıl ve niçin sorularının cevabını bulmak isterken okuma hızını alıyor.Anlatım sizi değişik açılardan, sondan geriye ve yine sona doğru değişik kameralarla çekim yapar gibi karşılıyor.
Ayrıca bu işin genel olarak gayet doğal karşılanması, suçun yapana bu cezayı reva görmesi, yazılı olmayan toplum kurallarının acımasızlığına iyi bir örnek. Dahi katilin de suçsuz olarak görülmesi cabası.
Bir arada yaşayan insanların kendi aralarındaki kuralları, kurallar çerçevesinde kayıt altına alınan yasalardan önce çalışıyor. Tabi halihazırdaki kanunlar toplumun istediği tepkileri desteklemiyor sonucunu akla getiriyor. Ortak davranış biçimlerinin değer yargısı olarak belirlenmesi kanunlardan üst noktada.
Sonunun er geç ne olacağını bilen kahramanın son sözleri de manidar "Beni öldürdüler."
özlem 'le aylar evvelinden Makalat'ı birlikte okumaya karar verdik. Heyecanla vaktinin gelmesini bekledik.Bir
