an meselesi...Roman-Edebiyat
Onunla tanışıklığım on yıldan fazla bir süreyi kapsar, bu zaman zarfında hep ölüm derecesinde hastaydı ve öleceği yüzünden okunurdu.Sayfa 61
Olgun, kendine hakim, öylesine ki
Ne yoksulluk korkutur onu, ne ölüm, ne zindan;
Tutkulardan sıyrılmış, şereflere gözü tok;
İçine kapanmış, toparlanmış, yalın bir küre olmuş
Pürüzsüz yuvarlanır bir başına
Talihe tutamak vermeden, hiç yenilmeden.
Böylesi bir insan krallıklardan, dukalardan beş yüz basamak yukarılardadır:
Kendi başına bir imparatorluktur o.
Hayat kısa......
Ertelenen hiç bir arama, geç kalınan af dileyişler, geç gelen farkındalıklar, o anın güzelliğini kaçırmazlar, içinden geleni söyleyememişler insanın omzunda bir yük olarak duruyor. O yüzden içinizden geleni yapın, taktiksiz, tertemiz ve içten. Kazanıp kaybetmenin bir önemi yok, ölüm var....
Hayata Dair
"Ölüm bizim en büyük hakikatimiz."
Allah kimseyi kırmadan, üzmeden, O'nu razı edip gitmeyi nasip etsin bu dünyadan.
Ölüm ve yıkım dünyanın gerekli özelliklerindendir ve bu da istencin nesnelleşmesidir. Bundan dolayı, daha sonra söyleyeceği gibi, "var olmamızın amacıyla ilgili olarak, var olmamanın bizim için en iyi şey olduğunu belirtmekten başka hiçbir şey söylenemez. Mamafih bu, tüm hakikatlerin en önemlisidir ve günümüzün Avrupalı düşünce tarzına tezat oluşturan bir duruş olsa da, belirtilmelidir."
