Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
O Dönemi Yaşatan Kitap
Üstad'ın kitaplarıyla büyüdük desem, abartmış olmam herhalde. Kitaplarının üzerimizde büyük etkisi ve hakkı var. Kitabı okurken, o dönemi yaşıyor gibiydim. Sıkıntılar, işkenceler, ambargolar, hicretler ve şehadet... Kalbimin tam derinliğinde hissediyordum. O metanet, o sabır, o sebat, o kararlılık, ölüm pahasına davasından dönmeme ve şehadet, hayatımızı baştan aşağı değiştiriyordu.
Rabbim İhsan Süreyya Hocama hayırlı uzun ömürler versin, ondan razı olsun. Eserlerinden çok istifade ettik.
Senenin son kitabı risale i Nur olması gerçekten çok güzel tavafuk oldu özellikle çok istifade ettiğim.risalelerin kahramanları tanımak ve o kahramanların ağzından azda olsa sözcükler kelimeler duymak gerçekten güzeldi. Üstadın risaleleri nasıl gizlilikle nasıl teşkilatlanmayala ve ne sıkıntılarla yazdığını kitabın hemen hemen her sayfasında anlaşılıyor. Gerçektende bu asrın imansızlık ve dinsizliğe reçete olacak kitaplar her müslümanın muhakkak anlayarak her gün düzenli olarak okuması lazım ki bu dinsizlikle mücadele edilsin ve orda gösterilen reçeteyle aile ve toplum korunsun
Rabbim ayaklarımızı hak davasından sabık kadem etsin. Bizi ilimde nasiplenip amel edenlerden etsin amin amin amin….
MAHUR BESTE - AHMET HAMDİ TANPINAR - 1944 tefrika ,1975 roman
19. yüzyıl sonu daha sıradan insanlara da dair pek çok anekdot içeren romanda, en çok ilmiye yani dönemdeki akademik sınıfın güç anlamında zirvede olmasıyla ilgili olgular, olaylar göze çarpıyor. Olgulardan en önemli ve şaşırtıcı olanı, güçleri sayesinden o dönemin en fazla serbestisi, düşünme ve konuşma hürriyetine sahip kişilerin, kısacası aydın
Bilincin İhtişamlı Gizemi
Descartes’ın şüphe metodunu kullanarak oluşturduğu felsefesinin temelinde refleksif bilinç yer alır. Sırayla her şeyin doğruluğunu ve kesinliğini sınayan Descartes, son raddede açık seçikliğinden ve kesinliğinden emin olduğu bir şey bulur nihayet: düşünen ben. Ünlü “cogito ergo sum” (düşünüyorum, o halde varım) onun felsefesinin temel dayanağıdır.
Onlar cennetle müjdelendiler ama bunu kendilerine bahane etmediler. Kenara cekilmediler. Son nefeslerine kadar hakka davet ettiler. Mallarını stoklamadılar, geldikçe verdiler, bundan haz duydular. Verdiler, bir eli verirken diğeri bilmedi verdiğini.
Geçmişi karanlıktı Hz. Ömer'in. Öfke doluydu. Peygamberi öldürme yolunda İslam'la şereflendi. Adaletiyle Ömerdi o. Kur'an'a bağlı bir hayattı yaşadığı.
Mekke'nin zenginlerindendi Mus'ab. Yakışıklıydı, ondan güzel giyineni yoktu çevresinde. İman etti. Bu yüzden hapsedildi. İslamı yaymak tek gayesiydi. Onunla İslam'ın girmediği ev kalmadı. Uhudda sancağı tuttuğu eli kesildi. Diğer eline aldı onu da kestiler. Ve şehit oldu. Üzerini örtecek kefen bile bulunamadı. O kaybetmedi, kazandıkları ise çoktu.
Ahlakıyla ve mala tamah etmemesiyle bilinirdi Muaz. O kadar verdi ki almaya muhtaç oldu. Yine de verdi.
Vali olarak atanmıştı Huzeyfe. İstediği maaş soruldu kendisine. Karnım doysun, bide eşeğime ot verin yeter dedi.
Ateşten kaçar gibi haramdan kaçtılar. Tevbe ve istiğfar aziklari oldu. Can verdiler farzdan vazgecmediler. Sünnete sarıldılar. Allah'tan hiç ümit kesmediler. Bunaldikça zikre ve Kur'an'a sarıldılar. Kendilerine yetecek kadar aldılar gerisini infak ettiler.
Medineli bir kadındı Nesibe. Cihada çıkan ilk kadındı. İki oğlunu öldürdüler. Kolları koptu Nesibenin. Yine de vazgeçmedi davasından. Daha nice isimler..
Çok kayıplar yaşadılar. Sabır hep yoldaşları oldu. Allah yolunda geçirilmiş bir ömür ve onun yolunda verilen canlar.. Kendi heybemize katabileceğimiz onlarca ders var kitapta..
" 'Bismillah' her hayrın başıdır. Biz dahi başta ona başlarız. Bil ey nefsim! Şu mübarek kelime, İslam nişanı olduğu gibi, bütün mevcudatın lisan-ı hal ile vird-i zebanıdır."
Bende besmele ile incelememe başlıyorum:)
Kitaba geçmeden önce biraz Bediüzzaman Said Nursi'nin hayatından bahsetmek istiyorum.
Bediüzzaman 1876'da Bitlis'te doğmuş büyük bir Kürt İslam alimidir. Çocukluğunda birçok medresede eğitim görmüş, oradaki bir hocası tarafından verilen Bediüzzaman (zamanın güzelliği) lakabıyla anılmaya başlanmıştır. Hayatı boyunca birçok zorlukla karşılaşmış, fakat buna rağmen davasından vazgeçmemiştir.
~Allah bize de onun gibi sabır ve dirayet nasip eylesin..
Gençlik Rehberi, üç yüz kadar Ayet-i Kerime'yi tefsir eden Risale-i Nur Külliyatı'ndandır. Kitabı bu kadar uzun sürede bitirmemin sebebi Risale'nin Osmanlı türkçesiyle yazılmış olup, bilmediğim kelimelerin olmasıydı. Risale o kadar derin ve anlamlı ki dikkatinizi ve kalbinizi ona ne kadar yönlendirirseniz o da kendini o kadar açıyor sizlere. Kitabı açtığımda dikkatimin dağıldığını hissettiğim an okumayı bırakıyordum, çünkü her kelimesi altın değerinde..
Okumanızı kesinlikle tavsiye ederim fakat, değer vererek ve hissederek okumalısınız. Risale-i Nur öyle kıymetli ki okuduğum bir paragrafını ikinci kez okuduğum zaman daha farklı anlamlar çıkabiliyor..
Keyifli okumalar:)
1905-6 erməni - müsəlman davasından bəhs edən kitabı yazıçı 1908-də yazıb bitirir. Bitirdikdən sonra “Tazə Həyat” qəzeti vasitəsilə xalqa müraciət edilir və Bakı milyonçusu olan Murtuza Muxtarovun maliyyə dəstəyi hesabına 1911-ci ildə Haşım Bəy Vəzirovun “ Səda” mətbəəsində ilk dəfə ərəb əlifbası ilə nəşr olunur .
Kitab 1905-1906-da baş verən
Buralara nereden geldiğimi biliyorum, gidecek daha çok yolumun olduğunuda biliyorum ve gerekirse dizlerimin üstünde sürünerek de olsa oraya gideceğim. #martineden #jacklondon
.
.
Sonunda Martin Eden'le tanistim. Çoğumuzun az da olsa fikir sahibi oldugu bir kitap karakteri. Yari otobiyografi olmasi dolayisiyla Jack London hakkinda baya bilgi yüklemesi yaptigimi düşünüyorum. Konusuna gelirsek ;
Martin serserilerin elinden kurtardığı zengin aile cocugu Norman'in evine misafir olur ve orda hayatinin değişmesine sebep olacak olan kızkardeş Ruth'a ilk görüşte asik olur. Ruth ile aralarinda baslayan arkadaslik ile Martin edebiyat dunyasina giris yapar. Kitaplar okur,kendini gelistirir denizci Martin yazar olma yolunda adımlar atmaya başlar. Bir cok hikaye kaleme alir fakat hicbiri yayinevleri tarafından basilmaz. Tabi bu durum Ruth ile aralarinda yavastan mesafeler acar. Cunku Ruth'a gore Martin sabit bir ise girmelidir ama Martin davasindan hic vazgeçmez. Günlerde ac kalir eline gecen tek kurusu pula yatirir. Surekli rehincilere esyalarini birakmak zorunda kalir.
.
Acikcasi basardi mi yada kayipmi etti kitabin kapagini kapatirken cok da karar veremedim. Çünkü bu kadar cekilen cilenin sonu bu olmamaliydi. Bir yanım ona alkış tutarken diger yanim cok kızıyor. Yukselen statüsü ile insanlarin ona olan ilgisinde ki değişim, kavustugu hayallerinin tadini cikartmasina engel oluyor. Hani derler ya fakir ama gururlu iste o Martin lik bir sozmus. Bu dünya böyle dostum Martin olsan da birde şu zamani görsen
248 syf.
10/10 puan verdi
Yaşanmış bir hayat... Teslimiyet dolu bir hayat..
Zeynep Gazali Müslüman Kardeşler Teşkilatının Kadın bölümünün başında..
Ve kitapta da İslam için zindanda çektiği sıkıntıları kendisi kaleme almış.
Yazılanların hepsi gerçek bu yüzden kitabı okuyup tepkisiz kalinamiyor. O satırların herbir yasanmisligi okuyan kişiye de yansıyor.
Kütüphaneden, eski bir baskıdan okumuştum. Fakat kesinlikle kitapligima en yakin zamanda ekleyeceğim.
Kitabın içeriği adından da anlaşılacağı gibi Zindan hatıraları..
Zeynep Gazali zindandan çıktıktan sonra bu kitaptaki yazıları kaleme alıyor.
Cemal Abdunnasr(Mısır başkanı)
türlü yollarla ona eziyet ediyor. Üstüne köpek dahi salıyor... Fakat Zeynep Gazali imaninin da getirdiği sabir ile İslam davasindan vazgeçmiyor. Ona para teklif ediyorlar yine de kabul etmiyor. Ama Elhamdülillah ki sonunda onu çıkarıyorlar.. Beni gerçekten derinden etkilemişti. Bu satırları yazarken de tekrar hatırladım ve bir an önce tekrar okumak istedim.
Rabbim bizlere Zeynep Gazali gibi dinimize sarilabilmeyi, her ne olursa olsun İslam Davamizdan vazgecmemeyi nasib etsin..
Bugüne kadar okuduğum en zorlayıcı kitaptı. Sıkıldığım anlar oldu ama kitabın farklı bir kimliği var, ne olursa olsun bırakmadı beni
Öncelikle bu kitabı sakin bir süreçte okuyun bence. Eğer hiç Umberto Eco okumadıysanız bu kitapla başlamayın önce bir Gülün Adı ile tanışın beğenirseniz bu kitapla devam edin derim
Daha önceki bir paylaşımımda da belirttim ilk 70-80 sayfa hiçbir şey anlamadığınızı, nedir ne oluyor soruları ile dolduğunuzu hissetmeniz kuvvetle muhtemel.Çünkü Eco kitabın devamından tat alabilecek sabırlı okuyucuları seçiyor burada.
Kitapta çok fazla yabancı kavram, alıntı, gönderme ve bilgi yüklemesi var ama merak etmeyin Eco öyle iyi yazmış ki aklınız konu bütünlüğünü koruyor
O en baştaki sıkıcı yerden sonra da sıkıldığım yerler oldu. Fakat bu kitap sabır istiyor ve sonra ödüllendiriyor! Özellikle son 200 sayfadan büyük keyif aldım:)
Konu ne derseniz tapınakçılar, gül-haç, kabala, simya, masonlar, fizik bir sürü şey var. Fakat sakın ola bir Dan Brown akıcılığı beklentisine girmeyin. Yanlız verilen bilgilere Dan Brown'dan daha çok güvenebilirsiniz çünkü Umberto Eco bir Ortaçağ tarihçisidir.
Son olarak okurken bile bu kadar zorlanıyorsam çeviren kişi ne yaşadı çeviri sırasında diye empati kurdum ve çevirmeni Şadan Karadeniz'e şapka çıkarıyorum
Sonuç olarak, muhteşem bir doyuma ulaştıran çooook özel bir kitap
Seviyorum Orhan Pamuk'u. Daha doğrusu yazdıklarını seviyorum. Yazımını seviyorum. İnsana o klasik "kendinden bir şey bulma" duygusunu verdiği için seviyorum. Kar da o içinde bir şey bulduklarımdan. Benim dünyama daha pozitif, daha önyargısız baktığını düşündüğüm bir kitap Kar. Ama kitap hakkındaki yorumlara baktığımda da dindarları /
İnsanın insana yaptığı zulüm
'Irkçılık yapmamak lazım, her ne olursa olsun' diyorum ama böyle kitaplar okuyunca da bazen ırklardan, "ırkçı zihniyetlerden", "insanlıktan", "utanmayı unutan insanlardan" utanıyorum! İnsanın insana yaptığı zulüm, kadının kadına yaptığı; bir de kendini üstün görme güdüsüne sığınarak geçmişin öfkesini daima içinde
Bu kitabın en sevdiğim yanı, beni gerçekten şaşırtmasıydı. Çünkü bir manastırda ne olabilir ki diye düşünürken aslında kendimi bir polisiye okurken buldum ve keşke incili okumuş olsaydım dedim. Kütüphanede geçen bir sahne beni rahatsız etti sadece. Islam alimi olan ibni Sina 'ya aptal muamelesi yapması ve devamından gelen Kuran'daki yazıları görüp saçma sapan şekiller demesi. Genel olarak kitap gerek betimlemeleri, gerek vaazlar, gerek o vaazlar arasında geçen konuşmalar ve gerekse tek tek karakterleri yansıtması çok başarılı. Muhtemelen müslüman olduğumdan dolayı olsa gerek, islama yapılan yakıştırma hoşuma gitmedi. Din adamlarının bazılarının sabit fikirliliği, bazılarının yasak elmayı yemiş olması ve bazılarının da manastır hayatından dolayı olsa gerek eşcinselliğe yönelmeleri kitaba olağan bir hava vermiş bence. Özellikle iki rahip arasında geçen "Hazreti İsa hiç güldü mü?" tartışmasında kendimi 'neden gülmesin ki' diye taraf tutarken buldum. Tüm bunlar bir yana evde ve çevremde benden başka kitabı okumuş biri olmadığı için hem kendimle gurur duyuyorum (çünkü sanki imkansızı başarmışım gibi geliyor) hemde fikir alışverişi yapacak kimsenin olmayışı beni üzüyor.
Önceleri siyasi içerikli kitapları okumayı istemezdim. Siyaseti sevmiyorum çünkü. Bana “kargaşa, nefret ve saygısızlığı” çağrıştırır hep. Kendime göre bir görüş ve düşüncem vardır. Ama bu kitap ve öncesinde okuduğum Eren Erdem’in “İç” kitabı, siyasi kültür bakımından bana çok şey kattı. Bilmediğim çok şey olduğunu farkettim.
“Bahriye”yi
