Mazlum Tahir KADİR
@tahirkadir00
Okul Öncesi Öğretmeni
Çewlik, Kanireş
10 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Aşk’ın Kürtçesi “evin”dir. Ve senin evin dünyadaki en güzel yerindir.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Onu asıl öldüren, onun gözleriydi.
Sayfa 156Kitabı okudu
Bir de hiçbir şekilde bunun gerçek olmayacağını, yalnızca arzu ve özlemden ibaret kalacağını biliyordu. 
Sayfa 105Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bin kere ölmeden, bir kere dirilemezsin.
Karacaoğlan da öyle demiyor muydu, adı sanı bilinmedik ellere gitmeyince gönül yardan ayrılmaz…
Sayfa 454Kitabı okudu
İçindeki boşluk gittikçe genişliyordu. Seyran geldi gözlerinin önüne, incecik, dal gibi boyu, büyük ela gözleri, iki yanağındaki gamzeleriyle, yiğit, candan ve güzeldi, öylece durdu. Memedin içine onu çıldırtan bir özlem geldi oturdu. Şimdi şu anda, şurada, şu delirmiş yıldızların altında Seyran burada olmalı, onun elini sıcacık tutmalı, ona sarılmalıydı. Seyran onu bu kadar özlüyor muydu acaba?
Sayfa 400Kitabı okudu
“İnsanoğludur, insanoğlu belli olmaz Yüzbaşım. Bir ağaç bin damardır, damarlarının dokuz yüz doksan dokuzu yer altında, ancak bir tanesi dışardadır. İnsanoğlu da böyledir.”
Sayfa 362Kitabı okudu
Aldırma, üzülme, insan olanın başına akla gelmedik iyilik de gelir, kötülük de... insan olanın başına her türlü alçaklık da gelır, yiğitlik de. İnsan, insandan her şeyi beklemeli
Sayfa 152Kitabı okudu
Umut ettikleri hiçbir şey yoktu. Umut edememenin boşluğundaydılar.
Sayfa 273Kitabı okudu
Umudunu yitirmişlerin çırpınışındaydı Koca Osman.
Sayfa 125Kitabı okudu
Beklemek kadar zor bir şey yok. Bekledi.
Sayfa 383Kitabı okudu
Ben bir insandım
Sayfa 19Kitabı okudu
Henüz gelmese de yar, umudum var!
Bir pazar geleceğini adım gibi biliyorum...
Sayfa 152Kitabı okudu
Yazmadığınıza bakılırsa iyi halde olmalısınız; bizler çoğunlukla iyi olduğumuz zaman susarız, böyle ise sevinmem gerekir.
Endülüs fatihi kumandan Tarık bin Ziyad’ın gemileri yakmasını hatırlayın. Arkasında geri dönecek imkan bırakmamış. Yanındakilere “Burada kalır, çalışır ve ölürsünüz,” diyor. “Geçtiğiniz yeri unutacaksınız artık.”
Sayfa 20Kitabı okudu
Seni öylesine yaşadım ki,
İnan...
Artık nereye baktığım belli değil,
Ne yaptığım belli değil,
Vardığım sonrasızlıktan
İçindeki bütün yıkıntılara, bütün kederlere rağmen başını yere eğmek istemiyordu. Matemini ortaya vurmadan tek başına yüklenecek ve yeni bir hayata doğru yürüyecekti.
Sayfa 215Kitabı okudu
Çünkü insan hiçbir umut beslemedığı zaman durumu kabullenebılıyor ama kapkara bulutlar arasından iğne ucu kadar kendini gösteren bir güneş ışını belirince bütün dünyası o ışığa bağlı oluyor. Ben de umutlanmıştım ve bu bana ıyı gelmemişti.
Sayfa 262Kitabı okudu
“Sen hiç doğduğun topraklar yüzünden terörist olmakla suçlandın mı? Anadilini konuşmak istediğin için hapis yattın mı? Anne babanın sana vermek istediği isim yasak olduğu için değiştirildi mi hiç? Senin memleketin sürgünü oldu mu bir başkasının? Ülkeni gerçekten seviyor olmana rağmen vatan haini ilan edildin mi?” dedikten sonra durakladı birden ve “gitmem gerekiyor şimdi,” dedi ve gitti.
Sayfa 33Kitabı okudu
Ben karşımda konuşurken utanan, boğazı düğümlenip sesi kısılan, yüzü kızaran seni çok seviyorum
Sayfa 26Kitabı okudu
Kendi kendine, “Gücün yetmediği yerde kurnazlık devreye girer. Asıl önemli olan doğru zamanda doğru yerde olmaktır. O zamana kadar da bekleyip göreceğim,” diyordu.
Sayfa 155Kitabı okudu
İnsanlar kaçınılmaz olarak her şeyi unuturlar.
Sayfa 43Kitabı okudu
Hayatımın en mutlu ânıymış, bilmiyordum.
Sayfa 11Kitabı okudu
Ashley içinde koca bir düğüm varmış gibi oturuyordu
