Yaşam, yazarı da, sahneye koyanı da, baş oyuncusu da sen olan; ama senin yalnızca seyircisi olduğun bir oyundur.
Ama bu, senin özgür olmadığın anlamına gelmez—
Yaşamın, özgürlüğünün alanı olacak: seyirci, seyrettiği oyun karşısında nasıl özgürse — her an, oyunun “doğal” sonunu beklemeden, tiyatrodan çıkıp gidebilirse, sen de yaşam karşısında öyle özgür olacaksın.