Kitaptan bu kadar etkileneceğimi düşünmüyordum. O dönemin yazarlarına bakıldığında günümüz Türkçesiyle revize edilse bile ağır bir dil hissediliyor. Ama Yakup Kadri Karaosmanoğlu sade, abartısız ve çok yerinde benzetmeleriyle mükemmel bir üslup yakalamış. Her seviye okuyucunun rahatlıkla okuyacağı kaleme sahip.
Halide Edip Adıvar in Vurun Kahpeye kitabı gibi o dönemde Türk köylüsünün cehaleti vurgulanmış, bir farkla, yazar okuyucuya bunun sebeplerini de itiraf ediyor. Ona göre Türk köylüsü yıllarca kendi kaderine, hastalığına, cahilliğine, açlığına terk edilmiştir. Bu sebeple de vahşi, bencil, cahil kalmıştır.
Her Türk gencinin erken yaşlarda tanışması gereken bu kitabı, bu yaşımda okuduğuma hayıflanıyorum.
Sevgiyle ve kitapla...
