Geliyorlar. Her şafak vakti rüyama saldırıyorlar. Başka hayatım yok ki benim. Çekilin üstümden nefes alamıyorum. Biraz acınız yok mu hayvanlar, ne faydası var ki bana saldırmanın itoğlu itler...
Okuma Tanrısal bir eylemdi. Tanrı nasıl soluğunu toprağa üfleyerek Âdem'e can verdiyse okurlar da kağıt üzerinde ki harfleri nefesleriyle seslendirir, onlara can verirlerdi...
Syf(69)
Bakmayın öyle anlattığıma, bende ruhumu teslim ettim orada.
Sevdiğim oracıkta çekti gitti, aldı canımı hüzünlü bakışlarıyla.
Mezarım kanlı gözlerdir şimdi, Semra'nin mezarı ise köyde bir ağacın altında. Gülüşü bende kaldı..
Televizyon izleyen bir çocuk sürekli sözlü kavramlara maruz kalır ve aklında ki soruları sormadığı için beyin olarak gelişmez, kendi soru dolu dünyasında haps olur...