Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
sena
sena
@HildaBlue
'Ben sizden de değilim, diğerlerinden de.'
Ben, ölüme dair yemin etmeyenlerden, tehdit savurmayanlardan, dinini ve ırkını aklının yerine koymayanlardanım. 'Ben hâlâ şiir okuyanlardanım.'
140dB Edebiyat Aktivisti, Talebe
Ravenclaw
odtü/metu/satürn
31 Ocak
346 okur puanı
Aralık 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
"Hoş geldin! Aslında bir kitap için garip bir giriş biliyorum. Ama bu kitap biraz farklı. Bu kitap, senin son günlüğün.
...
"Kimi öldürüyoruz?" Seni. Zaten son umutlanma tarihin geçmişti. Seni bugün öldürüyoruz. Üzülme, yarın sabaha hiç hatırlamayacaksın bile. Artık kişisel gelişin başlıyor. Kendine gelişin.
E hadi çevir sayfayı ve
Bir günde bitirdiğim; gerek sürükleyiciliği, gerek alegorik hiciv yeteneği sebebiyle elimden bırakamadığım bir kitap oldu.
Son Ada. Dünyaya, topluma, sözde "demokrasi", "başkan", kavramlarına haklı bir eleştiridir.
Kendinizi adadaki kırk haneden birinde yaşayan bir sakin iken, kandırılmaya müsait koşullarda doğal düzeni bozan vs. doğanın ve doğalın, serbest kalışın bir başka 'sözde başkanın deyişiyle':anarşistlerin yanında bulabilirsiniz.
'Yazar'ın sonu ne oldu, bizim yazarın umduğu gibi daha sonra adaya dönüp yeniden düzene yardımcı oldu mu?..
(spoilerlı yorum):
Bakkal'ın dilsiz oğlunun, köpekbalığı Başkan ile kendini yardan aşağı attığı paragraf; hem boğazımı düğümledi, hem de hâla bir şeylerin değişebileceğine dair inancımı hatırlattı, arttırdı.
.."Bakkalın kambur oğlu ilk kez duyduğumuz sesiyle martıları bile dehşete düşürecek bir çığlık atarak Başkan'a doğru olanca hızıyla koştu, ona vurdu ve çarpmanın etkisiyle ikisi birlikte yardan aşağı uçtu. İki gövdenin de boşlukta çırpınarak düştüğünü, sonra kayalara çarpıp parçalandığını gördük."
WTF?!
Hey, ne bok püsür bir hayatı dikizlettin bize öyle Alex!.
(Okumamış olan sevgili okurlar; ne biçim argolu bir inceleme bu gibi dehşet dolu bir gaflete düşmek üzere olabilirsiniz elbet. Alex'i tanıyanlar ise; birkaç dakika önce tanıklığını bitirmiş olan bir okurun onun jargonunu normal ve içten karşılayarak böyle bok püsür bir inceleme
Okur Takip Önerileri
'Das Parfum
" On sekizinci yüzyılda Fransa'da, dâhi ve iğrenç kişiler yönünden hiç de yoksul olmayan bu dönemin en dâhi ve en iğrenç kişilerinden biri sayılması gereken bir adam yaşadı. Burada onun hikâyesi anlatılacak. Adı Jean Baptiste GRENOUILLE; eğer bu ad, de Sade, Saint-Just, Fouche, Bonaparte vb. mendebur dâhi adlarının tersine bugün
"Hayalim, bir gün her insanın sahip olduğu yeteneklerinin farkına varıp kendi mutluluğunun sorumluluğunu eline alması. Çünkü hayatta hiçbir şey çocukluk düşlerini gerçekleştirmekten daha önemli olamaz...
Yolunuz açık olsun, Raphaëlle."
Şeklinde bir önsözle (bu güzel dileklerde bulunan bir insan ne kadar kötü bir kitap yazabilir ki zaten? :)) başlıyor bu tatlı niyetine elinize alabileceğiniz kitap.
Modern kişisel gelişim kitaplarının yalın ve bilimsel 'şunu yapın, bunu yapın' dilinden vazgeçip ana kahramanımızı bir "Rutinolog" ile tanıştırıp bu öğütleri bir kurgu eşliğinde roman tadında bize sunmuş, yazar.
Evet bilmediğiniz bir şeyi söylemiyor belki ama inanın unuttuğunuz ve hatırlamanız gereken onlarca şeyi size hatırlatıyor!
Çok hoş fikirler de yok değil açıkçası. :)
Esasen kitabın adını bile bir kağıda yazıp mottonuz olarak duvarınıza yapıştırabilirsiniz.
Çünkü doğru olan ve yazarında asıl vermek istediği mesaj bu!
İKİNCİ HAYATIN TEK BİR HAYATIN OLDUĞUNU ANLADIĞINDA BAŞLAYACAK!
..
Kitap incelemesi bahane dostlar, siz bu lafı hatırlayın ve hayata tutunun kâfi.
Hayatın tadını en derinden hissetmenizi dilerim.
Unutmadan, hayatın tadını çıkar! lafına gülüp geçmeyin bir yerde işittiğinizde. Tat kelamından anladığımız yalnızca tatlı şeyler olmasın. Ekşi, acı, tuzlu, kimi zaman baharatlı günlerimiz de olacaktır. Şekerli günlerimiz de. Tüm tatların hakkını verin!
Hayatta en güzel tatları tatmanızı diliyorum.
Sevgiyle...
İkinci Hayatın Tek Bir Hayatın Olduğunu Anladığında BaşlarRaphaelle Giordano · Yan Pasaj · 20171,053 okunma
Amok (gözü kara, hiddetle saldıran ve öldüren) Malezya kültüründe katletmeye yönelik çılgınlık durumunu tanımlar. Filipinler'de juramentado olarak bilinir. Cinnet halinde olma, sonuçlarını hesap edemeden şiddet kullanma durumudur. .... (der Vikipedia)
Zweig bana okuduğum ilk eserini hatırlattı. Satranç'ı. Sanırsam kitabın bir gemide iki yolcu
Okuduğum ilk çizgi-romandı kendileri. Ki görünüşe göre son da olmayacak :) sevdirdi bana tarzı.
Harika illüstrasyonlara sahip, akıcı bir anlatımı vardı, bir oturuşta bitebilir elbet ama keyfini çıkarmak için iki oturuşta bitirdim ben :)
Herkesin gözlerini kendisinden alamadığı Dorian Gray'in kendisine tutkuyla bağlanması sonucu gözüne perde çekilişi, ruhunu satışı, ve hazin sonu işleniyor.
Baştan aşağı düşündürten ve kimi zaman sorgulatan felsefi soru, yargılara sahip olan konuşma balonları arasında, "siyah beyaz film gibi biraz ;)" atıştırmalık bir tat bırakacak damağınızda.
(Bu tatlı kitaba biraz hırpalanmış vaziyette cumartesi akşamüzeri kütüphanede rastlayıp ödünç almış olmamın da verdiği güzellik var bir de... :))
Kahvenizin yanına misafir, farklı bir üslup, edebi satırlar arıyorsanız ruhunuza illa bir yerden tanıdık gelebilecek; Fakat Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku, tam size göre. Öyle ya, lokuma ihtiyacınız yok elinizde İlhami Algör'ün satırları eşlik ederken size.
Okurken çok beğendiğim onlarca satırdan bir tanesini de burada yeniden tatmak isterim:
" ...Başka bir son düşünemiyordum. Böyle olmasını istemezdim ama hep olurdu. Dünyanın bütün Kızılderilileri yenilir, Spartaküs kaybeder, gün batarken sararır, kuşlar döner, Sadri Alışık denilen hergele, her filminde ağlardı. O ağladıkça ben de ağlardım. Nedenimi bilmez ağlardım. ..."
Lou için Will'den sonrası, benim için ondan sonrası?
... (daha çok senden önce ben'e dair, ve tabii bana...)
"Birbirlerine aşktan başka verecek hiçbir şeyleri yoktu."
Neredeyse iki yıl olacak okuyalı.(Senden Önce Ben'i) Neden şimdi bir şeyler yazıyorum peki? Şu an kulaklığımdan içeri Imagine Dragons'un- Not Today parçasının giriyor olması sanırım en etkili sebep olabilir.(mutlaka dinleyin derim, filme özel klibi de mükodur hani) youtube.com/watch?v=6tz1_zn...
--
Kitabı ayrı bir yıkıma uğratan Senden Önce Ben'in, filmi çıktığında da beklediğim gibi oldu maalesef, soluksuz bir gece, acımasız son, birkaç hıçkırık takılı kalmış, tuzlu bir yüz...
--
Will'i kimi zaman tanıdığım birilerine benzetiyorum sanırım. İtiraf etmem gerekirse, neredeyse Will gibi haber vere vere (daha üstü kapalı bir şekilde) veda etmeye kalkan bir arkadaşım oldu. Ve evet bu hikayeyi okuduktan, bu filmi izledikten çok sonra yaşadım bu deneyimi. Şu an tabiri caizse yaşıyor, "bir daha böyle bir şey yapmayacağıma dair söz vermemi mi istersin?, telaşlanma bir daha olmayacak" dediğinde bana "emin olamayacağım şeyler hakkında söz vermesini isteyemem kimsenin, nerede, nasıl olduğunu bilmesem de toprağın üstünde olduğunu bilmem yetecek inan" demiştim. Ah neden anlatıyorum ki bunları?
( youtube.com/watch?v=82CdBc0... )
sanırım tam şu an dinlediğim bu parça beni iyice götürdü.. Ha nereye mi götürdü? Yok bilmiyorum, İnan ki bilmiyorum.
Sanırım bilmemeyi tercih ediyorum.
Bilmemeyi istediğimi biliyorum.
Şu an için, belki de sonrası için de, bilmemek.
Bilmiyorum.
Daha önce yarım bıraktığım bir Pamuk romanı dışında, Orhan Pamuk'un bitirdiğim ilk kitabı oldu kendileri.
Şimdi yazar üzerinden bir tartışma yapmama gerek yok. Öyle ya çoğu kişi çikolatayı sever ama bazıları bitteri sütlüye tercih eder... Kişiden kişiye değişen zevklere rağmen belki akıcı olmayışı, dili biraz sarmasa da ara ara okuyucuyu yoklayan, tarihi efsanelere ilgi çekici bir biçimde yer verip (okuma fırsatı, öğrenme fırsatı veren) farklı bir kurguyla son sayfayı okuyoruz.
Benim en çok hoşuma giden şey sanırım, kitaba başlarken farklı efsunlu bir havası olan kapak fotoğrafının, son satırlardan sonra artık bir anlam kazanmış olmasıydı.
Orhan Pamuk kalemini denemek isterseniz, okuyun. Aaa mutlaka okuyun yahut sakın okumayı diyemem. Farklı bir üslup, farklı bir hikaye istiyorsanız, okuyun derim :)
Yazarın yaptığı tahliller müthişti. Öyle ki kahramanın içindeki karmaşasını satırlardan süzüp demiyle ciğerinize işleyebiliyor. Misal:
".. Fakat mantıklı değildi bu. Kendimi bu gibi düşüncelere kaptırmakla iyi yapmıyordum, çünkü sonradan o kadar çok üşüyordum ki, battaniyemin altında dertop oluyordum. Kendime engel olamıyordum, dişlerim birbirine çarpıyordu.
Ama insan her zaman makul hareket edemez tabii. ..."
Sürükleyici, kısa zamanda bitebilecek, ince bir kitap. (110 sayfacık) Can yayınlarının şu tatlı baskısıyla da elinize alma isteği uyandırıyor sürekli. :)
Psikolojik tahlilleri bol, anlatımı zengin, farklı bir kurgu ve farklı bir deneyimle karşılaşmak isterseniz birebir.
Ben sadece yazardan baş karakterimiz dışında (hikaye hep onun ağzından olup, o nerdeyse biz oradaydık) yan karakterlerin de bakışını (özellikle bakışını diyorum belli bir olay yahut diyalogda geçseler dahi şu lokantadaki kadının hayatından bir parçayı da ummadığım bir kısımda bana sunulmasını isterdim.) da vermeliydi bizlere diye düşünüyorum. Yalnızca bu konu da eksik kaldığını vurgulamak isterim.
..
Son olarak şu adamın ...'da bulduğu gazete parçası gibi detaylar bile bir bakıma kalitesini "e ben sustum, satırlarım konuşsun" dedirterek vurduruyor sahile... :)
SPOİLER İÇERİR
Nedendir bilemiyorum içimde hep mutsuz bir sona hazırlamıştım kendimi. Sanırım bu halet-i ruhiyemde, içsel olarak değişik bir dönemimden geçişimin ve bu satırların o sıralar bana eşlik edişinin payı var. Öyle ya araya başka kitaplar katarak geciktirmek istedim kendimce bilmediğim sonu.
Darcy! Sanıyorum ki okuyan her kadının gönlüne birkaç kıpırtı bırakmış, kimi zaman özendirmiş kimi zamansa kızgınlıktan avazı çıktığı kadar bağırıp çağırmak istetmiş (ki bu sıralar kütüphanede yahut serviste bulunduğum gerçeği vardır), ve sonunda yüzümüzdeki tebessümün kaynaklarından biri olmuştur kendileri.
Elizabeth, fazlasıyla yakın bulduğum bir karakterdi zaten 'Aferin işte ben olsam ben de böyle yapardım'lar boldu çoğu satır için ben de.
Ah öyle bir akıcı yapmış sevgili Austen, yavaş ilerlemesine rağmen bırakmak istemediğiniz detayları hoş ilerleyip sizi sığ görünen bir nehirde sona bir anda ulaştırıveren, merak uyandırıcı, şaşırtıcı bir kitaptı doğrusu. Daha önce okumuş olmayı dilerdim demeyeceğim çünkü, her satır gibi o da sahibine ulaşacak 'zamanı' bekliyormuş desem kafi gelir sanırım.
Benden tam puan aldı :) ve özel kitaplar arasında da kalacak benim için.
#Okuyun
Esasen hiçbir şiir kitabına 'okudum' diyemiyorum. Elbet okuyorum fakat bu öyle pek bilindik bir okuma değildir. Bir şairin gözyaşını hissediyorsun ya tek bir kelime de kimi zaman. Ben onu bitirmiyorum işte. Hep bir yarımlık söz konusu. Kimi zaman aynı şiiri defalarca tekrarlarım yüreğimde, kimi satırlarınsa daha vakti gelmemiştir iştirak etmeye haneme. Şiir her kelimeyi atarsın bir yazıdan işte geri kalandır derler. Ve edebiyat hocamın dediğine göre bu hakikatse eğer atma eylemini en iyi gerçekleştiren adam Asaf.
Velhasıl, şiiri sevin. Sevin şiir! Amman ha dikkat edin de bir gün bir şairi sevmeyin sakın. Sen gidince ondan 'şiir'olur..
Şubat'ın on dördünde değerli bir insandan "bunu okurken sen geldin aklıma, polisiye seversin" :) diye elime tutuşturulan, proje kontroldü, tiyatroydu, dersti süresi uzayan ama keyfi bitmeyen, ilginç tevafuklarla dolu bir kitap oldu benim için. Çok sevdiğim J.K.Rowling'in satırları olması da beni ayrıyeten cezbetmedi değil hani :)
Altı yıl aradan sonra, yeni genişletilmiş baskısıyla okumuş olmanın keyfi mi? Paha biçemedim. Güven, güç, istek, azim, cesaret... Kitabı bitirdiğinizde daha önce okumuş olmayı dileyeceksiniz.
---
"Düşündüğün en son hızda herhangi bir yere uçabilmek için daha şimdiden oraya vardığını kabul etmelisin."
"Yalnızlık insanlara karşı kullanılabilecek en büyük silahtır."
---
Bazen hani bir kitapla karşılaşırsınız, karşılaşırsınız ama bir türlü nasip olmaz ya satırlarına kavuşmak... Hah işte tam öyle bir kitap idi benim içinde Satranç.
Sesli kitap etkinlikleri kapsamında Youtube'da sevgili Okan Bayülgen'den yaklaşık iki gece dinleyerek bitirdiğim hoş bir romandı. Sesli kitap konusunda ilk deneyimimdi ( ve keçeden kendime tablet kılıfı hazırlarken kulağımda Okan Bayülgen sesi, Stefan Zweig satırları) güzel bir tercih oldu. :)
Hayatınızda almış olduğunuz yahut alacak olduğunuz doğru kararlara bir yenisini eklemeyi düşünüyorsanız gönül rahatlığıyla bu kitabın sayfalarını aralayıp, kendinizi serin ve gerçek suyun içerisine 'uyanmak' üzere bırakabilirsiniz!
Şu Hortumlu Dünyada Fil Yalnız Bir HayvandırAhmet Şerif İzgören · Elma Yayınevi · 202223,7bin okunma
9 yaşlarındayım. Heyecanla kitabıma gömülmüşüm. Annem "koş gel bak, Trt1'de güzel bir film başlıyor" diyerek bir pazar gecesi benim için yapmış olduğu güzelliklere bir yenisini eklemişti işte o gün. Harry Potter ile tanışmam, Mrs. Granger'a hayranlığım işte o pazar gecesi geldi, buldu beni. Platon'un idealar öğretisindeki gibi ruhum zaten tanışıktı sanki de, ben o gece bulmuştum o İdealar'daki bizi. Bu sevda böyle devam etti. Serinin diğer filmlerini izliyorum...
Derken bir gün memlekete gidiyoruz annemle. Uzun yol yolculuğu. Hiç unutmam. Bilenler bilir. Afyonkarahisar'da Kolaylı Dinlenme Tesisleri vardır. Otobüsümüzün durağı o gün orasıydı işte. Merdivenlerden çıkıp en sağa giderseniz -ki burası ilk bakışta görünmeyen bir kısımdadır- o zamanlarda orada bir kitapçı vardı. (Artık bir lokanta var.) Ve o gün Yarıyıl Tatiline özel her kitapta %50 indirim vardı. Harry Potter yazısını görüp aşkla koşuşum o gün olmuştur işte.
Anneme Shrek'teki kedi gibi bakışım o günde saklıdır.
Ve sonra annemin gülümseyerek bana Felsefe Taşı'nı alışı... :)
Geçenlerde tekrar okumuştum. Bazen yine izlerim soyutlanmak ve büyülü dünyada kaybolmak (kendimi bulmak daha doğru olur) için...
J.K.Rowling ile ruhlarımızın tanışıklığı çok çok önceden çok çok uzak bir mekana dayanır esasen.
...
"Ölülere acıma Harry. Yaşayanlara acı, her şeyden çok da sevgisiz yaşayanlara." -Albus Dumbledore.
Harry Potter ve Felsefe TaşıJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 202052,8bin okunma
Yalınayak sokağa çıkıp ekmek almaya giden dönüşte ekmeğin p*posundan az biraz yiyen bir çocuğun samimiyeti ve gerçekliği ile yazılmış gösterişsiz bir hayatın gösterişsiz sonu. Öyle ya yazılması için İstanbul'da denize nazır bir yalıda zengin kırmızı elbisesi olan bir kadın olması gerekmiyor idi hayatın sahibinin... Mücellâ kadar sıradan, sade, onun kadar merak uyandırıcı!
***
SPOİLERIMSI ALINTI
" "Nazlıgül" dedi. "Bu kadar çok okuyorsun. Korkarım bir gün yazmaktan başka bir işin olmayacak senin kızım. Yazar olacaksın. O zaman, beni yazarsın. Şu Mücellâ teyzenin solan gülünü, gün görmediğini, içinde yazmaya değer bir şey olmayan kayda değmez ömrünü."
"Rüya olduk Nazlıgül" dedi denize bakarken. "Masal olduk, anlatanımız yok kızım."
Her şeyi ciddiye almaya yazgılı, yalnız ve mutsuzluğunun farkında bile değil, kendi içinde bir nabız gibi atarak çoğalıp duran bir kız çocuğu ile kuruyup gitmiş yaşlı bir kız arasında yaşanması her zaman için olası bir sahneydi bu.
Tek farkla: Gerçek oldu." "
"Odada bizimle birlikte soluk alıp veren, terleyen bir şey daha vardı: Geçmiş."
**
Baştan sona satırların ardından acıyı vurdumduymazca esirgemeden okuyucuya yollayan buram buram geniz yakan bir başyapıt kuşkusuz.
Bir çocuğun büyük hatasının bedelini ödemesi mi desek? yoksa ödeyebilecek olması mı?
Hayatın her kademesinde meydana gelmiş olan toplumsal sınıf farklılığının acı sonuçlarını, kaçanın gerçekten kurtuluşa erebileceğini sananlara patır kütür vuruyor bu kitap. Nereye gidersen git seni bırakmayacak olan iki şey vardır:gölgen ve geçmişin. kimi zaman görmesende her daim yanında olan ve olacak olan yegane gerçeklerdir onlar.
Son satırları okurken gözyaşlarımı artık tutamadığım da doğrudur.
Unutmadan "Zendagi Migzara!" (*Hayat devam ediyor!)=kitaptan alıntıdır.
...
"Senin için bin tane olsa yakalarım."
"Biz yapay bir gerçeklikte yaşıyoruz. Uzun bir öykünün sözcükleri arasında. Öykünü her harfini ucuz bir daktiloyla binbaşı yazıyor. Onun için yazılan hiçbir şey gözünden kaçmaz."
***
SPOİLER İÇERİR
Başlangıç itibariyle merakla yeni mektupları bende bekledim Sofie ile. Ortalarına doğru zaten heves ettiğim Felsefe tarihi iyice beni benden almıştı. Yarısını geçtikten sonra birden işler sarpa sarmaya başladı ya hani.
Onu bunu bilmem de Jostein Gaarder bu işi biliyor efendim. Felsefe tarihini bu kadar güzel bir şekilde yavaştan yavaştan çaktırmadan içinize işliyor. Ben de bu kitabı ilk bundan 6 yıl önce okumaya kalkıştığımda bitirememiştim haliyle. zamanı olabilir belki daha. Bazı satırların okunma zamanı ile hazmedilme zamanı arasında yıllar olabilir. Şimdi sabırsızlıkla bekliyorum. Öyleki yıllar sonra nasip olursa tekrar eşlik edeceğim bir yaz günü balkonda elimde dondurmam ile Hermes'i bekleyen Sofie'ye...
"Her ne olacaksa zaten olması gerekiyordur. Hani takvimde önceden haber verilmiş şeyler gibi."
***
Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Diğerleri de zaten okumak istediğim kitaplar arasında bekliyorlar beni henüz karşılaşmadığım bir rafta.
Gabo ustalıkla bezenmiş satırların ardından bir süreci anlatıyor bizlere. Hemen hemen her karakterin içinden bir paragrafın geçiyor oluşu tasvir açısından ve karakterleri tanıyıp ısınma açısından zenginleştiriyor satırları. Bu kitaba uzun zaman önce başlayıp sonra kütüphaneye geri vermiştim. Araya bir sürü roman, deneme, şiir seçkileri, filmler, diziler girse de bir gün dedim ki "Hadi oku artık, vakti geldi."
Beklenilen bir sonu gayet abartmadan güzelce sunuyor bize. kitap benim olmadığı için altını çizemesem de etrafa not aldığım çok alıntısı bulunduğu da doğrudur.
Şöyle bir baştan sona tebessümler bırakarak etrafınıza elinizde kahveniz güzel bir Aralık akşamı okunup bitebilecek türdendir.
Keyifli günler cümlenize... :)
"Ama gözler gerçeği göremez ki. Yüreğiyle aramalı insan."
***
Hâlâ okumadınız mı?
"Kendini yargılamak başkalarını yargılamaktan daha güçtür. Kendini yargılamayı başarabilirsen gerçek bir bilgesin demektir."
/Le Petit Prince
İçimizde bir Küçük Prens var. Yılanla tanışmadan gülünün kıymetini bildirelim.
Unutmadan;
" Senin gülünün diğerlerinden daha önemli olmasını sağlayan şey, ona ayırdığın vakittir."
Sevgiyle bakın daima hayata, sevgiyle kalın...
