Beğenilen bir kitap hakkında inceleme yazmak zor ama deneyeceğim Sevgili Okur.
(Bir kitap hakkında konuşurken kitabın içeriğine dair bir şeyler söylemekten çekinirim, bunu yaptığım ve yapacağım incelemelerimde de göreceksiniz. Bundan sebep yazdıklarımı rahatlıkla okuyabilirsiniz.)
Öncelikle kitabın insanı rahatsız eden birçok yönü olduğu aşikar. Evet, gündelik yaşamımızda sahip olduğumuz gerçekleri çarpıcı bir şekilde yüzümüze vuruyor olması -hem de bu gerçekleri böylesine ağır bir dille aktarması- sarsıtıcı olsa da okurken zaman zaman ara verme ihtiyacı hissettim. Açıkça söylemek gerekirse okumayı erteledim diyebilirim.
Karakterlerin iç dünyalarının analizinin oldukça başarılı olduğu -monologlardan anlaşılacağı üzere- yadsınamaz bir gerçek. Yalnız Ömer karakterinin bazı uzun monolog ve diyaloglarının bana biraz sıkıcı geldiğini, bazı iç konuşmaları karşısında “Yeter artık!” deme derecesine geldiğimi de söylemek isterim.
Kitap gürültüsüz, sessizce bitiveriyor. Şaşırtmalı, olaylı bir son arıyorsanız size göre bir son yazılmamış diyebilirim. Yani baştan sona tüm sayfalar usul usul kendiliğindenin seyrinde yitip gidiyor.
Sevgili Okur, unutmayın ki bunlar benim düşüncelerim. O yüzden değerli yazar Sabahattin Ali’nin kaleminden çıkmış bu başarılı romanı bir de kendi bakış açınızla okuyup değerlendirin derim. Sevgiyle kalın :)
John Steinbeck romanlarında gerçekçilik ve yalınlık sunmakta çok iyi. 
Fareler ve İnsanlar, farklı olsalar da arkadaşlıkları sağlam olan iki tarım işçisi George ve Lennie'nin öyküsünü anlatır. Kendi hayalleri olan bu ikilinin dostluk ve dayanışmasını anlatır bizlere. Hele ki son sayfalarda gözyaşlarımı
