Yaralasar
"-Altuğ?
-Bana öyle seslenme!
-Herkes sana böyle hitap etmiyor mu?
-Evet
-O zaman sorun ne?
-Sen herkes değilsin."
Amerika’ya daha ilk ayak bastığımda başlamıştı gariplikler silsilesi. Bilen bilir, yurt dışında okumaya gittiğiniz zaman üniversite size bir “host family” ayarlar, yani sizi misafir edecek Amerikan aile .. Siz de hem seyahatin yorgunluğunu atlatır hem de bu sırada kendinize kalıcı bir yer bulursunuz.
Benim kalacağım aile de şimdiye kadar
Yıl 2004Kitabı okuyacak
Sokrates
Yüreğimden yükselen ses bana çok şeyler öğretir. Bu ses herkeste olan vicdanın sesidir. Can kulağıyla dinlenirse, buyruğuna uyulursa birçok sorun çözülür.
Sayfa 22 - Cumhuriyet Dünya KlasikleriKitabı okudu
“Biliyor musunuz, bazen kendimiz için ürettiğimiz bir dünyada yaşıyormuşuz gibi geliyor bana. Neyin iyi, neyin kötü olduğuna biz karar veriyoruz, kendimize anlam haritaları çiziyoruz… Sonra da, tüm yaşamımızı kendimiz için planladığımız şeyle mücadeleetmekle geçiriyoruz. Sorun şu ki her birimizin kendi uyarlaması olduğundan, insanlar birbirini anlamakta zorluk çekiyor.”
Sayfa 250Kitabı okudu
"-Altuğ?
-Bana öyle seslenme!
-Herkes sana böyle hitap etmiyor mu?
-Evet
-O zaman sorun ne?
-Sen herkes değilsin."
"Eğer ben karşınıza huysuz, suratsız, kötü düşünceler besleyerek, öfkeler ve kıskançlıklar içinde, şaşkın halimle gelseydim ne olurdu? Bana olan sevginizden eser kalır mıydı? Ben aynı zamanda işte tam böyle biriydim. Bu aslında beni sevmediğiniz, sadece size benmişim gibi gösterdiğim o çocuğu sevmiş olduğunuz anlamına gelmez mi? Terbiyeli, güvenilir, her şeyi gözünüzden okuyan, anlayışlı, sorun çıkarmayan bir çocuk; aslında çocukluğunu yitirmiş olan bir çocuk... Peki, benim çocukluğuma ne oldu? Onu benden çalmadınız mı? Artık geri dönemem, yitirdiğim çocukluğumu yeniden yaşayamam... Ben zaten baştan beri bir yetişkindim, hiç çocuk olamadım... Bütün o yeteneklerim -onlar hep kötüye mi kullanıldı?"...
+Altuğ?
-Bana öyle seslenme!
+Herkes sana böyle hitap etmiyor mu?
-Evet.
+O zaman sorun ne?
-Sen herkes değilsin.
Alaz Altuğ Sipahi ve Sedef Yankı SarmaşıkKitabı okudu
Tüm yetkilerin bizde toplanmasını isteriz. "Dediklerimi yap ve bana sorun getirme" felsefesiyle insanların düşünme ve öneri verme yetileri ellerinden alır ve sonuçlarında değişmesini bekleriz.
Kudret sahibi olduğumuz için herkesin bizden çekinmesini ve mutlak saygı duymasını bekleriz.
Sayfa 47
-Altuğ?
-Bana öyle seslenme
-Herkes sana böyle hitap etmiyor mu?
-Evet
-O zaman sorun ne?
-Sen herkes değilsin.
..çektiğim azabı bir de bana sorun...
Sayfa 407Kitabı okudu
Her gelene şu soruyu sorun:
Bana yalnızlıktan daha mı iyi geleceksin? Yoksa bana yalnızlığın güzelliğini mi hatırlatacaksın?
Son Cümle...
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?
___
Hikâyelerimin hepsi kafamda. Hepsini çok iyi hatırlıyorum. Henüz hepsini yazmış olmayabilirim. Şimdi bazı geceler, eski alışkanlığımla, geceyarısı Son günlerde istasyon şefini de nedense ortalarda göremiyorum, izinli olduğunu sanıyorum - çünkü yıllardır hiç tatil yapmamıştı. Onun elbiseleri de şimdi benim üzerimde. Giderken yerine beni bırakmış olmalı. Trenler de nedense uğramıyor. Neyse, bunlar önemsiz ayrıntılar.
Korkuyorum. Çünkü buradan gitmek istiyorum. Bakkal daha veresiyeyi kesmedi. Fakat bu durum artık bir süre daha bile süremez. Bakkaldan utandığım için soramadım, bir zamanlar -bir süre önce- aynı çekingenlik yüzünden kundura tamircisine de soramamıştım: Bir mektup yazmak istiyordum, ama adres bilmiyordum. Yani hiçbir adres bilmiyordum. Buna inanmazlardı, bunun için utanıyordum. Bana herhangi bir adres söyler misiniz? diyemezdim. Oysa herhangi bir adres yeterliydi benim için. Bir zorluk daha vardı o zamanlar. Şimdi de var - yani bir süre geçtiği halde. Kendi adresimi de bu mektupta yazmak sorunu beni düşündürüyor. Bu hikâyemi, ekspres ya da posta treni artık -belki de sadece belirli bir süre için- geçmediği halde, bir yolunu bularak okuyucularıma -artık müşterim kalmadı- iletebilsem bile, nerede bulunduğumu nasıl anlatacağım? Bu sorun da beni düşündürüyor. Ama gene de ona yazmak, hep onun için yazmak, ona durmadan anlatmak, nerede olduğumu bildirmek istiyorum.
Demiryolu Hikâyecileri - Bir RüyaKitabı okudu
Oysa bana sorsalar bedavaya söylerdim: "Senin neyin var, biliyor musun? Her şeyin! Sorun da bu."
Sayfa 233Kitabı okudu
