Türkçenin yeni düşmanı: 'Olacağım' - Fulya Soybaş Köşe Yazısı
“Türkçe edebiyat” mı yoksa “Türk edebiyatı” mı tartışmaları devam ede dursun, ben bir başka konuyu tartışmaya açmak isterim: Türkçe’nin katli ‘olacağım’ kalıbı. Son 10 yılda, plazaların göğe hızla yükselmesi ile ‘meeting set etmek’ (toplantı ayarlamak) ‘attachment post etmek’ (ek dosya göndermek) gibi ‘plaza’ Türkçesi denilen bir dil sinsice
En büyük zikir Kur'andır...
Hayatını Kur'an'a göre dizayn etmeye gayret eden bir mümine Allah rahmet nazarı ile bakar...
İşte Allah'ın hayr ve rahmet murad ettiği bir insan kalbi mutmain olan insandır...
Huzuru maddiyatta arayanların kalbi her atışta yokluğa gebedir...!
Eksilen her maddi güzellikte kalpleri katılaşacaktır...!
Oysaki maddi
LÜTFEN OKUYUN!
İnne meıye Rabbi, seyehdin!
Bu ayeti celileyi dağlara taşlara haykırmak, her gördüğüm yere yazmak istiyorum BÜYÜK HARFLERLE..
"İNNE MEIYE RABBİ, SEYEHDİN..!"
Belki bir çoğumuz ilk defa işittik Rabbimizin bize böyle bir vahiy indirdiğini..
Belki yüzlerce mukabeleye gittik, defalarca kendimizde okuduk ama birazdan ilk defa işiteceğiz..
112 syf.
·
Puan vermedi
Tuiavii ismindeki bir kabile reisi, Avrupa'yı gezme fırsatı buluyor. Gördükleri hakkında notlar alıyor ve kabilesine aktarmak için bir konuşma hazırlıyor. Ancak 
Erich Scheurmann , taslak olarak hazırlanan bu konuşmanın hiç yapılmadığını notları arasına almış, sebebi belirtilmemiş.
Kabile tahmin edeceğiniz gibi ilkel
Kadın dediğin güzel olacak arkadaş. Şöyle savurdu mu eteğini,
ruhun
rüzgarına kayacak. Bacakların, ayakların, bilekten bağlı ayakkabıya
tutunan
parmakların, seyrine doyamayacaksın. Bakımlı olacak kadın dediğin.
Saçları ipek , topukları pembe, boynu ince, salındı mı kuğu gibi zarif
olacak ve
zarifliğinin ortasında bir hanımefendi barındıracak.
Ölmek istemek ne kadar basit.İnsana ölüm sadece dört harf gibi gelir.Ama öyle değildir.Örnek aşk üç harf ama kimse üç harfe sığdıramaz.Ölüm de buna benzer herkes ölmek ister ama kimse düşünmüyor çünkü ölmek basit gibi geliyor.Ama aslında düşünüldüğü gibi değildir mesala ben ölsem.kimse üzülmez diyenler için depremde o kadar insan öldü ama tüm Türkiye yas tuttu tanımadığı kişilere üzüldü insan.Yada bir cinayet ile karşılaştığımız hemen üzülürüz tanımadığımız insana o yüzden kimse bizim için üzülmez dememeliyiz.Ya da annesi babası ile ilgili sorunu olanlar şöyle düşünebilirler ben ileride çocuğuma bunları yaşatmıcağım veya ben yaşadıklarımı kimse yaşamasın diye belki de yaşayabilirsin.Ya da kimsesi olmayanlar ne annesi ne babası ne de bir akrabası dersin ki artık yaşamak için sebep mi var diye kendi kendine sorarsın.Ama önemli olan kendini yaşatmak bazıları nasıl yani diyor.Şöyle mesela ileride iyi bir meslek olup diğerlerinin hayatını kurtarabilirsin.Ya da bazı şeyleri sadece kendin için yapmalısın mesala o üzülür mü o kırılır mı o bişey der mi gibi şeylere takılmamak lazım sen mutluysan kimsenin önemi yok.
Not:Birinizi bile gülümsetdiysem bana değil kendinize teşekkür edin.
Fethin hicri 857 tarihinde mi yoksa miladi
1453 tarihinde mi gerçekleştiği sorusu, zannedildiği gibi basit bir "totoloji'den, yani içi boş bir sözden ibaret değildir.
Aslında bu temel soruna 1920'lerde dikkatimizi çeken üstad Yahya Kemal, şu sarsıcı tespitte bulunmuştu:
...Takvimlerin dini, imanı, vicdanı var, mesela sene 857 denince İslam'ın İstanbul'a girdiğini hissediyoruz; bu rakamda anlı şanlı bir tinnet [tini] var. 1453 deyince bilâkis Bizans'ın Türklere mağlup oluşu idrak olunuyor; bu rakamda bilakis bir can çekişmesi, bir ufûnet [kokuşma], bir günlük [otu] kokusu var. Bu rakamlanın biri Müslüman, biri değil!
Sayfa 105 - Ketebe Yayınları, 1. Baskı (2018)Kitabı okudu
