Geçen gün güzide mahallemin, seçkin sokağında bulunan ve lezziz tatlıları olduğu kadar bir o kadar da lezzetli olan simitlerinden üç tane almak için fırının içinde bulunan sıraya girdim. Henüz fırından çıkmamış ama beş dakkaya da çıkacak olan sıcak ve mis gibi simitleri beklemeye başladık. Sırf bekleme işi tatsız olduğu için hemen önümdeki abiye
depresyon ..
Benim içimdeyse, sanki çok, çok eskiden doğmuşum gibi bir duygu var... Hayatımı, bitmez tükenmez kuyruğu olan bir elbise gibi sürüklüyorum sırtımda... Çoğu kez de hiçbir yaşama isteği olmuyor içimde. Tabii, saçma bütün bunlar. Silkinip canlanmam gerek.
Sayfa 35 - Olimpia YayınlarıKitabı okuyor
Kötüleri eksilmeyen dünyadan, ben mi eksilecektim?
Benim gibi zararsız kız...
Sayfa 112Kitabı okuyor
Ölüm Noktürnü
seninle karşılaşıp solduğum andı ölüm
yüzüne baktığında tutuşup yandı ölüm
çoğaldıkça çoğalan bir sevda ülkesinde
ellerine dokundun; sana inandı ölüm
o efsunlu, yağmurlu, hercai gözlerinden
uçan kelebekleri mutluluk sandı ölüm
"Benim en sevdiğim taş, kaledir,” dedi sonra. "Ona dikkat etmen gerektiğini düşünmezsin. Dürüst bir taştır. Gözünü vezirin, atın, filin üstünde tutarsın çünkü onlar içten pazarlıklıdır. Ama çoğu zaman kaleye yenilirsin. Dürüstlük her zaman bizim zannettiğimiz gibi bir şey değildir."
Aliye
İpsiz sapsız bir yer burası. Ama insanları öyle değil. Görülmeyen iplerle birbirlerine bağlanmış gibi hepsi sanki. Nereye çekersen iplerini, hepsi birden oraya hareket ediyorlar... İplerinin başındaysa televizyon kutularıyla bastırılmış, son kullanma tarihleri geçmiş kokuşmuş zihniyetler var. Karşıdan karşıya dahi üç kere sağa bakıp geçerler yani,
Mekke bizim aynamızdır, biz de Mekke'nin
Önce Mekke'yi mi kaybettik? Yoksa kalplerimizi mi?.. Mekke, kalplerimizde imani zaafımızın karanlığında mı kayboldu?
Herhalde önce kalplerimizdeki imanı kaybettik. Sonra mabedlerimizi, Camilerimizi ve Mekke, bütün bunların toplamı olarak tıpkı camilerimiz gibi fonksiyonunu kaybetti. Mahkum hale geldi.
Kalplerimiz, Camilerimiz ne halde ise Kabe de o halde.
Sayfa 36
Yanan Ormanlarda Elli Gün
Şeyhlerin İstanbul’un meyhanelerin
den,kadınlarından konuştuk.Şeyh,Beyoğlu’nun kurdu.
Her şeyini biliyor.Zamanında yapmadığı kalmamış.İşte benim gibi şeyhler böyledir diyor.Biz bugünün adamıyız.Halkın bize tutkusunu iyiliğe kullanırız.Burada öyle şeyhler var ki kötüye de kullanıyorlar.Mesele şeyh Heybet var.On beş, yirmi köy kadar tutan müridi var. Her yıl her ev.
ona yüz lira göndermek zorundadır.
şeylik başlı başına büyük bir teşkilat meselesidir.Büyük zeka ister.Bütün şeyhlik teşkilatı bu şekilde kurulur.
Sayfa 40 - YkyKitabı okuyor
Hiç kimse ve herkes...
...
Zamanın, bir zamanlar benim sözcülüğümü etmiş sözcüklerle bana yüzyıllarca eşlik etmiş olan kimsenin yazgısını simgeleyen sözcükleri karıştırması garip değil aslında. Homeros olmuşluğum vardır;
yakında Hiç Kimse olacağım Ulysses gibi: yakında Herkes olacağım; öleceğim.
...
Batıda Din halkın özgür iradesi ile yaptığı sivil bir seçimdir ve onun gelişme ve mutluluğu için işin metafizik boyutunu oluşturur. Oysa bizde hiç de öyle değil. Din toplumun geri kalmasının sebebidir! Gayri meşru çocuklarını camilerimizin önüne bırakıp kaçtıkları gibi, geri kalmışlığın faturasını da kapımızın önüne bırakıp kaçmaya çalışıyorlar..
Sayfa 19
"başımı öne eğme benim
mazlum yerine koyma
allı pullu düşlerim vardı oysa
bir hayat böyle tersine dönmez
bir yiğit böyle harcanmaz
dağlara taşlara bağırasım geliyor
İçim yanıyor içim
bildiğin gibi değil..."