Herkes gibi Tolstoy’un İvan İlyiç’i de yaşamın, er geç ölümle neticeleneceğini bilerek yaşar, ancak birçokları gibi o da ölüme başkalarının başına gelen bir şey gözüyle bakarak bu gerçeği aklından uzak tutar.
“Her nefis (canlı) ölümü tadacaktır.” Mezarlıklarda görür üzerine konuşur çıkıncada unuturuz. Sağlığını kaybeden ölüme yaklaşanlar: Acaba hayatımı doğru mu yaşadım? Yaşamak neydi? Amaç neydi? Ve çok çok fazlasını sorgulamaya başlar.
Çok geç olmadan ve o gün gelmeden bu kitabı okuyun ki o gün gelmeden pişman olarak sorgulamayın!
This is a man's world
(Bu bir erkeğin dünyası)
This is a man's world
(Bu bir erkeğin dünyası)
But it would be nothing
(Ama hiçbir şey olmazdı)
Nothing
(Hiçbir şey olmazdı)
- En kötü durumlarda bile her işçi hayatta kalabilmek için küçük bir lüksünden vazgeçmeyi tercih eder; barınaksız kalacağına bir domuz ahırında yaşamayı, çıplak dolaşmaktansa paçavralar içinde gezmeyi, açlıktan ölmektense patates perhizini uygulamayı tercih edecektir. Hiçbir işi olmayan birçokları gibi sokağa düşüp dünyanın gözleri önünde
Türk edebiyatının ilk psikolojik romanı kabul edilen, Mehmet Rauf’un ''İlk eserim son üstadıma'' ifadesiyle Halit Ziya Uşaklıgil’e ithaf ettiği romanı, Eylül.
Eylül, benim Mehmet Rauf’tan okuduğum ikinci eser oldu. Öncesinde Genç Kız Kalbi’ni büyük bir hayranlıkla okumuş ve çok sevmiştim. Yazarın, özellikle bir erkek yazarın, içinde yaşadığı
Yes'a,
Kraliçe Yesiyis,
Asiye,
ve anne..
Lugatından en güzel kelimeleri tane tane kağıda dökmesi, cümleleri boncuk dizer gibi özenle dizmesi, sayfaların her birinde Nil'in Melikesi'nin bir özelliği...
Sibel Eraslan'ın yüreğinden sağanak sağanak, ılık ılık yüreğime akanlar o kadar güzel, o kadar masumane ki kitapta bir anne sıcaklığı var, yaren
İnsancıklar isimli ilk romanını bitiren Dostoyevski, 4 Mayıs 1845 tarihli mektubunda ağabeyine şunları yazıyordu: “Eğer ilk roman oturursa, kafamda edebiyat dünyasındaki yerimi sağlamlaştıracak birçok yeni düşünce var.”
İşte bu düşüncelerden birinin de, Öteki adlı romanından bahsediyordu.
O zamanın ünlü eleştirmeni Belinski; Dostoyevski nin
“Bu kitabı hakikat arayışına aşina vicdanlar,
sona dair bahisleri seven insanlar zevkle
okuyabilir. Bir asırdır bu muhit ve bu millet
hayli Raciler yetiştirdi ve daha birçokları
yetişecektir” (s.ix).