Kadının sonsuz köleliği sona erince, kadın kendi varlığıyla, kendisi için yaşamaya başlayınca, şimdiye kadar iğrenç olan erkek ona özgürlüğünü geri verince, kadın da şair olacaktır. Kadın da bilinmezi bulgulayacaktır! Kadının düşünce evrenleri bizimkilerden farklı mı olacaktır?—Tuhaf, akıl ermez, yeniden sürgün veren, nefis şeyler bulacaktır...
Sayfa 52
“Hayatın küçük bir parçasına bakıp tamamı hakkında karar vermekten kaçının. Karar verdiniz mi, akıl düşünmeyi, dolayısı ile gelişmeyi durdurur. Oysa gezi asla sona ermez. Bir yol biterken diğeri başlar. Bir kapı kapanırken, başkası açılır.”
Lao Tzu
Mona Lisa’yım
Ermez gizime erkek aklın
Hüznün özü, şetaretin sözüyüm
Sevdiğime gülümser ötesini üzerim
Bundandır zâri zâri yaşların.
...Beni anlamak mı!
Güldürme beni adam. :)
Neva Ney
İkinci adam yayınlarıKitabı okuyacak
Köylü milletine çocuk lazım! Senin aklın ermez! Arka olurlar birbirlerine... Köylük yerinde yalnız adamın işi küldür. Arkan olacak. Arkan olmadı mı adamım diye gezme dünyada! Dört olsun, beş olsun, olsunlar...
Sayfa 41 - Literatür YayınlarıKitabı okudu
''Kadının sonsuz köleliği sona erince, kadın kendi varlığıyla, kendisi için yaşamaya başlayınca, şimdiye kadar iğrenç olan erkek ona özgürlüğünü geri verince, kadın da şair olacaktır. Kadın da bilinmezi bulgulayacaktır! Kadının düşünce evrenleri bizimkilerden farklı mı olacaktır? Tuhaf, akıl ermez, yeniden sürgün veren, nefis şeyler bulacaktır...''
Sayfa 52 - Cumhuriyet Dünya Klasikleri, Şubat 2001.
“Güz Sonatı” gecesi ilan ediyorum bu geceyi :)
“Replikler serisi 1”diyor ve en azından bir replik sizde filmi izleme isteği uyandırana kadar paylaşmayı düşünüyorum :) çünkü neden çünkü canım Bergman ile tanışmanızı istiyorum :)
“Bence insan muazzam bir eser. Akıl sır ermez bir düşünce gibi. En ulvisinden en aşağılığına, her şey insanın içinde. İnsan Tanrının bir suretidir ve Tanrı her şeyi kapsar. İnsanoğlu yaratıldığında iblisler ve azizler de yaratıldı, peygamberler ve sanatçılar ve tüm yıkıcı güçler. Her şey yan yana var olur, birlikte gelişir. Sürekli değişen devasa modeller. Ne dediğimi anlıyor musun? Aynı şekilde, sayısız gerçeklik olmalı. Sadece bizim körelmiş duyularımızla algıladıklarımız değil. Aynı zamanda iç içe geçmiş bir gerçeklikler kargaşası olmalı. Sadece korku ve ahlakçılık bizi kısıtlayabilir. Hiçbir sınır yoktur. Ne düşüncelerimiz için ne de duygularımız için. Sınırları koyan endişedir. Sence de öyle değil mi? “
Şeyh Galib'e Mersiye
Doldur siyâha matemin engiz-i hârını
Aşkın hazânıyım dahı bilmem bahârını
Madem yitirmişim gecenin nev-nehârını
"Ağyârım ağlasın bana hem yârım ağlasın"
Sûkut etsin gönül buna ruhsârım ağlasın
Hikmet sözün Hakîm-i Sühân'dan işitmişim
Gevher nidâsını genc-i nihândan işitmişim
Eyvah gülün âhın yine handân işitmişim
Bağbânım ağlasın
•Kolya Krasotkin• daha 13'ünde...
"--Senin adın Matyev mi?
--Matyev ya. Bilmiyor muydun?
--Yo, attım öyle.
--Bak sen! Öğrencisin besbelli?
--Öyle.
--Dayak yer misin?
--E, ara sıra.
--Canın acır mı?
--Oldukça.
--Hey gidi felek! diye içten göğüs geçirdi köylü(Matyev).
--Hoşça kal, Matyev.
Çocuklar yola devam ettiler.
--İyi bir mujik, dedi Smurov'a Kolya. Halkla konuşmaktan, onları takdir etmekten zevk alırım.
--Dayak yediğimizi ne diye uydurdun?
--Gönlü hoş olsun diye.
--Nasıl?
--Bana bak Smurov, sözümü anlamayıp tekrar tekrar soranlardan hoşlanmam ben. Zaten bazı gerçeklerin açıklaması da kolay değil. Köylünün düşüncesine göre öğrenciye dayak atılır, atılmalı da. Hani dayak yemeyen öğrenciye aklı ermez onun... Şimdi ben ona, bizi okulda dövmediklerini söylesem, düş kırıklığına uğrar adamcağız. Neyse, sen buna akıl erdiremezsin. Halkla, yolunu bilerek konuşmalı."
Sayfa 700 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
