Kız ne zamandır ölü? Sürekli iki kişilik gücün ve umudun peşinde koşuyor, hep gülmeye ve her şeye "evet" demeye çabalıyor...
Sayfa 289Kitabı okudu
Evet kimsesizdik ama umudumuz vardı.
Üç ev görsek bir şehir sanıyorduk..
Sayfa 20Kitabı okuyor
Evet, büyük mutluluklar da, büyük acıların neticesidir.
Soyut düşünen ve şaşırmayı unutmuş Bir yetişkin olarak soracak olursam:
Her insana erişkinliğindeki zor zamanlarında yardımcı olması için birkaç işaret veriliyor olabilir mi?
Kalbimiz yolumuza devam edebilmemiz için kendini anlamak ve bize evet ya böyle bir şey vardı dedirtmek istediği zaman içgüdüsel olarak anımsadığımız küçük bir şey mi var hepimizde?
Sayfa 116Kitabı okuyor
–Oku da bak, dedi; değerini kendin daha iyi anlarsın.
–Hayır, Penkin, okuyamam.
–Peki ama niçin? Olay yaratacak bir eser; daha şimdiden herkes ondan söz ediyor.
–Bırak söz etsinler! Birtakım adamların işi gücü bu!
–Merak edip okuyuver canım.
–Nesini merak edeyim? Ne diye yazı yazar bu adamlar Gönül eğlendirmek için herhalde.
–Haksızlk ediyorsun. Hayata o kadar yakın ki, o kadar yaşıyor ki bunlar. Portreler canlı gibi. Tüccar, memur, subay, jandarma, hepsi. Tipkı yaşayan insanlar gibi.
–Evet, bütün yaptıkları bu kadar. Bir insan alıp kopyasını çıkarıyorlar.
Evet, fotoğrafçılar biliyor. Her şey bir gün hatıra olacak. Her şey! Konuşmalar, çekilenler, güzel günler, sövgüler, kavgalar, resimler.
Evet hatırladım
Küçük basit şeyler
Yetiyor kederlenmeye
Ya mutluluğa
Sayfa 496
Tıpkı fiziksel acının elimiz sobadan çekmemizi gerektirdiği gibi, öfkemizin getirdiği acı da benliğimizin bütünlüğünü korur. Öfkemiz bizi, başkalarının hakkımızdaki tanımlama şekline “hayır” ve kendi benliğimizin isteklerine “evet” demeye yönlendirebilir.
Evet, ağlamaklı bir yaşamdır insanınki.
"... insan cinsi bozuk bir hayvandan başka bir şey değildir; bilmiyordum ki, insan hayvanların en kötüsü, en bayağısı ve en az sevimli olanıdır. Evet, bilhassa en az sevimli olanıdır."
Sayfa 18
Evet, bu hayatta şairim, çünkü şiir, hayatın içinde. Hayatı yozlaştıran bizzat insanlar!
Sayfa 237Kitabı okuyor
"Neyden bahsettiğine dair hiçbir fikrim yok,”
“Yok mu?”
“Yok.”
“Gerçekten yok mu?”
“Evet, gerçekten ama gerçekten yok.”
Henry hüsranla yüzünü buruşturup umursamaz bir evrenden yardım dilercesine gökyüzüne baktı. “Of, ne kalın kafalısın sen de,” dedi ve iki eliyle Alex'i tutup öptü.
Sayfa 104Kitabı okuyor
Evet, içim yanıyor ve yaşamak inanılmaz zor geliyor ama hâlâ vaktim varken neden yaşayan ölü olayım ?
Sayfa 128Kitabı okuyor
Uçuyordum.
Dinlenmiş, tazelenmiş ve sevildiğimi ve istendiğimi hissederek uyanmıştım. Gözümü açtığımda beni sabırla bekleyen bir mesaj vardı. Saatler önce gönderilmiş ve bana iyi
bir sabah dileyen bir mesaj.
Evet, iyi bir sabahtı.
Sayfa 249
"Evet ama işleri hızlandırıyoruz.dünyanın merkez
Bankaları ile koordinasyon hiçbir zaman kolay
Bir şey değildir ama son bir haftada önemli engelleri aştığımızı söyleyebilirim."
Sayfa 197Kitabı okudu
