Anılar önemlidir.Anılar,yaşananları anlatır. Yapılan kötülükleri ve iyilikleri,acıları ve mutlulukları.Anılarını untursan yaşananlarıda unutursun.Yaşananları unutursan geçmiş tekrar eder...
Günümüzün kişiliği çatlamış, sinirleri perişan, nevrotik insanı, o geçmiş güzel zamanların durdukları yerde duramayan insanlarının peşinden koştuğu, insanın ayaklarını yerden kesen o doğrudan, eksiksiz duyguların ihtiyacını bile duymuyor.
Geç gelen ya da hiç gelmeyen dostlar
Geçip gitmiyor geçmiş dediğimiz şeyler
Eski evler, eski dostlar, yeni komşular
Kesip kesip diktiler kalbimi geçen yıl
-İbrahim Gökburun
Ağır kalp sıkışmaları ve boşa geçmiş görünen hayatını seyretmemek için gözlerini yumacaktı.
Ah o kendini görmemek için kaçırılan gözler, ah hayatına bakmamaya çalışırken kırpışan gözler.
***
Şule Gürbüz, Kıyamet Emeklisi
“…sanki deniz dibi ormanlarında öylesine dolaşıyordu, canavarca bir dünyada kaybolmuş gibiydi, ama canavar kendisiydi sanki. Bir başınaydı. Geçmiş yok olup gitmişti, geleceği düşlemek olanaksızdı. Ondan yana olduğuna güvenebileceği tek bir insan kalmış mıydı acaba?
Ne zaman bir çocuk görsem
kan toplar geçmiş zamanlarda ayak izlerim
saralı bakışlarımla gölgelenir uzak tavanlar mahremiyetimde uzak bir öğleüzerinin küflenmiş anısı ve eksilttiğimiz duyarlıklarımızdan artan
ihale edilmiş
çocuklardı nalburların sessizliğindeki takvim iması
ve bir hayat bir ima üzre satılandı
ve kötürüm anaların lanetlediği çırılçıplak adımlar tıkanıp kaldığımız yokuşlardı ki
herkes dost herkes düşman kaldı