Orta Asya koşullarının zorunlu kıldığı göçebe yaşam, eski Türklerde bir tür "ilkel demokrasi" geliştirmişti. Yaşamın zor koşulları, bir kenarda durup emirler yağdıran bir soylular sınıfının var olmasına izin vermiyordu. Yargılamalar topluluk önünde yapılıyor, kararların alınmasına herkes katılıyordu.