Günay Gafur'un yeni çıkan kitabı BABA... Kitap mı bitti? Ben mi bittim? #gayyakuyusu gibi çok katmanlı, okudukça dibine çeken, şimdi ne olacak dedirten, tüylerimi diken diken eden bir kitaptı. Vivaldi'nin #lafollia bestesi beynimin içinde çalıyor. Üzerine o kadar düşündüm ben bu kitaba nasıl yorum yazarım Yazamam çünkü ne yazsam eksik kalır, anlatamam, anlamazsınız. Spoi vermeden yorum yazmak imkansız...
Okumanız lazım... Beyninizin yanması lazım...
Ölü müyüz? Sağ mıyız?
"Sağız evelAllah! Ölümden de korkmayız."
Daha önce okuduğum üç kitabından çok farklı bir kurgu, tabii içinde Günay beyin vazgeçilmez fizik, kuantum fiziği, matematik öğelerini barındırıyor. Bu kitap bambaşka bir DÜNYA... Üç senelik yazım sürecinin hakkını vermiş, ortaya muhteşem bir kitap çıkmış
Kaderler değişir, isimler değişir, insanlar değişir. Yaşamın, iyinin, kötünün hatta ölümün bile anlamı değişir zamanla. Yüzlerce seneye sığacak bir hayat yaşadım, onca insan, onca dünya tanıdı,şunu öğrendim: Değişmeyen tek şey var; Aşk. İnsanın en büyük zaafı ve en gerçek yanı. En karanlık ve en aydınlık tarafımız. İyimiz, kötümüz, sadakatimiz ve ihanetimiz. Bizim her halimiz. Aşk bizim kara deliğimiz. İçinde her şeyi barındıran hiçliğimiz.
Okuyun ve okutun gönülden tavsiyemdir... Günay bey kaleminize ve yüreğinize sağlık 
Günay Gafur
asrımızın asıl büyük zaafı ve kudreti..:
Tam çalar saat gibi konuşup susacak insanlar, değil mi? Plak insan... Harika!
DergahKitabı okudu
Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı
. . . PUSLU KITALAR ATLASI . . .
Hayal mi gerçek?
Gerçek mi hayal?
İkisi de mi gerçek?
İkisi de mi hayal? . . .
Hem gerçeği hem hayali muallakta bırakan bir obsesif şüphenin romanı:
Puslu Kıtalar Atlası
Eflâtunî bir girdap içinde büyük daireler çize çize derinlere doğru efsunlanmış ve yarı-anestezik bir halde duhul ederken birden son sayfaya gelmemle birlikte geceyarısının bir kör
Para söz konusu olunca zihne tohum ekmek ne kolaydi. Karakteri zayif insanlarin paraya daima bir zaafi vardi.
Sayfa 446
