Hatırladığın sürece geçmişi bir kenarda tutarsın. Bir gece ormanının ortasında ateş yakmak gibidir. Etrafına iblisler ve kurtlar çökmüştür, geçmişin canavarları çemberi daraltır ancak geçmeye henüz cesaret edemezler. Alegori basit. Hafızanın ateşi yandığı sürece efendisin. Sönmeye başladığında ulumalar artacak ve canavarlar hep daha yakına gelecektir. Geçmişin tayfası.
Ne kadar az hafıza, o kadar çok geçmiş.
Sondan kısa bir süre önce zamanlar karışır. Çünkü kafesler açılmıştır ve herkes sürünerek dışarıya çıkar... Günler olmasaydı nerede yaşardık, diye soruyordu bir şair, adı neydi... Oysa günler yok. Takvim kendiliğinden dağılmış, tek bir gün ve gece var, onlar da sonsuza dek tekrarlanıyor...
Geçmişi geçmişte tutmak için hatırlıyorum...
Sayfa 274Kitabı okudu
Metafor mu? Alegori mi?
"Şaşırtıcı ve cok katmanlı olay akışı".Kitabin arka kapağında bu cümleyi okuduğumda bu kadar kisa bir eserde mi diye sormuştum. Evet bu kadar kisa bir eserde birbirinden farkli kisi ve onlarin hayatlarının analizlerini yapabiliyorsunuz.Buda Yasar Kemal farkı olsa gerek...Halkının terk ettiği fakat neden terk edildiği bilinmeyen gizemli bir kasaba ve kasabaya atandığı halde gidemeyen bir Posta Müdürü. Nihayetinde Posta Müdürünün oraya gitmek isteyen fakat gidemeyen bir cok insanla yolları kesişir.Bir cok yeni hikayeyle...Yasar Kemal bu kısacık romanda anlatıcılıgının sınırlarını zorlamış ve bunuda basarmis.Edebiyatimizin "iyiki var" yazarlarından bir tanesi..Okuyun,seveceksiniz 
Yaşar Kemal . 
Tek Kanatlı Bir Kuş
_Her inanç, Putperestliktir.
_İster bir ağaç ya da taştan bir put yapın, isterse onu soyut kavramlardan oluşturun fark etmez. Hepsi birdir. Değil mi ki önümüze kurban sunduğumuz, yakarıp şükrettiğimiz kişisel bir varlık koyuyoruz. Bu nihayetinde putperestliktir. Aslında ister koyunumuzu isterse istek ve eğilimlerimizi kurban edelim, bu çok büyük
_Her inanç, Putperestliktir.
_İster bir ağaç ya da taştan bir put yapın, isterse onu soyut kavramlardan oluşturun fark etmez. Hepsi birdir. Değil mi ki önümüze kurban sunduğumuz, yakarıp şükrettiğimiz kişisel bir varlık koyuyoruz. Bu nihayetinde putperestliktir. Aslında ister koyunumuzu isterse istek ve eğilimlerimizi kurban edelim, bu çok büyük
