Çiçeklerin dalında sevilmesi gerektiğinden söz eder annem, yolunmuş bir çiçeğin bıçaklanmış bir insana benzediğinden.
Peki öyleyse, evdeki vazoları dolduran çiçekler hep ölmüş insanlar mı?
Sayfa 22 - EVEREST
Birini gerçekten özlemişseniz ancak o zaman yüreğiniz etinize batar. Hiçbir şey eskimez yalnızlığın ülkesinde Ömür Hanım.
Sayfa 49 - Kırmızı Kedi Yayınevi, 2014Kitabı okuyor
Fakat çok zor anıları korumak; en zarif olanlarının içi boşalır, en şehvetli olanlar ise çürüyüp gider: ardından gelen en hoş olanlar en tehlikelileridir. Şimdi pişmanlık duyulan şey, en hoş olandı bir zaman.
Sayfa 70Kitabı okudu
"Zihninde öldürdüğün fotoğrafın ipi boynunda asılı. Kalbini yakan o anı, hiç bırakmayacak yakanı."
Anılarla bir problemim yoktu ama bu anıların içimde bir yerde yaşamaya devam etmesini istedim.
Anılar eğer acı verici ise onlarla yaşamak zordu. Tıpkı ayakkabında bir çakıl taşı ile dolaşmak gibi. Boyutu ne kadar küçük olursa olsun, o kadar çok huzursuz ederdi ki seni, şaşırıp kalırdın, işte bu ev annesinin ayakkabısındaki çakıl taşıydı ve ondan kurtulması gerekiyordu.
Sayfa 185Kitabı okudu
Birkaç yıl boyunca savaş kabusum olmuştu.
Savaş başladığında on bir yaşındaydım.
Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar, iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
Sayfa 177Kitabı okudu
Zamanla renkler atıyor. Geçmiş zamanın rengi soluyor. Anılar ve haber filmleri* gibi siyah beyaza dönüşüyorlar.
Siyah beyaz, her şeyle iyi gidiyor.
Sayfa 97Kitabı okudu
Yüzeye çıkan pis anılar yüzünden gözünü kırpmadan geçirdiği geceler vardı...
Sayfa 96
Merhum İbrahim Bey
Bu kâinat senin hâtıranla hep lebrîz:
Zemîn, zaman bana yâd-âver-i cemâlindir.
Sayfa 112 - Ötüken Neşriyat, İstanbul, 2021
Anılar, en güzelleri bile zamanla soluyordu.
Sayfa 505 - Pegasus & 3. Baskı & Otuz YediKitabı okudu
