"Söze başlamadan önce derin derin içini çekti, iki elini alnına koydu. Sonra daha sakin bir tavır takınarak şunları söyledi: Biliyorsunuz ki ben bilgisizim, budalanın, delinin, saygısızın, tembelin biriyim. Şu bizim Burgonyalılann dediği soydan bir ipten kazıktan kurtulmuş, bir dolandırıcı, bir obur...
- Kendinizi amma da güzel övüyorsunuz ha!
- Söylediklerimin hepsi tıpatıp gerçeğe uygundur; laf yok. Rica ederim karşı çıkmayın. Kimse beni kendimden iyi tanımaz."
Rameau'nun Yeğeni, Diderot, Çev. Adnan Cemgil, Yazko,1982, syf. 38-39