Televizyon okuma-yazma kültürünü genişletmez ve pekiştirmez. Tersine, okuma-yazma kültürüne saldırır.
Sayfa 98 - e-kitapKitabı okudu
“Kitapları yakmaktan daha büyük bir suç varsa, o da onları okumamaktır.”
i.hizliresim.com/r77doo3.jpg
Amerika'da ilk kez 1953’te yayımlanan ve hızla bütün dünyada ün kazanan 
Fahrenheit 451 devlet sansürünün, totaliter rejimlerin dehşetini anlatan temel yapıtlardan biri sayılmasına rağmen, Ray Bradbury, romanı hakkında şöyle der:
"Romanım hep yanlış ya da eksik
ARALIK ÇEKİLİŞİMİZ BAŞLIYOR..
ÇEKİLİŞİMİZ BİTMİŞTİR.
BUNCA ZAMAN EMEK VE KİTAP VEREN HERKESE SONSUZ TEŞEKKÜRLER. YÜREĞİNİZE SAĞLIK GÜZEL İNSANLAR..
Öncelikle bu çekilişe bağışladığı kitaplarla, emekleriyle, paylaşımlarıyla katkıda bulunan herkese çok teşekkür ederim. Sizlerin sayenizde çok daha güzellerini birlikte yapacağınıza şüphem yok. Şimdi kazananları seçme
Toplumun, popüler kültürün, kapitalizmin ve rahatlığın eleştirisi…
Ekranla Tanışma/ Tanışmaz Olaydık
Radyo alçakgönüllüydü, vakurdu, inatçıydı ama yeni değildi. Televizyon ise hayatımıza ağır bir vaka olarak girdi; radyoyu, kardeşi doğunca ihmal edilen büyük çocuğa benzetti. Şımarıktı, kaprisliydi ve çok çekiciydi. Televizyonla birlikte özellikle küçük şehirlerde hayatın ağır ritmi değişti, alışkanlıklar terk edildi. Yazın evlerin bahçeleri boş
E#kitapKitabı yarım bıraktı
İnsan «dokuzdan beşe» çalışan bir kişi olarak iş gücünün ya da yöneticiler ve kâtipler gibi bürokratik gücün bir parçası olmuştur. Çok az insiyatife sahiptir. Görevleri, işin yönetmeliği ile çizilmiştir. Basamağın, üstündekilerle altındakiler arasında çok az bir fark vardır. Hepsi, yönetmeliğin yapının tümü için, belirlediği işi, belirlenen hız ve belirlenen tarzda yaparlar.Hatta duygular bile tanımlanmıştır: neş'e, hoşgörü, güven, tutku ve hiç kimseyle çatışmadan herkesle geçinebilme yetisi. Eğlence de bu denli zorlayıcı bir yolla olmasa bile, benzer şekilde düzenlenmiştir.Okunacak kitaplar, kitap kulübünce seçilir. Filmler filmcilerle sinema sahipleri tarafından verilen ilânlarla saptanır. Geride kalanlarsa, hep yeknesaktır: arabayla pazar gezintisi, televizyon programları, kâğıt oyunları ve toplantılar. Doğumdan ölüme, pazartesinden pazartesiye, sabahtan akşama tüm faaliyetler düzenlenmiş bir örnek hale getirilmiştir. Böylesi bir düzenin ağına düşen kişi, insan olduğunu, tek bir birey olduğunu nasıl hatırlar? Düş kırıklığıyla, üzüntüyle, sevgi özlemi, hiçlik ve ayrı olma korkusuyla doluyken yaşama şansına bir kez sahip olduğunu nasıl aklına getirebilir?
Sayfa 25 - Say Yayınları
Ana Haber’e dair
Eğlence televizyondaki tüm söylemlerin üst ideolojisidir. Tasvir edilen şey her ne olursa olsun, hangi bakış açısından sunulursa sunulsun, her şeyi kapsayan olasılık onun eğlence ve keyif amaçlı orada bulunduğudur. Tam da bundan ötürü, bize her gün trajediler ve barbarlıklardan fragmanlar gösteren haber programlarında bile, spikerler bizden “ yarın tekrar birlikte olmamızı” ister. Niçin? Cinayet ve kargaşa ile geçen birkaç dakikanın, aylarca uykusuz geceler geçirmeye yetecek bir malzeme olduğu düşünülebilir. Spikerlerin davetini kabul ederiz çünkü “ haberlerin” ciddiye alınmayacağını, yani deyim yerindeyse hepsinin eğlence amaçlı olduğunu biliriz.
Sayfa 120 - Ayrıntı, 11. Basım 2022, çev: Akın Emre PilgirKitabı okudu
Tarihe mal olmuş bir ismi ölümle hatırlamak…
D. Mehmet Doğan: 10 Kasım Meselesi
İşte bu “10 Kasım”ı mesele haline getiriyor! Türkiye’de bir günlüğüne hayat duraklıyor, ülke yas modunageçiyor, devlet erkânı Anıtkabir’e sürükleniyor; belediyeler, resmî kurumlar binlerce insanı otobüslerle bu kült merkezine taşıyor.
Kaç bin yıllık tarihimiz var,
Karl Marx bu eserde şöyle retorik bir soru sorar: “Matbaalar, hatta baskı makineleri var olsaydı, İlyada destani olabilir miydi?
Sayfa 70 - Ayrıntı, 11. Basım 2022, çev: Akın Emre PilgirKitabı okudu
Türkiye'de sınıflar arasında çok uçurum vardı ama eğlence kültürü bir fabrikanın patronuyla işçisini, bir generalle şoförünü, holding sahibiyle dilenciyi birleştiriyordu. Hepsi aynı magazin tanrı ve tanrıçalarını izliyor, onların resimlerine bakıyor ve onların televizyon dizilerini seyrediyorlardı.
