Herkes birbirini tanıyordu,aralarında birlik vardı. Kitaplar yalan söylememişti. Burası, onlara ulaşamadığı için çoğu zaman kuşkuyla yaklaştığı bütün o maceraların gerçek olduğu yerdi; başka yerlerde suskun evlere gizlenen dünya buradaydı; yaşantı, macera, yazgı buradaydı. Burada birçok kademenin yaşamın yaldızlı ışıltısına doğru indiğini hissediyordu. Ama o orada öylece duruyor, izliyor ve içeri giremiyordu. Çocukluğu bu dünyayı doğru görmüştü gerçekten: Buradaki renkli ve ışıltılı dönme dolap memlekettekinden daha büyüktü, müziği daha yüksek perdedendi ve daha cümbüşlüydü; hızı daha delice, daha nefes kesiciydi. Ama o bu dönme dolabın yanında duruyordu yalnızca, binemiyordu.
Sayfa 19 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
Cenazede müzik... Bir ölüye yapılacak tek şey. Ölen kim ise, onun yaşamının müziği cenazesinde çalınmalı, diye düşündü. Çünkü insana doğumundan ölümüne dek bir müzik eşlik eder. Kimi insanların, hareketli ve neşeli; kimilerinin ise durgun ve ara sıra coşkun oluşu, kafalarındaki müziğe ister istemez uymak zorunda oluşlarındandır. Dengesiz bir yaşamda suç, o kimsenin müziğindedir - ne yapsın; tabii, bir yaptığı öbürüne uymaz. İşte bu uyuma uyumsuzluk denmesidir, kötü olan. Müzikte bir dakika, yaşamın bir yılına denk gelir. Kalın mi notası, palet olarak uzun süre çalınırsa, insanın o yıllarda hiçbir şey yapamadan çakılıp kalması, işten bile değildir. Solo kısımlara geçildiğindeyse, insana bir hareket gelir, kimilerine bir kez, kimilerine ise durmadan - ya da hiç.
Sayfa 14 - Iletişim YayınlarıKitabı okudu
olmamiz gereken tek bi kisi var :)
aslinda elimizden kaydigina uzuldugumuz her secim, birisiyle devam etmek isteyip terk edilmemiz, bir seye cok sahip olmak isteyip olamamamiz ya da en ufagindan yaptigimiz herhangi uzuldugumuz bi secim. elimizden kayan seylere bazen cok uzuluyoruz ama belki de o seyin elimizden kaymasi gerekiyordur daha iyisine ulasabilmek icin. elimizden kayan her firsat bize hayal ettigimiz o guzel hayati sunmayabilir. Kitabin ilk yarisinda aldigim en guzel ders buydu, elimden kayan hicbir seye eskisi kadar uzulmeyecegim bu yuzden. Ikinci bolumde de aldigim enn guzel ders gecmiste yaptigimiz hicbir secimi degistiremeyecegimiz, bu yuzden onumuzdeki firsatlari kacirmamamiz gerektigi; ani yasayip o an calan muzigi dinlememiz gerektigi. evet cok klise bi hikaye gibiydi ama yasamin anlamini ara sira unutup farkli seylerin pesine dusen birisi olarak bana cok iyi geldi. 
Matt Haig 
Gece Yarısı Kütüphanesi AYRICA YAAAAAAAAAA umarim ilerleyen zamanda Ash'le birbirlerine yollari duser!!!!!!nolur??
Arka planda fon müziği gibi dönüp duran tüm hüzünler başım gözüm üstüne
Kabulümdür beni öldüremeyen her şey
Kılıcını kuşanmış gelen o dört nala hayat
Buranın bir harp meydanı olduğunu öğrendim de
karşımda kim var orası meçhul
Yine de savaşıyorsam ölmemek için değil yaşamın hakkını verebilmek için
Bir nefes bile bahşedilmişken
Aymazlık edecek değilim.
Takvimimden henüz yaşanmamış bir yaprak daha düştü elime bugün
Saatleri ezip geçtim vardığım yerleri beğeneceğim zamanlar da olcak dedim
Dayan bir sen değilsin
Harcadığı insanların kuruş kuruş
Bir sen değilsin
Mana arayıp da bulamayan etrafındaki hiç bir şeye
Harika.
5
Geceyi dinle, yıldızlar tarçın kokuyor. Yollar, yağmurdan sonra çıkan ayışığında pırıl pırıl. Şu anda içinde yaşadığım dünyayı kim tasarlamış, kim çizmişse eline sağlık. Gökyüzü damla damla akıyor kalemimden. Hiçbir şey yazamayacağımı biliyorum yine de. Elimi tutan birileri, bir şeyler var. Geceyi dinle, diyen. Bütün duyularım düz bir aynada
Turuncu Defter
"ya kalbim bir gün artık çarpmazsa?" diye sordu momo.
"o vakit, senin için zaman da biter, çocuğum" diye cevapladı hora Usta. "bunu şöyle de açıklayabiliriz: zaman içinde günler, geceler, aylar ve yıllar boyunca geriye doğru giden aslında sen kendinsin. bir gün çıkıp geldiğin o sihirli kapıya doğru yaşamın boyunca geri gidiyorsun ve sonunda da yine oradan çıkıp gideceksin."
"ya öbür tarafta ne var? "
"işte orada, bazen taa içinde duyduğunu söylediğin müziği bulacaksın. ama artık sen de o müziğin içindeki bir ses olacaksın."
- "Ya kalbim bir gün artık çarpmazsa?" diye sordu Momo
- "O vakit, senin için zaman da biter… Zaman içinde günler, geceler, aylar ve yıllar boyunca geriye doğru giden aslında sen kendinsin. Bir gün çıkıp geldiğin o sihirli kapıya doğru yaşamın boyunca geri gidiyorsun ve sonunda da yine oradan çıkıp gideceksin."
- "Ya öbür tarafta ne var?"
- "İşte orada, bazen taa içinde duyduğunu söylediğin müziği bulacaksın Ama artık sen de o müziğin içindeki bir ses olacaksın."
- "Sen ölüm müsün?"…
- "İnsanlar ölümün ne olduğunu bilselerdi ondan hiç korkmazlardı. Korkmayınca da kimse onların yaşam zamanını çalamazdı."
- "Öyleyse onlara bunu söylemek gerekir." dedi Momo
- "Öyle mi dersin? Ben onlara zamanı dağıttığım her saat başı söylüyorum ama korkarım ki onlar işitmek istemiyorlar. İnsanlar kendilerini korkutan şeylere çok daha çabuk inanıyorlar. Bu da bir bilmece."…
Sayfa 179 - Kabalcı Yayıncılık
Ismuth, titreşimsel enerjiyi herkesin kullanabilme yeteneğine sahip olduğunu ve onu birlikte kullandığımızda onun ne kadar güçlü olabileceğini anlattı. Jeremy'nin yaşamında Ismuth enerji göndermenin bir yolu olarak müziği seçmişti. Ismuth fiziksel varoluşun bazen nasıl enerji formu aldığını da anlattı. Müzik onu bypass etmenin ve dünyaya uyumu getirmenin bir yolunu sunuyordu:
Çalmaya başladığım zaman, o benim. Müzik pencereden sakinliğin içine bakmak gibidir... Çaldığım zaman, o herkes içindir. O başka bir şekilde işleyen gel-git gibidir. Ben bedeni pas geçip doğruca ruhun içine girebilirim.
Sayfa 207
Görmesini bilenler için müzik görülür, hatta dokunulur bile ona.
Müziği severim ben. Vazgeçemediğim tek sanat dalı müziktir. Yaşamın özüdür o.
Mutlu, sağlıklı ve iyi anne babaya sahip olarak 17 yaşına gelen çoğu insan, yaşamının güzel yıllarını geride bırakmış olur ve yaşamı sona ererse, büyük acıların verdiği baskılara, kötü deneyimlere ve çılgın yaşamın derinliklerine dalıp yaşamı bir Beethoven senfonisine dönüşmez, ama Haydn'ın küçük bir oda müziği parçası olabilir. Bu da birçok insana nasip olmayan bir şeydir.
Sayfa 55Kitabı okudu
