Əli Rzazadə
Yalnız bir dostun ola
İkinci bir sən kimi,
O qədər güvənəsən
Dənizdə yelkən kimi.
Qorxulu bir röyadan oyanasan bir gecə,
Zəng edib oyadasan, gecənin bir yarısı,
Sanasan, tək tənhasan, özünlə danışırsan,
Ağlayasan, incidə ürəyinin ağrısı.
Dəstəyin o başında, susa dinləyə səni,
Vicdana ağrı verən, səhvlərini deyəsən
Boşaldasan illərlə qübar tutmuş qəlbini,
Danlayıb, soruşmaya "axı niyə beləsən?"
Sonra Tanrı danışa o dostunun səsiylə,
Deyə: Qorxma əzizim, axı Allah böyükdü,
Qorxma mən yanındayam, sən ki tənha deyilsən,
Həyat da çətin deyil, çəkiləcək bir yükdü.
Girib yorğan altına lap arxayın yatasan,
Uça ruhun röyada məsumlar diyarına.
Növbəti gün səhvlərə yeni imza atasan,
Qoşulasan yenə də insanlar qatarına