Onur Göçer
@Onurgcr
Sınıf Öğretmeni
Yüksek Öğretim
Isparta
16 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Benvelıo: Beni dinle de, unut onu düşünmeyi.
Romeo: Ah, öğret bana nasıl unutulur düşünmek.
Benvelıo: Özgür kılarak gözlerini; başka güzellere bak.
Romeo: O zaman güzelliği daha çok çıkar ortaya.
-“Biliyor musunuz, ben öykü yazmaya başladım!”
-“Demek şiirden vazgeçtin!”
-“Siz bana şiiri öğretiyorum diye,şiirin zorluğunu öğrettiniz...Şiirin tam anlamıyla bir yürek ya da yüreklilik işi olduğunu anladım...
Okur Takip Önerileri
Nitekim insan her nefesini hayatını devam ettirmek için alır, yine her nefeste hayatından bir nefeslik zaman azalır.
Sayfa 21 - KaldırımKitabı okudu
Tırtıl öldüm demiş, Allah kelebek yaratmış...🦋
Su Kasidesi
Suya virsün bâğ-bân gül-zârı zahmet çekmesün
Bir gül açılmaz yüzün tek virse min gül-zâra
(Bahçıvan gül bahçesini sele versin, boşuna yorulmasın; çünkü bin gül bahçesine
su verse de senin yüzün gibi bir gül açılmaz.)
İnsana en çok şiir yakışıyor
Sonra yeryüzüne yağmur
Gökyüzüne mavi...
''Züleyha yusuf'a bir mektup yazmaya başlayınca yusuf diye başladı, yusuf diye bitirdi. gördü ki, hitaptan öteye geçemedi. anladı ki, aşkın nâmesinde, ser-nâmeden öte kelam yok. ve züleyha'nın lügatında yusuf'tan öte sözcük yok...
BEN DEĞİLDİM
Bir aksam-üstü pencerenden bakıyordun
Ağır ağır, yollara inen karanlığa.
Bana benzeyen biri geçti evinin önünden.
Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya..
O geçen ben değildim.
Bir gece, yatağında uyuyordun..
Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya.
Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan,
Ve karanlıklar içindeydi odan...
Seni gören ben değildim.
Ben çok uzaktaydım o zaman,
Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebebsiz ağlamaya.
Artık beni düşünmeye başladığından
Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya..
Bunu bilen ben değildim.
Bir kitap okuyordun dalgın..
İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı.
Genç bir adamı öldürdüler romanda.
Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın..
O ölen ben değildim..
Kimse arayıp sormuyorsa,belki de kaybolmamışsındır.
Bir ihtimalken bile güzelsin.
Hırsız
Pencereden giren mehtap
bu evde hırsız var
mehtapta
pencerede oturmuş
beni görüyorum
kapıyı çalsam
içerden ben çıkacağım
içerden çıkacak beni
ne kadar görmek istiyorum
penceredeki beni uyandırmalıyım
içerde hırsız var
içerdeki hırsızın
ben olacağımdan korkuyurum
Tahirle zühre meselesi
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.
Meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu
ölmek ayıp olur mu?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
-Çoktan beri bir resminizi... Yeni bir eserinizi görmedik. Niçin?
-Ben de bilmem. Bugünlerde hiç çalışamıyorum.
-Zannederim, yapmaktansa, yapılmış, hayat dolu bir tabloya hayransınız.
Gülmelisin gülün dudakları soldu.
Avare İlhamlar
...
Ayrılalım,
Sen annen güneşe git, nur ol;
Ben toprakta dağılacağım.
Bir akşamüstü
Ormanı tek bir saz yapan
En son dalda
Son ışık ol,
Gel, beni bul.
Yalnız, gökyüzündeki yıldızlardan çayın dibindeki çakıllara, doğu tarafından kopup gelen bulutlardan batı tarafındaki denize kadar uzanan ve yayılan bu kocaman gecenin içinde yapayalnızdı.
-Üşüyor musun? Bu hafif rüzgar çiçeklerin nefesidir. Sana dokunmaz değil mi?
sen ve ben
Gün değil, hafta değil, ay değil
Beş sene, on sene sonra gelsen de
Bu canım durdukça tende
İyi bil
Beklediğim sensin.
Bazen bir demet gül alırım elime
Bazen ıhlamur çiçeği
Sayfa 28Kitabı okudu
En güzeli,en güzeli ,güzelin...
