Haymatlos
@Tersakiye
Her köyün delisi...
Kitap yüklü eşek..
Married to 
Miray Boztemir
Father of 
Ege Revan Boztemir
İngilizce Öğretmeni
Marmara Üni. - Anadolu Üni.
Adana
1989
9 kütüphaneci puanı
417 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Hücre, bünyeye karşı..
Ağır dili olan bir kitabı, ağır bir çevirmen olan 
Kamuran Şipal 'den okumak ayrıca yorucu. Başlamadan önce bilmenizde fayda var.
Her kutlu düşünce, her ulu amaç ve ülkü, güzel hayallerle geleceğe doğru adım adım ilerler. Ve bir gün bu ülkü etrafında kurumsal bir yapı oluşursa, artık öncelikli ülkümüz bu yapıyı korumak ve varlığını devam ettirmek haline geliyor ve başlangıçtaki o amaçlar hep ikinci planda kalıyor.
İnsanın iç ahlakı zaman ve mekan içerisinde sürekli bir devinim halindeyken toplum yakut kurum ahlakı, adetlerle-yasalarla-sözlü/sözsüz kurallarla hep aynı kalmak amacını taşıyor. Bu süreçte insan, içinde bulunduğu organizma ile çatışır hale gelebiliyor. Ve soru birden ışıldıyor zihnimizde: Organizmanın devamı mıdır esas olan, yoksa bireysel ahlak ilkeleri midir?
Bu çatışmayı yaşayan Josef Knecht'in biyografisini anlatıyor bize kitap. Zor zamanlardan sonra tüm insanlık için yüce bir amaçla ortaya çıkan ve ne olduğu anlatılmayan Boncuk Oyunu etrafında şekillenen bir tarikatın, amacını gerçekleştirip evrensel bir ütopyayı yaratmak yerine, bataklıktaki bir lotus çiçeği gibi kendi içindeki cennete odaklanıp dünyayı görmezden gelmesine razı olmayan Josef'in uyanışı her hücremizde hissedilecek bir dille anlatılmış.
Geniş bir zaman ayrılarak, tadına varılarak okunması gereken bir metin.
Sevdiğim bir alıntı ile bitireyim:
"Kendimiz tarihiz, tarihin oluşumundan ve onun içindeki yerimizden biz de sorumluyuz."
Görmek için arada bir mesafe olması gerekir. İnsan gözünün önündekini, gözüne sokulanı göremiyor bazan. Bende de öyle oldu.
Aslında hepimizin her gün tanık olduğu bariz gerçeklerden bir seçki sunmuş 
Hasan Ali Toptaş . Kötülüğün sıradanlığı mı dersiniz, seyirci kalma mı dersiniz, kadının çektiği zulüm mü dersiniz... Hepsi var, hepsi iç içe..
Yarım başlanmış ve yarım bırakılmış hayatların arasından bir kesit sunuyor yazar. Başta ne anlatacak bu kitap diye yola koyulup, ne anlattı bu kitap deyip yolun sonuna vardım ki bir şeyler oturdu zihinde.
Kadın: Güldiyar
Kadın: Bahriye
Kaderleri: Ölüm-Zulüm
Ve tüm bunlara seyirci kalan hepimiz..
Bilmediğimiz bir olaydan sonra adeta nutku tutulan Güldiyar ve sonrasında ağladıkça gözlerinden dökülen yaşlar-taşlar..
Çare olmak yahut çare bulmak düşüncesinden çok uzakta, eğlencelik-seyirlik hayatlar arayan sıradanlar-bizler..
Kör kuyunun dibine düşüp gökyüzünden görebildiğimiz kadarıyla..
İyi okumalar..
Okur Takip Önerileri
Ne 
Yaşar Kemal 'in herkesin çok iyi bildiği romancılığına, ne de tasvir gücüne değinmeden direk lafa girmek istiyorum.
Toprak meselesi, mülk meselesi insanlığın evveliyatından beri büyük bir sorundur. Ve bu mesele bir de emek meselesini, sömürü meselesini alır sırtına, düşer tarih yoluna. Hala da yürüyor...
Taze Cumhuriyet'in de içinden geçip giden bir yol.. "Milletin efendisi" olması lazım gelirken, hep efendiler elinden çekmiş bir köylü milleti var baş köşede. Ve bir de onun efendisi "Abdi Ağa". Tırnak içinde yazdım çünkü o bir temsil. Çünkü sonradan göreceğiz ki "Abdi Ağa"lar bitmez.
Eşkıya olmasına eşkıya bir İnce Memed ama ağaları korkutan onun eşkıyalığı değil. Abdi Ağa'nın da o kıt aklıyla bildiği gibi, korkutan onun yaydığı fikir.
#77049141
Yoksa dağda eşkıya mı yok!
Eylem gelir elbet bir yerleden, birilerinden. Bir fikir olabilmek, eylemin arkasında Toroslar gibi durabilecek bir fikir olabilmekmiş mühim olan..
Herkesin umududur; karanlık gecenin sabahında doğacak güneş. Ama sanırım bu güneş Anadolu üzerine doğmamaya aht etmiş. Yahut birileri "geceyi uzatmanın" derdinde..
Kitap, İkinci Dünya Savaşı'nın son zamanlarındaki Türkiye'de, yazdığı toplumcu gerçekçi şiirler yüzünden hakkında yakalama kararı çıkarılan Mustafa Ural'ın yakalanmama günlerini anlatıyor. Bu kaçaklıkta, arkadaşlarıyla yüzleşmeleri, tereddütleri, aile meselesi ve bir aydın sorumluluğu altında ezilen omuzları çarpıyor omuzlarımıza..
Halktan biri olmadan halkçı sanat olmayacağını, sanatın halk için olduğunu ve sanatçının uyandırma görevini anımsatıyor 
Rıfat Ilgaz ..
İyi okumalar, gelecek güzel günler aşkına..
Bu dünya iyice katlanılmaz olduğunda sığınılacak yeni dünyalar yaratmada mucizeler yaratan 
Ursula K. Le Guin yine yanımda.
Distopik bir gelecek sonrasında muhtemelen Kaliforniya vadisinde yaşayan Keş halkının ilkel değil de ilksel denilebilecek yeni yaşamını keşfe çıkan arkeolojik bir metin.
Ve işleri daha da ilginç kılan bu arkeolojik seyahat geleceğe doğru bir kazı olarak şekillendirilmiş. Yani, henüz varolmayan bir topluluğun yaşantısının incelenmesini sunarak belki de başımaza geleceklerin bir fragmanını sunuyor yazar.
Endüstriyel bir felaket sonrası insanın önündeki seçenekleri güzel bir kurgu ve incelemeyle önümüze koyuyor kitap.
Keş halkı ve Akbaba halkı arasında bir seçim yapmadan önce, belki de tüm felaketlere engel olabilmek daha da anlamlı olacaktır.
Yeni dünyalar için iyi okumalar..
Hem adı, hem de içeriği itibariyle tahmin edildiği gibi Anadolu Coğrafyasının en hassas, en kırılgan konularından birine dair usta yazar 
Vedat Türkali 'nin çeşitli platformlardaki yazı ve konuşmalarının toplamından oluşan bir kitap.
İnsanı seven, yaşamanın ve yaşatmanın kutsallığına, önemine değer atfeden herkesin mutlaka okuması gereken bir kitap.
Osmanlı'dan süre gelen yahut sürmesi birileri tarafından arzu edilen bir mesele bu. Bunun gibi kültürel, toplumsal bir konunun salt askeri bir sorun olarak ele alınması ve çözümünü daima çatışmalar ve akan kanlar ekseninde aranması hatasını vurguluyor yazar.
Kürt meselesine dair TKP özelinde, Türk solunun mazeretlerini belirtmekten geri kalmıyor yazar. Ve ısrarla vurguluyor ki; "Türkiye'de Kürt sorunu çözülmeden, demokrasi sorunu çözülemez."
Herkese okumasını tavsiye ederim, tereddütsüz..
Varoluş, hepimizin başındaki bela. Kimi ayırdına varmadan, ölene kadar yaşamın tadını çıkarmaya bakar. Kimileri de -etine kıymık değil, bir hançer batmış olanlar-, bu sorunu zihnin değirmen taşları arasında un ufak etmeye bakar.
Aforizmalar biçiminde yazdığı bu kitabında 
Emil Michel Cioran , sorunun temel tespitini yapar: doğmak yahut doğmuş olmak. İnsanın varoluşmaya başladığı ilk an.
Sanırım doğmamış olmayı herkes isterdi. Yaşamın anlamsız ve ıstıraplı anları içerisinde 'ceset kokusu yayarak' dayanmaya çalışan ve üstüne nihai ölümün geleceğinin bilincine katlanmaya çalışmak, bir tek doğum öncesinde yok diyor yazar.
Geri kalan her şey laf-ı güzaf..
Bir ulus düşünün ki kuruluşu, gelişimi ve hala mevcut oluşu sınıfsal yapılar yaratıp "diğer" sınıfın sömürüsüne yahut yok edilişine bağlı olsun. Amerikan ulusu tam da böyle bir yapıya sahiptir.
Coğrafi Keşifler sonrası yerli halkları 
Tüfek, Mikrop ve Çelik ile yok edip varoluşunu başlatan, daha sonra Afrika'dan ithal ettiği "insan olmayan" zencileri ile gelişmesini tamamlayan ve şu anda da tüm dünyadaki halkalara "demokrasi" getirerek yaşamına devam eden Amerika ulusu..
Kitap, tüm bu süreçten bir kesit sunuyor bize. 
Abraham Lincoln 'un başlattığı köleliğin kaldırılması süreci ve sonrasındaki Kuzey-Güney iç savaşı sonrasında kağıt üzerinde elde ettikleri özgürlüğü tanımaya ve alışmaya çalışan zencilerin yaşadıklarını anlatıyor bize yazar. Ama barındırdığı argümanlar ile tüm dünyadaki ezilen halklar ve sınıflar için dayanak noktaları oluşturmuştur.
İlk kez özgür kalan ve özgürlüğü tanımaya, onu yaşamaya ve sonrasında korumaya çalışan insanların hikayesi.
Ve bence en vurucu nokta olarak eğitim ve bilimin özgürlük için özgürlükten daha önemli olduğunu vurgulaması açısından, sitede hak ettiği ilgiyi görmemiş olan, mutlaka okunması gereken bir kitap..
#EvdeKal, #KitaplaKal
İnsanları yarattığı varsayılan yahut insanlar tarafından icat edilen tüm tanrılar, bir kurban ritüeli ile varolagelmiştir. Ve bu kurbanın daima kan ile ilişkili olması icap edilmiş.
Kabil'in sunusunu kabul etmeyen carnivor-etçil tanrı da onlardan biri.
Uğruna kan dökülmesi sürekli gerekli olan, kulları bunu yapmayınca kendisi kanda banyolar yapabilen bir tanrıdan bahsediyor 
José Saramago . Eski Ahit'ten günümüze bahsedilen hikayeyi, kardeş katili -kardeşinin bedeninde tanrısının katili- Kabil'in gözünden aktarmış yazar. Aşinası olmayan okurlar için özellikle karşılıklı diyalogları ve cümle ayrımını yapmak zorlayıcı olabilecekse de, inanmayı veya varlığını baştan beri reddettiğim bu kan içici tanrıyı tanımak için okunmayı hak eden müthiş bir kitap.
#63326061 Şurada dediği gibi;
"Başkaldırıyı seçenlere şükürler olsun çünkü yeryüzünün krallığı onların olacaktır."
Metin kuruluşu itibariyle bana hep 
Puslu Kıtalar Atlası 'nı anımsattı.
Farklı katmanlardan oluşan anlatılar, ince bir su sızısı gibi birbiriyle iç içe geçmiş, sislerin arasında belli belirsiz hayatların hikayesini dile getiriyor.
Hayal ile gerçeğin harmanı, hayal mi gerçek mi bilinmez bir yaşantılar silsilesi..
Varoluş, hepimizin başındaki bela. Ama bunun farkına varabilmek, bununla baş edebilmek asıl mesele.
İnsan varoluşun farkına varıp da hala nasıl var olmayı sürdürebilir?
Jean-Paul Sartre kahramanın günlüğü olarak kurduğu bu metinde kahramanımızın bu fark edişleri ve bunlarla yaşama çabalarını anlatıyor.
Muhtemelen günlük biçiminde yazılmış olmasından dolayı metin bazan geniş ve alakasız alanlara yayılsa da vermek istediğini vermeyi başarıyor. Jean-Paul Sartre kalemine alışık olmayanlar için zorlayıcı bir metin olacaktır ama "must read" bir metin...
Kadınlar, özellikle erkekler için daima anlaşılmaz kalmıştır. Ama görüyoruz ki kahramanımız Nermin de, kadın olmasına rağmen, tam olarak anlamamış kadınları.
Eşyanın gündeliğinin hatırlattıkları kadınlar üzerinden analizler ve anılarla kadınları anlamaya, anlatmaya çalışmış hep.
Erkek bir yazarın kadın anlatıcı rolündeki başarısını da bence sadece kadın okurlar belirleyebilecektir.
Murathan Mungan kadın kimliğini gayet güzel ifade etmiş benim nazarımda. Nihai onayı da kadınlar versin.
