“ Yazar Aydın Aydemir'in, Aydin'in Didim ilçesindeki evinde başına dayadığı av tüfeğini ateşleyerek canina kıydığı iddia edildi…”
Araştırmacı yazar Aydın Aydemir; 20 Mart 1932, Ankara/ Beypazarı'na bağlı Uruş bucağı doğumlu. Ilkokul oğrenimini Uruş'ta, ortaöğrenimini Ankara Hasanoğlan Atatürk Ogretmen Okulu'nda tamamladı. Istanbul Capa Egitim Enstitüsü Edebiyat Bölümü (1958) mezunu…
Aydın Aydemir'e 1971'de iki kez bakanlik emriyle işten el çektirildi. Daniştay'ca aklandı. 12 Mart darbesin de, 'Kalaba Örgütü Lideri' suçlamasıyla içeri alındı. Adresi belirsiz ve yeraltında konuşlandırılmış bir işkence evinde sorgulandı. Kalaba Örgütü'ne mensup olduğu varsayilan diger 21 kisiyle birlikte, mahkeme kararıyla aklandı. 1980'in 12 Evlül'ünde iki kizı ile birlikte Gayrettepe Emniyet Müdürlügünün hücrelerinde tutuldu. Kizlarina yapılan iskence esnasında, çocuklarının çığlıkları kendisine dinlettirilen, ancak faşizme bile onurlu bir direnme dersi veren bu devrimci insan 1982 yılına dek öğretmen kalmayı sürdürdü ve o yıl emekliye ayrildı. Kisa bir süre sonra da Didim'e yerleşti…
Adi anıldıkça önünde saygıyla eğilmemiz gereken bu aydınlık insana, bu düşün ve emek sevdalisi hocamıza güle güle derken, onunla aynı saflarda yer almaktan o nur duyuyorum.
Toprağı bol olsun. Çiçekleri ve karıncaları da yanında...
Sessiz Sedasız Giden Devrimci Usta: Aydın AYDEMİRKitabı okudu
Elif mı noktadan,yoksa nokta mı eliften çıktı?
- Pekålå, "an" dediğin nedir?
Sırf inkårdır, sırf yokluk. İkrarda zamansızlık demektir. İk. rarla inkârı ayırmak da mutlak zaman demektir.
- Peki, Elif-ba ne demek?
- Käinattaki realiteler...
Sayfa 199Kitabı okudu
İki uç Nokta
Kelimelere ne kadar düşkün olursa olsun bu duyguyu tanımlamayı çok anlamlı bulmuyordu.
"Adı aşk olan süslü ambalajın içinden kocaman bir hayal kırıklığı çıkabileceği gibi, sade bir duygu ambalajının içinden göz kamaştıran bir inci tanesi de çıkabilir."
Sayfa 22Kitabı okudu
Birlikte yaşamak, yaşamayı birlikte süslemek daha görkemli geliyor bana. Adı ne olursa olsun; siz aşk deyin, alışkanlık, bağlılık deyin, ne derseniz deyin, be nim tek gerçeğim bu.
Sayfa 485Kitabı okudu
Birlikte yaşamak, yaşamayı birlikte süslemek daha görkemli geliyor bana. Adı ne olursa olsun; siz aşk deyin, alışkanlık, bağlılık deyin, ne derseniz deyin, benim tek gerçeğim bu.
Bence Şeytan ve Allah diye kâinatta iki kuvvet yoktur. Hepsi, her şey bir tek hakikatin, bir tek kudretin görünüşü. Cüz ve ferdlerden en muazzam güneşlere kadar, insandan, göze görünmeyen böceklere kadar hep bir tek yaratıcı kudretin eseri. İyi kötü, güzel çirkin, Allah Şeytan; bunlar, icat edilen isimler. Hepsinin arkasında, kendi kendini halk etmiş olan ve mütemadiyen halk etmekte olan bir kudret var... O, o... Kâinat denilen perdeye, gölgelerini aksettirmek için yaratmak fiilinde devam eden Halik... Adı Allah, Rab, ne olursa olsun. Nurunun en parlak, en ezelî olduğu bir yer, sırrının makesi bir tek şey vardır: Aşk!
...
Aşk bes, bâkî heves!
Sayfa 85Kitabı okudu
"Uzun süre birbirimize bakıyoruz. Adının ne olduğunu bilmiyorum, kaç yaşında olduğunu, nasıl bir ailesi olduğunu, küçükken yaramaz mı yoksa uslu bir çocuk muydu, koşmayı mı yoksa uyuklamayı mı severdi, okuduğu bölüm ne, gelecek hayalleri ne hiçbirini bilmiyorum.
Aynı zamanda hakkında öyle çok şey biliyorum ki.
Nasıl bir kalbi olduğunu biliyorum.
Kırgınlıklarının altına gömdüğü o tatlı kızın ne kadar hazır cevap,ne kadar eğlenceli biri olduğunu biliyorum. Ailesine kızgın olduğunu, böyle hissettiği için de kendini suçlu hissettiğini biliyorum. Onun adını bilmiyorum ama adı ne olursa olsun hayatımın sonuna kadar benim Bayan Renk’im olacağını biliyorum."
Sayfa 155Kitabı okudu
“Açlığa sabredersin adı “oruç” olur.
Acıya sabredersin adı “metanet” olur.
İnsanlara sabredersin adı “hoşgörü” olur.
Dileğe sabredersin adı “dua“olur.
Duygulara sabredersin adı “gözyaşı” olur.
Özleme sabredersin adı “hasret” olur.
Sevgiye sabredersin adı “AŞK” olur.”
Sayfa 81 - Eğitim Kitapevi Yayınları - Haziran 2011Kitabı okudu
Ey şehitlerin anası Sümeyye!
Yere düşmeden tutmak için gözyaşını yetimler yetiminin.
Ve daha, gökleri sarmadan figanın,
Yetişmek için imdadına ümmetin,
Bin parçaya bölüp ruhunu,
Her cihada koşan sensin.
Her şehadete gözyaşı yetiştiren sensin.
Ey şehitler babası Yasir!
Avuçlarınızda bir damla gözyaşı olsun,
Bir sahibi var bu ümmetin unutma!
Bir avucunda zamanı ve mekânı,
Bir avucunda maddeyi ve manayı tutan.
Doğar doğmaz daha 'Ümmeti Ümmetî' diye ağlayan,
Bir sahibi var bu ümmetin, unutma!
Adı Allah'ın ismiyle anılan....
Ey şehitler oğlu Ammar!
Bir bakışın Sümeyye, bir bakışın Yasir!
Her hâlin imanına abide,
Müjde ey iki şehidin oğlu!
Güller geldi sırtına saplanan oklardan.
Arın fani bedenden nur yüzlü yiğit,
Cenneti kendine âşık eden bahtiyar.
Yanaş şimdi rahmet deryasına,
Cennet dediğin bir mızrak boyu ötede,
Aşk yolundan dönmeyenlere,
Selam söyle...
Ben bu içimin yankısı, ben bu içimin koruyla
bu narı daha fazla taşıyamam.
Düşecek ellerimden, dağılıp dökülecek odalam, dayanamam.
Benden sana mevsimlerden anne, uykularımdan tüller, ömrümden ağrılar sızmıştır.
Bu aşk bende bir imkânsızlık tasarımı gibi kaldı, kaldıramam.
Adı Şubat olan bu şiirde kalbim
uzun bir nehir gibi ağrıyor. İnat yumağım çözüldü. Sol omzundan siyah atımı, sana düştüğüm o eski şubattan çukurumu alıyorum. Benden kalan boşluğa kırmızı bir araf düşüncesini koy. Nasıl hatırlanırsa bir yaprakta bir orman bu kez o olsun beni sana hatırlatan.
Bir gün olur senin de düşerse elinden nar
Aşk bir gün seni de alır bir yerden bir yere koyar Ne zaman ki kaplar gönül mülkünü kar
Çağır o zaman, anlatırım sana,
bir ömürden nasıl döne döne geçer turnalar.
Sanma ki inadımda sarı bir safra
dilimde uçuşan rüzgârlı bir sayfa
sözlerimde silinmiş şifre vardır.
Sökmedin beni çölden, yolum araftır.
Sayfa 39Kitabı okudu
_UYUYORSUN! Rüyadasın. Gece gündüz demeden rüya görüyorsun. Bazen açık bazen de kapalı gözlerle. Hakikat değilsin. Rüya gören bir zihin, hakikati göremez ve hakikati de bir hayale dönüştürür. Gerçekle yüzleşirsen gerçek, hakikate dönüşür; kaçarsan yalanlar içerisinde yaşarsın. Uyan! Uyanık ol. Uyanık olmak hedeftir. Sessizlik içinde düşünerek
Suskunluğumun adı sen olsun. Aşk-ı Tevekkül olsun.
Sayfa 31Kitabı okudu
Bir aşk gecesi, yarını olsun veya olmasın, adi bir hırsızlık gibi gece vakti bitmez.
Şubat
Ben bu içimin yankısı, ben bu içimin koruyla
bu narı daha fazla taşıyamam.
Düşecek ellerimden, dağılıp dökülecek odaları
dayanamam.
Benden sana mevsimlerden anne, uykularımdan tüller,
ömrümden ağrılar sızmıştır.
Bu aşk bende bir imkânsızlık tasarımı gibi kaldı, kaldıramam
Adı Şubat olan bu şiirde kalbim
uzun bir nehir gibi ağrıyor. İnat yumağım çözüldü.
Sol omzundan siyah atımı, sana düştüğüm o eski şubattan çukurumu alıyorum.
Benden kalan boşluğa kırmızı bir araf düşüncesini koy.
Nasıl hatırlanırsa bir yaprakta orman
bu kez o olsun beni sana hatırlatan.
Bir gün olur senin de düşerse elinden nar
Aşk bir gün seni de alır bir yerden yere koyar
Ne zaman ki kaplar gönül mülkünü kar
Çağır o zaman, anlatırım sana,
bir ömürden nasıl döne döne geçer turnalar.
Sanma ki inadımda sarı bir safra
dilimde uçuşan rüzgârlı bir sayfa
sözlerimde silinmiş şifre vardır.
Sökmedin beni çölden, yolum araftır.
Sayfa 39Kitabı okudu