Bazı sözler karanlıkta söylenir, bazı sözler hiçbir zaman
Bundan böyle yekinmeye hevesli yüreğim
Aklım eski izlerde şimdi
İz demek
Bir geniş
Bir kendine dönük bir en ileriye
Yol demek
-Karanfil serpercesine
Bir kez daha vurdum ya Allah diye açtığım yaralara
Okur Takip Önerileri
Büyük yargı günü yaklaştıkça yaklaşmıştır.
Sen olabilirsin çaresi
Şu içinde
Susuzluk hissinden ölen kimselerin
Çekip ağlasam mı odaya
Acaba
Acaba mıyım yoksa ben
Yağmur yağıyor Ömür Hanım
gökten değil
yüreğimin boşluğundan
İnsanların kanatları yok,
İnsanların kanatları yüreklerinde.
Bir düşü gerçekleştirme olasılığı yaşamı ilginçleştiriyor.
Kim kimi ne kadar anlayabilir Ömür hanım?
Yeni bir şeyler söyle bana ne olur, yeni bir şeyler. Kurşun aktı kulaklarıma hep aynı sözleri, aynı sesleri duymaktan. Belirsizlik güzeldir, de örneğin, kesinlik çirkin. Sessizlik sesten -hele de güncel ve kof- her zaman iyidir; düş gücü, iç zenginliği verir insana.
Sözlerimi toparlıyorum usul usul:
Dünya, seni sevdiğim dünya değil.
Belki bugünlerde intihar ederim.
Bana yaşama gücü veremez misin?
İnsan ruhu ne anlaşılmaz bir muamma.
Üzerini örttüğümüz her şeyin altında kalırız.
Önce biraz ağladılar ama alıştılar şimdi. Aşağılık insanoğlu her şeye alışır!
Günler gelip geçiyor ama görülen, işitilen hep aynı.
Sana kızmıyorum.
Sen bu kadarsın.
Bilmeliydim..
İçimde yarım kalmış bir konuşmanın üzüntüsü vardı..
Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul.
İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde.
Normal bir insan olmaya zorladılar, bana boş yere vakit kaybettirdiler.
Paramı geri istiyorum, yanlış filme gelmişim.
Ben bilmesem de bir bilen vardır elbette.
Sadece merak ettim, öylesine.. kayıtsızca yani
-İkisi birden olamazsın, dedi Tarık Leyla'ya...
Tanrı yardımcım olsun, galiba sana aşık oldum.
Hiçbir şey düşünmemek, sadece ruhta karanlık bir bitiş duygusu, yavaştan çöküp her şeyi kaplayan bir sis hissetmek ne iyiydi.
Bir sözcük, çarpan kalbinde bütün dünyanın alevlendiği o sonsuz ateşi söndürebilir mi?
Sayfa 55