"Bizim şu prensiplerimiz amma da gurur ve gözü bağlanmışlıkla dolu! Görüşlerimiz, hiçbir fikrimiz olmayan şeyler, bilgi konusunda en ufak sezgimiz bile yok, inanç konusunda, aşk konusunda umut konusunda… Bu konulardan çok söz ediyoruz, ne var ki boş konuşuyoruz. Yeterince sağlam bir dayanağımız yok, ne bağlamı biliyoruz ne de her şeyin temeli olan sistemi. Bir kavram ya da bağlamından ayrılmış bir sözcük kapıyoruz ya da bir düşünce biçimi sonra onun üzerine ardı arkası kesilmeyen bir şekilde konuşup dururuz. Sözde düşünce sürecimiz psikoterapiden başka bir şey değil, delirmemek için, ruhsal denge hakkına sahip olduğumuz illüzyonunu ayakta tutmak için uyguladığımız bir psikoterapi. Ne kadar da değersiziz!"
Yaşamın yapısında umut ve inanca bağlı olan ve onların bir halkasını oluşturan bir öge daha vardır: cesaret, ya da Spinoza'nın adlandırmasıyla, direnme gücü. Belki de direnme gücü belirgin, daha açık bir anlatım, çünkü günümüzde cesaret daha çok yaşama yürekliliğini değil de ölme yürekliliğini göstermede kullanılıyor. Direnme gücü, umut ve
http://www.narteks.net/psikoloji/atil-hareketsiz-duran-yasam-olmeye-egilimlidir-erich-fromm.html
BİR GÜZEL ÜLKÜ
Yüreklerde kök bağlayıp yaşayan
Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.
Ezelden ebede müjde taşıyan
Bir güzel ülküdür gönül verdiğim.
Yesi'deki kutsal aşkın mayası
http://www.siirperisi.net/siir.asp?siir=4134
İlimin iflas ettiğinden söz ediyorlar ve bizi, bazı gerçekleri öğrenmeye çağırıyorlar. Fakat bu yeni inanç sahipleri unutuyorlar ki, ırmaklar, kaynaklarına doğru tersine akmazlar. İlim asla iflas etmemiştir.Ne zihinlerin bugünkü kargaşalığında, ne bu karmaşanın ortasında gelişip büyüyen yeni kuvvette bilimin hiç bir etkisi olmamıştır.
İlim bize gerçeği yahut, hiç olmazsa zekamızca anlaşılması mümkün münasebetleri öğretmeyi vaadetti. İlim bize hiç bir zaman ne barış, ne de saadet getireceğini vaddetmedi. Duygularımıza karşı pek büyük've sarsılmaz bir ilgisizliği olan bilim,feryatlarımızı işitmez ve onun yıktığı boş hayalleri de hiçbir şey yerine getiremez.
Sayfa 8Kitabı okudu
Her hafta savaşın sona ermek üzere olduğuna dair bir pembe hikaye dolaşır ağızdan ağıza, yüzleri güldürür. Pankrac her hafta o saat inanıverdiğimiz yeni bir mutlu haber fısıldar. Böyle şeylere inanmamaya çabalarsın;boş umutları insanı güçlendirmek şöyle dursun önünde sonunda zayıf düşürdükleri için bastırırsın. iyimserlik, yalanlarla değil,ancak savaşın son bulabileceği biricik yolu görebilen gerçekle beslenebilir ve beslenmelidir. Gerçeğe duyulan inanç; kazanılmış o bir günün senin asla vazgeçmediğin hayat ile karşına dikilen ölüm arasındaki sınırı aşmanı sağlayacak gün olabileceğine duyduğum inan. syf 95
Bir seferinde dokuz çift güzel bacak sayabilirsim o gün idam edilmeyeceğimi geçirmiştim içimden. syf 103
Rasim Özdenören
Dine (veya şeriata) boş inanç gözüyle bakmak isteyen biri, gerçekte kendine ait boş inançlarını doğaya, eşyaya, insan düşüncesine, kısaca bütün varlık âlemine yayılmış ve yansımış görme arzusunu dile getirmekten başka bir şey yapmamış olmaktadır.
Sayfa 45Kitabı okudu
İnsanda, derdi o, yalnız iki kusur kaynağı var: avarelik ve boş inanç, yalnızca iki erdem var: çalışma ve akıl.
Vadideki Zambak
Birçok mutsuz kimseler için boş ve anlamsız bir kelimedir yarın,
işte ben de yarına karşı hiçbir inanç beslemeyenlerden biri oluyordum;
birkaç saatlik bir mutluluğu elde edince, bu birkaç saat içinde haz dolu bütün bir hayat yaşadım.
Sayfa 39Kitabı okudu
Bekliyorsun. Ruhun enerjiyi bir yere akıtarak dirilmek istiyor; olası mı bu? Neye, kime akıtacaksın onu, kimi ortak edeceksin duygularına? Sana, senin eziyetine kim katlanabilir? Yalnızlığı kabul edemedin mi? Dostun kimdi senin? Bekliyorsun, sürekli bekleyişleri art arda ekliyorsun; seni seyrediyorum ve ses etmiyorum çünkü bekleyişin süslü bir imparatorluğu vardır. Umut silinene kadar güçlü bir direnişle dikilirsin tahtında. Sonra düşüş başlar. Başladığın yere dönüş. Kara anaforu bulma isteğiyle delice labirentlerinde acının dört dönmektir dönüş yeniden başlamak üzere düşüşe. Bir ömrün bekleyiş eziyeti içinde kıvranabilmek uğruna başa dönüşün bekleyişi ile geçmesini düşünebiliyor musun? Bu acı arayıştan kim kurtarabilir insanı? Sevgili mi? Dost mu? Kardeş mi? Boş inanç mı? Ülkü mü?
Sayfa 20 - Kanat KitapKitabı okudu
Bekliyorsun. Ruhun enerjiyi bir yere akıtarak dirilmek istiyor olası mı bu? Neye, kime akıtacaksın onu, kimi ortak edeceksin duygularına? Sana, senin eziyetine kim katlanabilir? Yalnızlığı kabul edemedin mi? Dostun kimdi senin? Bekliyorsun, sürekli bekleyişleri art arda ekliyorsun; seni seyrediyorum ve ses etmiyorum çünkü bekleyişin süslü bir imparatorluğu vardır. Umut silinene kadar güçlü bir direnişle dikilirsin tahtında. Sonra düşüş başlar. Başladığın yere dönüş. Kara anaforu bulma isteğiyle delice labirentlerinde acının dört dönmektir dönüş yeniden başlamak üzere düşüşe. Bir ömrün bekleyiş eziyeti içinde kıvranabilmek uğruna başa dönüşün bekleyişiyle geçmesini düşünebiliyor musun? Bu acı arayıştan kim kurtarabilir insanı? Sevgili mi? Dost mu? Boş inanç mı? Ülkü mü?”
İş Bankası Kültür Yayınları
Insanların gözlerini yaşartacak üzücü durumlardandır ki kadınların engelleyemediği cinayetlerde ; ahlaki iyilik ile insanlık sevgisinin ve vicdanının emir ve yasaklarına boyun eğme erdemi, eğitimsizlik bilgi eksikliği boş inanç gibi, toplumda var olan salgın hastalıklar dolayısıyla pek seyrek görülür...
Sayfa 67 - Yason yayınlarıKitabı okudu
Bu güzel metaforların şifresini kendi başına çöz; derinlemesine düşün onlar hakkında.
Bu yüzden hikayeler üzerinden konuşuyorum. Onlar üzerinden hiç kimse konuşmamıştı. Niçin ben bu küçük hikayeler üzerinden konuşuyorum? -sadece nasıl düşüneceğine dair sana birkaç ipucu vermek için. Bunlar bu hikayeler üzerine yapılan yorumlar değiller; ben bir
9. BÖLÜM
SONSUZ SABIR
Bir zamanlar cennet meyvesini işitmiş olan bir kadın vardı. Ona tamah etti.
Adına Sabar diyeceğimiz bir dervişe sordu, “Bu meyveyi nasıl bulabilirim ki böylece mevcut bilgiye erebileyim? “Sana verebileceğim en iyi tavsiye benimle çalışman olur,” dedi derviş. “Fakat böyle yapmazsan, kararlı bir şekilde ve bazen yerinde