Sürekli karşılaştığım ve fazlasıyla rahatsız olduğum bir durumu aktarmak istiyorum. Hadi yaşlı başlı insanları anlıyorum onları geçtim. Ama okumuş etmiş genç insanların hâlâ kulaktan dolma bilgilerle, başkalarının laflarıyla sözleriyle, başkalarının fikirleriyle düşünceleriyle şu an ki iktidarı savunmaları beni gerçekten çılgına döndürüyor. Dün
Okuyalım.
"Sizden, Müslümanları Hristiyan yapmanızı istemiyoruz. Sizin asıl göreviniz Müslümanları İslâm dininden uzaklaştırmaktır. Doğumlarından ölümlerine kadar haç takmasınlar, kiliseye gitmesinler, vaftiz olmasınlar ama Hristiyan gibi yaşasınlar. Bunu ÇAĞDAŞLIK adı altında yapın. Allah'ı ve Peygamber'i tanımayan bir nesil büyük işlerle idarelerle uğraşamazlar; idealsiz, dinsiz, mefkûresiz yaşarlar. Rahatı, tembelliği, parayı ve nefislerini sever; arzu ve şehvetlerini tatmin için uğraşırlar.
Müslümanları vaftiz etmek için boş yere çabalayıp durmayalım. Başka yollar, başka çareler deneyelim. İslâm memleketlerinde girişeceğimiz faliyetlerde onlara, Hristiyan adetlerini, Hristiyan bayramlarını, Hristiyan kültürünü, Hristiyan ahlâkını aşılayalım.
Bir Müslümanın doğumundan ölümüne kadar kimliğinde Müslüman yazabilir, fakat bir Hristiyan gibi yaşayarak camii önündeki teneşire yatmalıdır. Kiliseye gelmesine gerek yok, varsın camiiye gitsin. Ama bir Müslümanı hayatı boyunca Hristiyan gibi yaşatmalıyız."
Rahip Samuel Zwemer, Misyonerlik Konferansı, Kudüs, 1935.
"Annem dudaklarıyla ölçerdi ateşimi."
Hazal kaşlarını kaldırdı. "Başkasını bilmem, ben böyle ölçüyorum. Ama yumruklarımla çok güzel yüz ölçümü yaptığım tescilli olarak kanıtlandı. İsterseniz burnunuzun üzerine bir tane deneyelim, ne dersiniz?"
Arda başını iki yana salladı. "Hayır, istemem. Eminim ki o güzel ellerin bunu da çok güzel yapabilir... Ben de bir an annemi görür gibi oldum, sen benimle böyle ilgilenince..."
"Ben sizin anneniz değilim."
"Biliyorum. Seni zaten farklı bir şekilde düşünüyorum... Çok farklı!"
İsimsiz.
E-book olarak okumak İsterseniz.
drive.google.com/file/d/1upa9t7o...
Her son yeni bir başlangıca gebedir. Bitmek; kimine göre bir son, başkasına göre yeniden doğuştur. Her şeyin sonu olduğu gibi bununda bir sonu vardır. Geç olsa da öğrendim artık. Şimdi baktığımda geride ne bırakabiliyorum ve siz
Mutluluk Diye Bir Şey Yok Galiba!
Atatürk’ün bilimsel ve akılcı yaklaşımı.
Eleştirel bir düşünürdü, hazırcı değildi, başkalarının yöntemlerini ve/veya yol haritalarını olduğu gibi tatbik etme taraftarı değildi. Muhtelif yöntemlere ve yol haritalarına baktı ve seçici bir yöntem izledi. Bazen aradıklarını bulamadı, yeni bir şey icat etti, bunu denedi. Toplumunda bunun başarısız olduğunu görünce hemen vazgeçti. “Yenisini deneyelim” dedi.
*******************NASİH\AT********************
BİZ SÖZE BAKMAYIZ, ÖZE BAKARIZ
Mesnevî’de şöyle bir hikâye nakledilir:
Musa (a.s.) yolda bir çoban gördü. Çoban şöyle dua ediyordu:
“Ey kerem sahibi Allah! Neredesin ki sana kul, kurban olayım! Çarığını dikeyim, saçını tarayayım! Elbiseni yıkayayım, bitlerini kırayım. Ulu Allah, sana süt ikram
Doğru söylediğime edebiyat ve Lenin üzerine yemin ederim! :)
Az önce liseden bir arkadaşımla sohbet ettim. Okulumuzda Abdulkadir adında bir çocuk vardı.Bir yıl önce evlendiğini öğrendim.Bunda tuhaf olan ne var diyebilirsiniz,bence de yok.Tuhaf olan şu: Evlendiği kadınla bir etkinlikle tanışmış.Tanışmalarından yarım saat sonra evlenme teklif etmiş.Kadın da kabul etmiş.Bana bunu anlatan arkadaşım Abdulkadir'e,kadının onu tanımadan neden kabul ettiğini sormuş.Abdulkadir'in arkadaşıma anlattığına göre kadın :" İnsanlar birbirini tanımak için,zaman gibi sahte bir ilaha yıllarca tabii olup mutlu olmaya çalışıyorlar.Mutluluğun,bizim kontrolümüzde olduğunu sanıyorlar.Oysa durum hiç öyle değil.Evlenelim,deneyelim mutluluk zaten bizi seçmişse kimse bunu bozamaz,baktım seninle mutsuz oldum,anında senden boşanırım,kabul mü?" demiş.Abdulkadir de kabul etmiş.Sanırım kadın haklıymış,çünkü bir yıldır çok mutlularmış.
Bu arada kadın felsefeci falan değil dostlar,sigorta acentesi çalışanı.