Büyük Umutlarımız Şöylemesine Maviydi
Ayna Ayna
Eskiden, yemek yapmayı severdi Selma. Artık bıkmıştı. Domatesi soy, sarımsağı soy, patatesi soy, soğanı soy... İllallah demişti.
On yıldır evli. Kocası, mutfağa adım atmazdı.“Aaahhh!” Parmağını kesti.
Dışarıda yemeyi önerdi. Kabul etti koca. Çıktılar. Trafikten korktukları için yakındaki AVM’ye gittiler. Çocuklar arıza çıkarınca, koca patladı.
D.
Niye yapıyorsun bunu ? Kendi yükümü çekemeyip,onu bir başkasının omuzlarına atmaya geldiğim için mi? Sende acı çekeceksin, ben de şımarık çocuklar gibi tatmin olacağım! Bu kadar kötü yürekli bir adamı sevebilir misin?
Sayfa 477Kitabı okudu
Aslında mutlu olmak nedir ki? Tam olmak, içimizde sürekli kıpırdanıp duran karanlık duygulardan kurtulmak, derin bir çekip keyif, huzur ve heyecanı bir arada tadabilmektir ama insa noğlu için bunu becerebilmek o kadar kolay mı? Daha doğmadan başka türlü programlanmışız çünkü. İçimizde bizi hiç rahat rakmayan, bizden sürekli bir şeyler isteyen, verdikçe alan, aldıkça istekleri durmadan değişen, arsız mı arsız bir şeyler var. Her istediğini versen bile -veremezsin ya-rahat durmaz. Her şeye çok buk sahip olmuş şımarık çocuklar gibidir. Bu sefer de verdiklerinden bıkar, olandan usanır, olmayanın peşine düşer. Adına mutluluk dediğimiz şey işte o olmayandır. Olmayanın peşine düşüp ömrü böyle geçirmek, kaderine söylenmek nasıl bir seçimse, gerçeği bir an önce fark edip mutluluğu kendi içimizde keşfetmek de bir o kadar bilinçli bir seçimdir.
Mutlu olmak, iyi ki varım, iyi ki yaşıyorum ve iyi ki bu güzellikleri görebiliyorum diyebilmek için öncelikle dünyaya insan olarak gelmek gerekiyor. Sonra da mutlu olmaya karar vermek... Bir gün nasıl olsa ölüp gideceğini, her şeyin biteceğini bilen insanoğlunun hayatta mutlu olabilmesinin tek yolu işte bu. Yoksa hayat onu mutlu etmenin peşinde
Sayfa 6 - Remzi KitapeviKitabı okudu
Yırtık Yelkenle Gemi Yol Almaz
İğne ucu kadar bir maddeden gelen kuvvetli bir patlamayla başladı gelmekte olan bütün hadiseler. Bu patlamanın kuvveti ve esintisiyle oluştu kâinat ve diğer her şeyler. Galaksiler oluştu, yıldızlar ve güneşte. Adlar takıldı her birine, şekillere benzetildi ve o şekillere göre seslenildi. Bak bu; Ursa Minor – Küçük Kepçe,- bu Lepus –Tavşan-
Aslında mutlu olmak nedir ki? Tam olmak, içimizde sürekli kıpırdanıp duran karanlık duygulardan kurtulmak, derin bir oh çekip keyif, huzur ve heyecanı bir arada tadabilmektir ama insanoğlu için bunu becerebilmek o kadar kolay mı? Daha doğmadan başka türlü programlanmışız çünkü. İçimizde bizi hiç rahat bırakmayan, bizden sürekli bir şeyler isteyen, verdikçe alan,aldıkça istekleri durmadan değişen, arsız mı arsız bir şeyler var. Her istediğini versen bile -veremezsin ya-rahat durmaz. Her şeye çok çabuk sahip olmuş şımarık çocuklar gibidir. Bu sefer de verdiklerinden bıkar, olandan usanır, olmayanın peşine düşer. Adına mutluluk dediğimiz şey işte o olmayandır. Olmayanın peşine düşüp bir ömrü böyle geçirmek, kaderine söylenmek nasıl bir seçimse, bu gerçeği bir an önce fark edip mutluluğu kendi içimizde keşfetmek de bir o kadar bilinçli bir seçimdir.