Cesur Yeni Dünya, üzerine çokça konuşulabilecek, bir sürü teori üretilebilecek bir kitap. Kitabı bitirdikten sonra bile hakkında düşünmeyi bırakamadım.
.
Yeni Dünya çok uzak görünen ama tam anlamıyla gerçekleşmesi bir o kadar da muhtemel bir geleceği anlatıyor. İnsanların şişelerde yetiştirildiği, aile kavramının yok olmayı bırakın müstehcenleştiği ve yoğun duyguların reddedildiği bir gerçeklik bu.
.
Dil olarak çok akıcı bir anlatıma sahip değil. Bence distopyaların akıcı bir dile sahip olmaması daha güzel çünkü cümleler arası boşluklarda düşünme fırsatı buluyorum. Okurken kitaptaki dünyayı bugünle karşılaştırmadan edemedim ve bulduğum her benzerlik (ki çokça var) beni “bu gidiş nereye, bu yolun sonu ne?” sorularına itti.
.
Cesur Yeni Dünya’nın tek oturuşta değil de sindirilerek ve üzerine notlar alarak okunması, tahlil edilmesi gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Umarım sonumuz bu tüyler ürpertici dünya olmaz.