İnsancıklar Dostoyevsky'nin ilk romanı. Bazı insanlar vardır, gösterir kendini, bilirsiniz bir şeyler olacak. Beklemeniz gerekmez uzun yıllar boyunca. İşte 23 yaşındaki Dostoyevski de böyle İnsancıklar'da. En sona yazacağım şeyi şimdi yazayım bari. O yaşında yazdığı böyle bir roman, nedense bana 
Ramazan Kudat'u hatırlattı.
Sendeki de ne nişan merakıymış be Leyla! Gollum'da yok yeminle sendeki yüzük sevdası.
Sayfa 58 - KüsurATKitabı okudu
Smeagol (Gollum) size gülümsüyor şu an
Içinde iki insan vardı: Biri başkalarına da yarar getirecek iyilikler peşindeki ruhsal insan, diğeri yalnız kendisi için iyilik arayan ve bu iyilik için dünyanın bütün iyiliklerini gözden çıkarmaya hazır tensel insan.
Sayfa 72 - İş Bankası Kültür Yayınları
Ah be kıymetlimisss :D
Sendeki de ne nişan merakıymış be Leyla!
Gollum'da yok yeminle sendeki yüzük sevdası.
Sayfa 58
Fakat karanlıkta geçirdiği yüzyıllardan sonra Gollum'un gönlü de kararmıştı; gönlünde ihanet vardı.
Sayfa 27 - Önsöz
“Gollum'un bir keresinde Frodo Baggins'e dediği gibi: Görünüş aldatıcıdır, kıymetlimis. Görünüş çok aldatıcıdır.”
Altın KitaplarKitabı okudu
"Acaba nedir ki bu, benim hazinem?" diye fısıldadı Gollum (hep kendi kendine konuşurdu, çünkü asla konuşacak birisine sahip olmamıştı).
Sayfa 79Kitabı okudu
Ah benim Kıymetlim!
"Kıymetli, kıymetli, kıymetli!" diye bağırdı Gollum "Kıymetlim! Ah benim Kıymetlim!"
Gollum'un bir keresinde Frodo Baggins'e dediği gibi: Görünüş aldatıcıdır, kıymetlimis. Görünüş çok aldatıcıdır.