Leibniz'in sözünü ettiği İtalyan, işkence acılarına bile, itiraflarının kendisini götüreceği darağacının görüntüsünü bir an bile gözünün önünden uzaklaştırmamakla karşı koyabilmiştir; bu yüzden ara sıra io ti vedo (görüyorum) diye bağırmış ve bu sözleri daha sonra açıklamıştır.
Sayfa 157Kitabı okuyor
Cihad İçin Başka Ülkeye Gitmek
... kendi ehlini işgale ve yıkıma terk edip, kendi beldesinde bu farizayı yerine getirme gücü olduğu hâlde başka bölgeleri savunanın hâli, akraba bağını kesen kimsenin sadakasına benzemektedir; bu kimse babasını, annesini, kardeşlerini ve yakınlarını fakir ve muhtaç bir hâlde bırakıp uzaklara sadaka vermeye gider. 'Kendi beldesinde onu yapmaya gücü yeter' sözcüğünden kastım, genel mânâda güç yetirebilmedir. Cihadın akabinde olacak olan ölüm, esaret, işkence, teşhir vb. zorluklara güç yetirememe gibi zayıf özürler ise, buna güç yetirmeyi bozmaz.
Sayfa 181 - Küresel KitapKitabı okuyor
Sahip olduğunu kaybettiği; tutku dolu, yeni uyanan benliğinin arzuladığının elinden alındığı duygusuyla, yalnızca bu an işkence edebilirdi ona, o sırada etmekte olduğu gibi…
Sayfa 73 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
Şiiri kim öldürebilir ki? Kedi gibi yedi canlıdır şiir. Ona işkence ederler, sokaklarda sürüklerler, üstüne tükürürler, alay ederler, etrafını dört duvarla çevirirler, sürgüne yollarlar, ama şiir bütün bunları yaşar, tertemiz bir yüzle, gülümseyerek ortaya çıkar sonunda...
* Eğer ki o fındık kadar beyinlerinizle bana işkence etmenin yeni yollarını bulduysanız kalmanızı canıgönülden isterim.
Sayfa 110Kitabı okuyor
ruhumu saran sessizliğe seni nasıl bağışlatacağım
kalbi olmayan bu bedenin üstünde
tanınmaz olana dek devam edecek
bu işkence
İnsanın insana işkence etmediği, oğlun babadan çekindiği gün,
İnsanlığın ülkede yayıldığı, baştakilerin sayıldığı gün,
Kardeşin büyük kardeşten sonraya geçtiği gün,
Gençlerin, bilenlerin sözüne kulak verdiği gün,
Güçsüz ile güçlünün kavga etmediği, nezaketin geçerli olduğu gün,
Memlekette bütün üzüntülerin gittiği, onu ışık kapladığı gün,
Ülkede koyu karanlık kalktığı gün
Bütün canlı yaratıklar, sevinecekler.
Sayfa 216Kitabı okudu
“Bazı insanlar neden ve hangi hakka dayanarak başka insanları hapse atıyorlar, işkence ediyorlar, sürgüne gönderiyorlar, kamçılıyorlar ve öldürüyorlar? Oysa kendileri de tıpkı işkence ettikleri, kamçıladıkları, öldürdükleri insanlar gibiler.”
Sayfa 447Kitabı okuyor
"Belki insanlara işkence ediyorlardır, ne dersin? Yaralıyorlar, kemiklerini kırıyorlardır? Aklıma böyle şeyler gelince dehşete kapılıyorum ben Pavel' ciğim."
"İnsanların ruhunu parçalıyorlar... Pis, çamurlu elleriyle insanın ruhuna dokunmaları çok daha büyük acı verir."
Sayfa 67Kitabı okuyor
Tanrı'm artık dayanacak gücüm kalmadı! Bittim, tükendim!.. Neden dinlemiyorlar? Bakıyorlar, ama görmüyorlar. Kulakları var ama duymuyorlar... Benden ne istiyorlar? Onlara ne zararım dokundu ki, işkence ediyorlar?
...dayanamam!
Bilal(ra) , tüm işkence ve eziyetleri imanının gücüyle yenmiş, her şeye katlanmıştı. Ama bir tek şeye katlanamadı: Allah Resûlü'nün ayrılığına..
..Canından çok sevdiği Peygamberi vefat edince, Onun hatıralarıyla dolu Medinesi'nde durmaya gücü kalmamış, oradan ayrılmak istiyordu. Halife Hz. Ebu Bekir, kalmasını isteyince de:
-Ey Müminlerin Efendisi, dedi. Ben Resûlullah'sız Medine'yi istemem. Resûlullah'ın makamını O'ndan boşalmış halde görmeye dayanamam!
Sayfa 147 - Timaş Yay. ,Peygamber MüezziniKitabı okuyor
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022223,7bin okunma
“İnsanlar insanca yaşasın,” diyen insanlara kıyılıyor hala. Minnacık çocuklara işkence ediyorlar, biliyor musun?
Sayfa 19Kitabı okuyor
Biz de asıl dinsizler kimlerdir?
"Yıldızların düşmediğini söylediği için Prinelli'yi dövdürten, kanın vücutta dolaştığını ispatladığı için Harvey'e işkence eden onlardır. Galilei'yi, Kristof Kolomb'u zindana attıran, Pascal'ı, Monteigne'i, Moliere'i din ve ahlak adına aforoz eden onlardır. Fransa'nın 300 yıldır yaydığı büyük ışık onları rahatsız ediyor. O ışık akıldan müteşekkildir. Gerçek mümin benim ey rahipler, sizler dinsizsiniz."
Victor Hugo